Η επίθεση εναντίον της Αθήνας στην ομιλία του Τούρκου προέδρου σε μέλη τoυ Οργανισμού Ισλαμικής Συνεργασίας ήρθε να προστεθεί στη μακρά αλυσίδα της στρατηγικής του Ερντογάν απέναντι στην Ελλάδα. Δεν είναι η πρώτη φορά άλλωστε που η μουσουλμανική μειονότητα στην Ελλάδα χρησιμοποιείται σαν πιόνι στους τουρκικούς σχεδιασμούς.
Ο Ερντογάν είχε άλλωστε επιτεθεί σε αντίστοιχους τόνους στη Γενική Συνέλευση του ΟΗΕ, πριν από λίγες εβδομάδες, όπου αράδιασε τις αιτιάσεις του για την Ελλάδα, συμπεριλαμβανομένης της κατάστασης της μουσουλμανικής μειονότητας. Ακόμα και τότε το κρεσέντο του Ερντογάν είχε συγχρονιστεί με την τουρκική παρουσία στον ΟΙΣ. Ο τούρκος υπουργός Εξωτερικών Μεβλούτ Τσαβούσογλου είχε αναλάβει να προετοιμάσει το έδαφος στην ετήσια συνάντηση συντονισμού του Οργανισμού.
Βασικό κομμάτι της τακτικής της Τουρκίας τελευταία, είναι η εδραίωση του ψευδοκράτους στα κατεχόμενα μέσω της απόδοσης καθεστώτος παρατηρητή στο ΟΙΣ. Μέσω αυτού του διαύλου, επιχειρεί να διαρρήξει το εμπάργκο που έχει επιβληθεί στα προϊόντα και τις υπηρεσίες των κατεχομένων σε μέλη του ΟΙΣ, αλλά και να νομιμοποιήσει το ψευδοκράτος.
Με την τακτική ενασχόληση του σε αυτό το μοτίβο, η Άγκυρα αισθάνεται πως μπορεί να κινητοποιήσει το μουσουλμανικό αίσθημα και να το αναβιβάσει πέρα από τις πολιτικές επιδιώξεις των κρατών στον ΟΙΣ. Χαρακτηριστική ήταν η σπουδή της να υποστηρίξει τη μετονομασία του Οργανισμού της Ισλαμικής Διάσκεψης σε Οργανισμό Ισλαμικής Συνεργασίας για να τονίσει αυτή τη διάσταση του οργανισμού.
Για άλλη μία φορά, ο Ερντογάν προσπάθησε να αγγίξει τα ευαίσθητα νεύρα των συμμετεχόντων, παραποιώντας την πραγματικότητα και κατηγορώντας την Ελλάδα για άδικες πρακτικές εναντίον της μουσουλμανικής μειονότητας στην Ελλάδα, αποκαλώντάς την παρανόμως, ως συνήθως, τουρκική. Οι απόπειρές του βέβαια έχουν άμεσο στόχο το εσωτερικό κοινό.
Ενώ η ώρα της κάλπης πλησιάζει επικίνδυνα, ο τούρκος πρόεδρος θέλει να τονίσει την ισλαμική του ταυτότητα, ώστε να παρουσιαστεί ως ο προστάτης των απανταχού μουσουλμάνων. Η μουσουλμανική μειονότητα φαίνεται να αποτελεί αναπόσπαστο πλέον εργαλείο της προπαγανδιστικής του τακτικής. Οι επιθέσεις εναντίον της Ελλάδας σε αυτό το πλαίσιο έχουν πλεόν ενταχθεί στην ημερήσια διάταξη του τούρκου προέδρου, κάτι που προβλέπεται να αυξηθεί όσο θα φτάνουμε στις κρίσιμες εκλογές του επόμενου χρόνου.
