Ένα βήμα πριν την επίσημη επικύρωση της συμφωνίας για τα ορυκτά ανάμεσα σε Ουκρανία και ΗΠΑ, όλα δείχνουν ότι μετά από μια επίπονη περίοδο διαπραγματεύσεων οι πρόεδροι Τραμπ και Ζελένσκι μπορούν να συμπορευτούν χωρίς τον φραστικό πόλεμο του τελευταίου διαστήματος.
Σύμφωνα με την ανάλυση του Economist, ο Τραμπ θα την παρουσιάσει αναμφίβολα ως νίκη, αν και η συμφωνία που θα υπογραφεί στην Ουάσιγκτον είναι απλώς ένα πλαίσιο, το πρώτο βήμα σε μια διευθέτηση δύο τμημάτων, πολλές από τις λεπτομέρειες της οποίας θα καθοριστούν σε μελλοντικές διαπραγματεύσεις.
Ωστόσο, η Ουκρανία φαίνεται να έχει γλιτώσει τα χειρότερα: Τις πρώτες δηλαδή εκβιαστικές αξιώσεις του Τραμπ, πλησιάζοντας σε κάτι που είναι πιο κοντά σε ένα κοινό επενδυτικό εγχείρημα.
Η συμφωνία φαίνεται να απέχει πολύ από την απαίτηση των 500 δισ. δολαρίων που είχε ζητήσει από το Κίεβο ο πρόεδρος των ΗΠΑ για την υποτιθέμενη στρατιωτική και οικονομική βοήθεια 350 δισ. δολαρίων που είχε παράσχει η Ουάσιγκτον στην Ουκρανία από την έναρξη της ρωσικής εισβολής και η οποία, σύμφωνα με ανεξάρτητες εκτιμήσεις κυμαίνεται μάλλον στα 120 δισ. δολάρια.
Συνεπώς, το προσχέδιο κειμένου απομακρύνει τις πιο αμφιλεγόμενες αμερικανικές απαιτήσεις, οι οποίες συχνά εκφράζονται με εχθρότητα, σύμφωνα με αναφορές αξιωματούχων.
Αλλά το νέο κείμενο δεσμεύει τις δύο πλευρές στην ιδέα της δημιουργίας ενός κοινού ταμείου για επενδύσεις στην Ουκρανία.
Μάλιστα, το Κίεβο αναμένεται να συνεισφέρει στο ταμείο αυτό το 50% των εσόδων από μελλοντικά κρατικά πρότζεκτ, συμπεριλαμβανομένων ορυκτών, υδρογονανθράκων, πετρελαίου, φυσικού αερίου και υποδομών, όπως τερματικά LNG και λιμάνια, αλλά το κρίσιμο στοιχείο είναι ότι δεν θα περιλαμβάνει τρέχουσες λειτουργίες, όπως τα μεγάλα πρότζεκτ πετρελαίου και φυσικού αερίου.
Σημειώνεται ότι, στο προσχέδιο συμφωνίας δεν γίνεται καμία αναφορά για τον λογαριασμό των 500 δισ. του Τραμπ, ούτε για την αξίωση της Ουάσιγκτον για ιδιοκτησία σε ποσοστό 100% του επενδυτικού ταμείου για την Ουκρανία.
Αντίθετα, η ιδιοκτησία θα είναι «ανάλογη» με τα ποσά που επενδύονται και από τις δύο πλευρές.
Επίσης έχει εξαλειφθεί μια ρήτρα που απαιτούσε από τους Ουκρανούς να πληρώνουν το διπλάσιο του ποσού οποιασδήποτε μελλοντικής βοήθειας στο ταμείο, κάτι που ο Ζελένσκι είχε χαρακτηρίσει χρέος που θα επωμίζονταν «δέκα γενιές Ουκρανών».
