Η γιορτή στο Σικάγο τελείωσε, η Κάμαλα Χάρις είναι και επίσημα πλέον η υποψήφια των Δημοκρατικών για την προεδρία των Ηνωμένων Πολιτειών και η πραγματική δοκιμασία τώρα αρχίζει για την αντιπρόεδρο του Τζο Μπάιντεν που μόλις πέντε εβδομάδες πριν κανείς δεν φανταζόταν ότι θα κληθεί να ηγηθεί μίας από τις σημαντικότερες εκλογικές μάχες στη σύγχρονη αμερικανική Ιστορία.
Βγαίνοντας εν μία νυκτί από τη σκιά του Τζο Μπάιντεν, η εισαγγελέας Χάρις έχει επιτύχει ήδη ένα εντυπωσιακό «remake» της εικόνας της αντιδημοφιλούς, και κατά τους επικριτές της «αόρατης», αντιπροέδρου για να επαναφέρει σε μία παραπαίουσα εκστρατεία τον ενθουσιασμό και την ελπίδα σχεδόν σε επίπεδα που θυμίζουν την εκστρατεία του Μπαράκ Ομπάμα το 2008.
Ανεβαίνοντας στο βήμα του Συνεδρίου των Δημοκρατικών για την αποδοχή του προεδρικού χρίσματος, η Κάμαλα Χάρις στάθηκε στο ύψος της περίστασης, εκφωνώντας μία δυναμική ομιλία σε πατριωτικούς τόνους, κεντραρισμένη στη μεσαία τάξη και με το βλέμμα στραμμένο στους αναποφάσιστους και μετριοπαθείς που χρειάζονται οι Δημοκρατικοί για τη νίκη απέναντι στον Ντόναλντ Τραμπ.
Η Χάρις επιδίωξε να «ξανασυστηθεί» στο εκλογικό σώμα μιλώντας για την οικογενειακή της ιστορία, να διαβεβαιώσει πως θα είναι η πρόεδρος όλων υπηρετώντας τη χώρα και όχι τον «εαυτό» της σε αντιδιαστολή με τον Τραμπ, αλλά και να εμπνεύσει εμπιστοσύνη ότι έχει την πυγμή και την ακεραιότητα να διασφαλίσει τα εθνικά συμφέροντα και να εγγυηθεί την εθνική ασφάλεια των ΗΠΑ ως αρχηγός των Ενόπλων Δυνάμεων.
Ήταν η πιο απαιτητική δοκιμασία της μέχρι στιγμής, και την πέρασε, όμως έπονται και άλλες μεγαλύτερες και σε αυτό το μικρό χρονικό «παράθυρο» των 73 ημερών έως την κάλπη δεν έχει την «πολυτέλεια» για λάθη. Η αλλαγή σκυτάλης στην κούρσα των Δημοκρατών επί της ουσίας επανέφερε το κόμμα στα «ίσα» απέναντι στον Τραμπ. Το κλίμα ευφορίας και ενθουσιασμού στο Σικάγο ήταν αδιαμφισβήτητο, όμως δεν παύει να ήταν ένα κομματικό συνέδριο και μπορεί και να καλλιεργήσει μία παραπλανητική εικόνα.
Ο «μήνας του μέλιτος» αναπόφευκτα θα τελειώσει, η εκστρατεία Τραμπ που δείχνει γενικά αποπροσανατολισμένη θα βρει καινούριες γραμμές επίθεσης κατά της Χάρις που επίσης αναπόφευκτα κουβαλά τα «βαρίδια» της προεδρίας Μπάιντεν, ιδίως για το υψηλό κόστος ζωής. Η μάχη που έχουν να δώσουν οι Δημοκρατικοί παραμένει πολύ σκληρή. Αυτό ήταν και το μήνυμα-προειδοποίηση που έστειλαν αμφότεροι οι Μπαράκ Ομπάμα και Μπιλ Κλίντον στο Συνέδριο: Δεν υπάρχουν περιθώρια εφησυχασμού.
Η Χάρις μέχρι στιγμής έχει κινηθεί εκ του ασφαλούς με εμφανίσεις σε μεγάλες προεκλογικές συγκεντρώσεις· δεν έχει δεχθεί βρεθεί απέναντι στους πολίτες στα αποκαλούμενα «town halls» στις αμερικανικές πολιτείες, και κυρίως δεν έχει παραχωρήσει ακόμη συνέντευξη Τύπου για να βρεθεί ενώπιον δύσκολων δημοσιογραφικών ερωτήσεων για το παρελθόν και το παρόν -γεγονός για το οποίο την επικρίνει σφοδρά το τραμπικό μέτωπο.
