Του Γιώργου Παυλόπουλου
Όπως αναμενόταν, η Τερέζα Μέι επιβίωσε της πρότασης μομφής που κατέθεσαν εναντίον της οι Εργατικοί. Μάλιστα, συσπείρωσε το σύνολο σχεδόν της κοινοβουλευτικής ομάδας των Τόρις -το ένα τρίτο και πλέον της οποίας την είχε εγκαταλείψει μόλις μία ημέρα νωρίτερα, καταψηφίζοντας τη συμφωνία της με την ΕΕ...- αλλά και τους Βορειοϊρλανδούς συμμάχους της του DUP.
Με την πρώτη ματιά, το αποτέλεσμα μοιάζει να είναι σχιζοφρενικό. Διότι ενώ η συμφωνία την οποία διαπραγματεύτηκε και υπέγραψε η Μέι πετάχτηκε στον κάλαθο των αχρήστων σαν κουρελόχαρτο, παρ'' ότι η ίδια επέμενε μέχρι το τέλος ότι είναι η μόνη ρεαλιστική, η νυν πρωθυπουργός προφανώς θεωρήθηκε από την πλειοψηφία της βουλής ως η πλέον κατάλληλη για να καλύψει το κενό και να φέρει μία καλύτερη! Με τη δεύτερη ματιά, ωστόσο, υπάρχουν και άλλες εξηγήσεις για τα όσα συνέβησαν. Όπως, για παράδειγμα, ότι η Μέι θεωρείται από όλους ως κλινικά νεκρή πολιτικά, κάτι που σημαίνει ότι είναι ελεύθεροι να ξετυλίξουν τα σχέδιά τους χωρίς να την υπολογίζουν -αλλά και χωρίς, παράλληλα, να διακινδυνεύσουν μια αλλαγή η οποία θα δημιουργούσε νέα δεδομένα.
Πράγματι. Με την Μέι τυπικά στο τιμόνι, οι «σκληροί» των κυβερνώντων Τόρις πιστεύουν ότι η ΕΕ δεν πρόκειται να κάνει καμία υποχώρηση που θα οδηγήσει σε μια συμφωνία αποδεκτή από την πλειοψηφία της βουλής. Έτσι, σύμφωνα με το σκεπτικό τους, κάθε μέρα που περνά φέρνει το Ηνωμένο Βασίλειο πιο κοντά στο «άτακτο» Brexit, κάτι που επεδίωκαν από την αρχή. Δεν αποκλείεται, μάλιστα, αυτό να βολεύει και τους Σκοτσέζους εθνικιστές της Νίκολα Στέρτζον, που θεωρεί ότι με την γραμμή που ακολουθεί η Μέι σύντομα θα αποκτήσουν κανά την ευκαιρία να διεκδικήσουν την ανεξαρτησία τους.
Από την πλευρά τους, οι υπέρμαχοι της παραμονής στην ΕΕ, που υπάρχουν σε όλα τα κόμματα, έχουν την κρυφή ελπίδα ότι καθώς η νυν πρωθυπουργός ανατινάζει όλες τις γέφυρες υποχώρησης και συνθηκολόγησης, αργά ή γρήγορα η χώρα θα οδηγηθεί σε ένα δεύτερο δημοψήφισμα το οποίο, όπως εκτιμούν, θα ακυρώσει το αποτέλεσμα του πρώτου και έτσι, μετά από μερικά χρόνια, ο εφιάλτης του Brexit θα μοιάζει ως μια μακρινή παρένθεση.
Έχει «άσο στο μανίκι» η Μέι;
Μήπως όλοι αυτοί λογαριάζουν χωρίς την ξενοδόχο; Μήπως η Μέι κρύβει στο μανίκι της κάποιο άσο που θα αλλάξει το παιχνίδι και θα τη φέρει στη θέση του οδηγού και του νικητή; Μήπως τα έχει βρει ήδη με τους Ευρωπαίους και τα όσα συμβαίνουν αποτελούν πράξεις μιας καλοστημμένης συμπαιγνίας, με προαποφασισμένη κατάληξη;
Όσο κι αν κάποιοι αρέσκονται στα θρίλερ και τις ιστορίες μυστηρίου, τίποτε από τα παραπάνω δεν συμβαίνει. Η πρωθυπουργός του Ηνωμένου Βασιλείου έχει εγκλωβιστεί στην κινούμενη άμμο του Brexit (κάτι που, σε μεγάλο βαθμό, ισχύει και για τον πολιτικό της αντίπαλο), από όπου δεν μπορεί να ξεφύγει. Έχει δε κατανοήσει ότι κάθε κίνηση που κάνει την βυθίζει ακόμη περισσότερο και την φέρνει εγγύτερα στο (πολιτικό) θάνατο.
Ουσιαστικά, το μόνο που την σώζει αυτή τη στιγμή είναι το γεγονός ότι οι «27» της ΕΕ δεν θέλουν με τίποτα να πάρουν το ρίσκο ενός «άτακτου» Brexit. Το ίδιο συμβαίνει δε και με τις αγορές και το City, η επιρροή των οποίων στους Βρετανούς πολιτικούς (κάθε απόχρωσης) είναι κάτι παραπάνω από ισχυρή. Γι'' αυτόν ακριβώς τον λόγο, το πιθανότερο σενάριο είναι πλέον η παράταση της όλης διαδικασίας πέραν της 29ης Μαρτίου, η οποία και είναι τυπικά η ημερομηνία κατά την οποία η Βρετανία θα πρέπει να ανοίξει την πόρτα και να αποχωρήσει από την Ένωση.
Για πόσο, όμως; Για τρεις μήνες, όπως αναφέρουν κάποιες πληροφορίες; Μέχρι να τελειώσει το 2019, όπως ζήτησαν αρκετοί βουλευτές από όλα τα κόμματα (Τόρις, Εργατικούς, Φιλελεύθερους) και έγραψε η εφημερίδα The Times; Επ'' αόριστον, όπως λένε ορισμένοι;
Για την ώρα, ουδείς γνωρίζει με βεβαιότητα εάν υπάρχει οδικός χάρτης και ποιος είναι. Όπως κανείς δεν μπορεί να απαντήσει στο ερώτημα τι θα συμβεί στις επερχόμενες ευρωεκλογές του Μαΐου -εάν και πώς, δηλαδή, θα ψηφίσουν σε αυτές οι Βρετανοί- στην περίπτωση που η υπόθεση του Brexit μετατεθεί για αργότερα.
Το σίγουρο είναι ότ οι παρατάσεις κάποια στιγμή θα τελειώσουν, εάν δεν μπει το πολυπόθητο... γκολ. Και τότε, το ντέρμπι του Brexit θα κριθεί στα πέναλτι -με άλλα λόγια, είτε σε νέες εκλογές είτε σε ένα δεύτερο δημοψήφισμα.
AP Photo/Frank Augstein
