Ο νέος πρωθυπουργός της γηραιάς Αλβιώνος αντλεί την καταγωγή του από την Τσαντιγκάρ του Παντζάμπ, στην μακρινή Ινδία, εγείροντας συνειρμούς της Βρετανικής αυτοκρατορίας, στην επικράτεια της οποίας ο ήλιος δεν έδυε ποτέ. Τώρα ωστόσο ο Ρίσι Σουνάκ θα κληθεί να αντιμετωπίσει τη ραγδαία εξελισσόμενη οικονομική κρίση και την εσωστρέφεια του κόμματος, μετά από το σίριαλ της αρχηγίας.
Μετά τον Μπόρις Τζόνσον, που δεν πέρασε τον σκόπελο της συγκέντρωσης 100 υπογραφών βουλευτών που όρθωσε μπροστά του ο κομματικός μηχανισμός, η έτερη υποψηφία Πένι Μόρντοντ απέσυρε την υποψηφιότητά της λίγο πριν από τη λήξη της σχετικής προθεσμίας. Κατάλαβε κι εκείνη πως ήρθε η ώρα του Ρίσι Σουνάκ, για να αναλάβει την «καυτή πατάτα» της πρωθυπουργίας.
Όταν δήλωσε τη νέα του πρόθεση να διεκδικήσει την αρχηγία των Τόρις, ο Σούνακ δήλωσε πως φιλοδοξεί να αντιμετωπίσει την πρωτοφανή οικονομική κρίση, το οποίο άλλωστε είναι η βασική προτεραιότητα της νέας κυβέρνησης που θα ηγηθεί. Ωστόσο, το ζήτημα είναι πως θα καταφέρει να ισορροπήσει τη νεοφιλελεύθερη οπτική του με την άμεση ανάγκη των Τόρηδων να επανακάμψουν εκλογικά.
Ο Σουνάκ φιλοδοξεί πως η καλή σχέση του με τις αγορές θα του επιτρέψει να χαλιναγωγήσει την ταραχή που επικρατεί στη βρετανική οικονομία. Η ανάληψη της πρωθυπουργίας θα δώσει ένα σήμα πως το Ηνωμένο Βασίλειο επιστρέφει στην ομάδα των κρατών που σέβονται τη δημοσιονομική πειθαρχία. Αυτό ωστόσο δεν θα βοηθήσει τους Συντηρητικούς να αντιμετωπίσουν τη δημοσκοπική καθίζηση τους.
Αυτός ακριβώς είναι ο μεγάλος κίνδυνος για τον νέο Πρωθυπουργό της Μεγάλης Βρετανίας. Τη στιγμή που οι Συντηρητικοί διανύουν μία μεγάλη περίοδο εσωστρέφειας, η υιοθέτηση αντιδημοφιλών μέτρων δεν μπορεί να βοηθήσει να επαναφερθεί η απαραίτητη, για το κόμμα, πολιτική σταθερότητα. Μπορεί για τον Σούνακ η οικονομική σταθεροποίηση να είναι το ζητούμενο, αλλά δεν μπορεί να το επιτύχει με ένα κόμμα υπό διάλυση.
Οι πιθανότητες βέβαια να ακολουθήσει μία πολιτική αντίστοιχη με τη Λιζ Τρας είναι ελάχιστες, κάτι που σημαίνει πως το νέο πακέτο αντιμετώπισης της ενεργειακής κρίσης θα έχει εντελώς διαφορετική στόχευση. Μία ενδεχόμενη συνύπαρξη με τον Τζέρεμι Χαντ, που κινείται σε ένα ανάλογο μήκος κύματος στα οικονομικά ζητήματα, σημαίνει πως δεν είναι πιθανό κάποιος να αναμένει κάποια έκπληξη.
Ο Σουνάκ θα πρέπει βέβαια να υλοποιήσει την πολιτική του, μάλλον απέναντι στα συνδικάτα, καθώς οι απειλές απεργιών θα ελλοχεύουν. Ο Ρϊσι Σουνάκ άλλωστε εξέφρασε αντιδημοφιλείς απόψεις καθ’ όλη την προηγούμενη προεκλογική περίοδο, έχοντας να υπομείνει τις κατηγορίες πως ο ίδιος είναι ένας πολιτικός των σαλονιών, με μία βαθύπλουτη επιχειρηματία σύζυγο, που παραμένει αποκομμένος από την πραγματική ζωή.
Είναι αλήθεια πως η βρετανική κοινωνία θεωρεί τον Σουνάκ ως ένα μέρος της ελίτ. Ενδεχομένως όμως ο Σουνάκ να το θεωρεί αυτό ως άσχετο με την πολιτική του μακροημέρευση. Να θεωρεί δηλαδή πως αναλαμβάνει ένα ρίσκο να συνεχίζει να εκφράζει τον νεοφιλελεύθερο χώρο με στόχο, εφ’ όσον επιβιώσει, να κλείσει τον φαύλο κύκλο εσωστρέφειας των Τόρις, εστιάζοντας στο αύριο της χώρας. Όπως δήλωσε άλλωστε ο ίδιος κατά την ανακοίνωση της υποψηφιότητας του, υπηρέτησε ως Υπουργός Οικονομικών, βοηθώντας στα δύσκολα. Για εκείνον, οι προκλήσεις τώρα είναι ακόμη μεγαλύτερες, αλλά οι ευκαιρίες που ανοίγονται μπροστά, εκπληκτικές.
