Του Γιάννη Μαντζίκου
Σε γόρδιο δεσμό έχει εξελιχθεί η εξίσωση της επιλογής του διάδοχου του Ζαν Κλοντ Γιουνκέρ στην προεδρία της Ευρωπαϊκής Επιτροπής με το ζητούμενο να είναι πια ο συμβιβασμός ανάμεσα σε Γάλλους και Γερμανούς, αφού τόσο η Καγκελάριος Μέρκελ όσο και ο Γάλλος πρόεδρος Μακρόν δεν έχουν περιθώρια να εμφανιστούν ότι χάνουν στην σημαντική αυτή πολιτική διαμάχη.
Το αποτέλεσμα των ευρωεκλογών, στις οποίες το κεντροδεξιό ΕΛΚ και οι Σοσιαλιστές έχασαν σημαντικό αριθμό εδρών, σημαίνει ότι για την επιλογή του νέου προέδρου της Κομισιόν θα χρειαστεί η συναίνεση τουλάχιστον τριών κομμάτων. Σε αυτό πρέπει να προστεθεί το γεγονός ότι ο συγκεκριμένος διορισμός θα καθορίσει την ατζέντα της Ένωσης για τα επόμενα πέντε χρόνια, κάτι που μετατρέπει το ζήτημα σε δυσεπίλυτο γρίφο. Εν τω μεταξύ ο χρόνος πιέζει δραματικά, διότι στις 2 Ιουλίου πρέπει να εκλεγεί από τους ευρωβουλευτές ο πρόεδρος του Ευρωκοινοβουλίου, καθώς ξεκινά η νέα κοινοβουλευτική σύνοδος.
Σημειώνεται ότι από το 2014 υπάρχει, έστω και άτυπα, το μοντέλο του «Spitzenkandidat» δηλαδή του υποψηφίου της πρώτης σε ψήφους ευρωομάδας για την ανάληψη της προεδρίας της Ευρωπαϊκής Επιτροπής.
Η πρόσφατη Σύνοδος Κορυφής απέτυχε πάντως να βγάλει «λευκό καπνό» δεδομένου ότι οι Σοσιαλιστές, οι Φιλελεύθεροι και οι Πράσινοι ανακοίνωσαν επίσημα στον Βέμπερ ότι δεν πρόκειται να υποστηρίξουν την υποψηφιότητά του για την Κομισιόν. Παρότι, λοιπόν, οι πιθανότητες του βαυαρού πολιτικού είναι μικρές, το Ευρωπαϊκό Λαϊκό Κόμμα (ΕΛΚ) εξακολουθεί (επισήμως) να τον υποστηρίζει, την ώρα που αρκετοί Ευρωπαίοι συντηρητικοί είναι έξω φρενών με το γεγονός ότι δεν δικαιούνται να επιλέξουν τον εκλεκτό τους, λόγω του βέτο που έθεσε ο Γάλλος πρόεδρος Εμμανουέλ Μακρόν.
Ανεπίσημα φαίνεται πως το ΕΛΚ αναζητά ένα «plan b» ενόψει της έκτακτης συνόδου κορυφής της 30ης Ιουνίου, αν μάλιστα λάβει κανείς υπόψη ότι οι δηλώσεις της Μέρκελ την περασμένη εβδομάδα έδωσαν σε πολλούς πολιτικούς παρατηρητές την εντύπωση ότι η υποψηφιότητα Βέμπερ δεν βρίσκεται άλλο στην ατζέντα. Ήδη το «Politico» παρουσίασε εννέα «εναλλακτικές» επιλογές από τον κόλπο της ευρωπαϊκής Κεντροδεξιάς, ανάμεσά τους τον Γάλλο διαπραγματευτή του Brexit Μισέλ Μπαρνιέ, τον Φινλανδό αντιπρόεδρο της Ευρωπαϊκής Τράπεζας Επενδύσεων Αλεξάντερ Στουμπ, τον Ιρλανδό πρωθυπουργό Λέο Βαράντκαρ και την επικεφαλής του ΔΝΤ, Κριστίν Λαγκάρντ.
Οι πρώτες διαβουλεύσεις ανάμεσα σε Μέρκελ και Μακρόν θα γίνουν τη Σύνοδο του G20 στην Ιαπωνία σε λίγα εικοσιτετράωρα, με πιθανότερη έκβαση έναν συμβιβασμό που θα δίνει και στις δυο πλευρές περιθώριο να δηλώσουν νικητές. Ορισμένοι δε δείχνουν προς «ανταλλαγή» της θέσης του προέδρου της Κομισιόν με την υποψηφιότητα του επικεφαλής της Μπούντεσµπανκ Βάιντµαν για τη διαδοχή του Ντράγκι στα ηνία της ΕΚΤ στα τέλη Οκτωβρίου.