Το μεγαλύτερο τεστ θα έλθει στο ντιμπέιτ της 10ης Σεπτεμβρίου με τον Ντόναλντ Τραμπ στην Πενσιλβάνια, που ίσως θα είναι το πρώτο και το τελευταίο πριν τις εκλογές. Με τους Αμερικανούς… συνηθισμένους στον Τραμπ, οι προβολείς όλοι θα είναι στραμμένοι στην επίδοση της Χάρις, η οποία έχει ελάχιστα περιθώρια για «στραβοπατήματα». Έτερο σημαντικό ζήτημα είναι το γεγονός ότι λείπουν πολλές λεπτομέρειες από τις πολιτικές προτάσεις της Χάρις ώστε να οριοθετούν το σχέδιό της για την Αμερική, ενώ κάποιες οικονομικές προτάσεις έχουν ήδη προκαλέσει την ανησυχία των επενδυτών.
Η ακριβής οριοθέτηση του σχεδίου Χάρις κατ’ ορισμένους συμμάχους των Δημοκρατικών δεν είναι απαραίτητη, καθώς θεωρούν ότι οι ψηφοφόροι δεν θα κρίνουν στη βάση πλήρους ανεπτυγμένης πλατφόρμας και αυτό που πρέπει να προταχθεί είναι η αντιπαραβολή με τον Τραμπ. Κατ’ αυτή την «ανάγνωση», το 2016 η Χίλαρι Κλίντον είχε παρουσιάσει δεκάδες έγγραφα που ξεπερνούσαν τις 50.000 λέξεις με εκατοντάδες λεπτομερείς υποσημειώσεις. Ο Τραμπ δεν είχε ουσιαστικά καμία λεπτομερή ατζέντα εκείνη τη χρονιά. Και η Κλίντον έχασε -όχι την εθνική ψήφο, αλλά τις αμφίρροπες πολιτείες που είναι όμως εκείνουν που κρίνουν τον νικητή.
Στο βήμα του Εθνικού Συνεδρίου των Δημοκρατικών στο Σικάγο η Κάμαλα Χάρις παρέθεσε το προσωπικό της «ταξίδι» ως κόρη μεταναστών στη χώρα των ανεξάντλητων ευκαιριών και δυνατοτήτων, και δεσμεύτηκε ότι αυτή την Αμερική θα υπηρετήσει ως πρόεδρος όλων. Η δήλωσή της ότι θα είναι μία πρόεδρος «ρεαλίστρια» και «πρακτική» και θα ακολουθεί την «κοινή λογική» ήταν στοχευμένη ώστε να αποκρούσει τη γραμμή επίθεσης Τραμπ ότι είναι υπερβολικά φιλελεύθερη έως ακραία αριστερή, και να καθησυχάσει ανησυχίες που μπορεί να κοστίσουν βαριά στην κάλπη της 5ης Νοεμβρίου.
Ο Ντόναλντ Τραμπ είναι αυτός που έχει εγκαταλείψει τις αξίες που καθιστούν ήδη την Αμερική σπουδαία, τόνισε η Χάρις παραπέμποντας στο γνωστό σύνθημά του πρώην προέδρου, και από βήμα του Συνεδρίου αποτύπωσε την απειλή που πρεσβεύει για τη Δημοκρατία, τη σταθερότητα, τα δικαιώματα των γυναικών, τις πολιτικές ελευθερίες, τις διεθνείς σχέσεις και τη διεθνή εικόνα των Ηνωμένων Πολιτειών.
Ήταν μία Χάρις «προεδρική», κινούμενη προς το κέντρο, που απομακρύνθηκε από τη «χαρά» που έχει επιλέξει να εκπέμπει η εκστρατεία της για να περιγράψει αναλυτικά και με μελανά χρώματα τι θα σήμαινε για τις ΗΠΑ μία νέα προεδρία Τραμπ. Να τον «κοντύνει» επιχείρησε (διαφοροποιούμενη από τη γραμμή Μπάιντεν) λέγοντας ότι ως προσωπικότητα στερείται σοβαρότητας, αλλά οι συνέπειες μίας επιστροφής του στον Λευκό Οίκο θα είναι εξαιρετικά σοβαρές.
Δεν άφησε στους Ρεπουμπλικανούς το «προνόμιο» να μιλούν για πατριωτισμό, ενώ ανέδειξε τον Τραμπ ως εχθρό των κλασικών αξιών πάνω στις οποίες οικοδομήθηκαν οι Ηνωμένες Πολιτείες. Μίλησε για το δικό της όραμα για την Αμερική, μακριά από το διχασμό και το χάος, την οπισθοδρόμηση και το Project 2025, και προς έναν δρόμο ευκαιριών για όλους, υπογραμμίζοντας πως η ίδια κατανοεί τις πιέσεις, αλλά και τις προσδοκίες, της μεσαίας τάξης γιατί από αυτήν προέρχεται. Εστίασε στα όσα της δίδαξε η μητέρα της και στη μοναδικότητα της Αμερικής, χωρίς να προτάσσει την ιστορική βαρύτητα που θα έχει η ενδεχόμενη εκλογή της ως η πρώτη μαύρη και νοτιοασιατικής καταγωγής πρόεδρος των ΗΠΑ.
Η Χάρις τράβηξε τη διαχωριστική γραμμή ανάμεσα στην ιδία και τον Τραμπ -από την προσωπική πορεία της ως εισαγγελέας που εκπροσωπούσε τον λαό σε αντίθεση με έναν καταδικασθέντα πρώην πρόεδρο που «έχει πελάτη μόνο τον εαυτό του» έως τις θέσεις τους για τις αμβλώσεις, τον έλεγχο της οπλοκατοχής, τη στήριξη και τις μειώσεις φόρων που η ίδια προωθεί για τη μεσαία τάξη, την ενίσχυση της προσιτής στέγασης και τη διασφάλιση των προγραμμάτων ασφάλισης Υγείας, μία οικονομία ευκαιριών για όλους όπως ανέφερε, και σαφώς τη διεθνή εικόνα και το ρόλο των ΗΠΑ.
Δεν φρέναρε να μιλήσει γα το μεταναστευτικό, το βασικό πεδίο στο οποίο δέχεται επιθέσεις από το αντίπαλο μέτωπο, ούτε και για τον πόλεμο στη Γάζα, το πλέον βαρύ ζήτημα που διχάζει το Δημοκρατικό Κόμμα. Η Χάρις δήλωσε πως πάντα θα στηρίζει το δικαίωμα αυτοάμυνας του Ισραήλ, και πάντα θα διασφαλίζει ότι θα έχει τη δυνατότητα να αμύνεται, υπογραμμίζοντας παράλληλα την άμεση ανάγκη επίτευξης εκεχειρίας στη Γάζα και αυτοδιάθεσης για τους Παλαιστινίους. Για τον έλεγχο των συνόρων δήλωσε πως θα επαναφέρει το αυστηρό δικομματικό νομοσχέδιο που «σκότωσε» προ μηνών ο Τραμπ για να μην χάσει το ισχυρό προεκλογικό του «όπλο».
Ο πρόεδρος των Ηνωμένων Πολιτειών, εκτός από αρχηγός του κράτους, εγγυητής του Συντάγματος και επικεφαλής της κυβέρνησης, είναι και ο ανώτατος διοικητής και αρχιστράτηγος των Ενόπλων Δυνάμεων της χώρας. Η Κάμαλα Χάρις έδωσε μεγάλη έμφαση στην ομιλία της στο να διαβεβαιώσει ότι θα υπερασπιστεί με σιδηρά πυγμή την εθνική ασφάλεια και τα στρατεύματα των ΗΠΑ, και τόσοι οι Αμερικανοί πολίτες, όσο και οι σύμμαχοι στο εξωτερικό, μπορούν να την εμπιστευτούν.
«Στον διαρκή αγώνα μεταξύ Δημοκρατίας και τυραννίας, ξέρω σε ποια πλευρά βρίσκομαι. Και ξέρω πού ανήκουν οι Ηνωμένες Πολιτείες», δήλωσε για να κατακεραυνώσει τον Τραμπ ότι «υποκλίνεται» σε δικτάτορες και για τα περί απόσυρσης από το ΝΑΤΟ. Η Χάρις δεσμεύτηκε να στηρίξει το Κίεβο και να τιμήσει τις συμμαχίες των ΗΠΑ, ενώ τόνισε ότι δεν θα διστάσει να αναλάβει οποιαδήποτε δράση είναι απαραίτητη για την υπεράσπιση των δυνάμεων και των συμφερόντων των ΗΠΑ έναντι του Ιράν και τους υποστηριζόμενους από το από το ισλαμικό καθεστώς τρομοκράτες. Tύραννοι και οι δικτάτορες, συμπεριλαμβανομένου του Κιμ Γιονγκ Ουν της Βόρειας Κορέας, «υποστηρίζουν τον Τραμπ», δήλωσε από το βήμα του Συνεδρίου, και αυτό «επειδή γνωρίζουν ότι είναι εύκολα χειραγωγήσιμος με κολακείες και χάρες». Υπό την προεδρία του, δεν θα λογοδοτήσουν γιατί και εκείνος θέλει να είναι ένας από αυτούς, υπογράμμισε.
