Η μεγάλη διαφορά της δολοφονίας του Φλόιντ από εκείνη της Μπριόνα Τέιλορ, της 26χρονης από το Λούισβιλ του Κεντάκι, που λίγο πριν είχε χάσει τη ζωή της ενδεχομένως ακόμα πιο άδικα από πυρά αστυνομικού, ήταν ένα βίντεο που μεταδόθηκε αστραπιαία σε όλο τον κόσμο.
Αυτό ήταν που οδήγησε τον Τζο Μπάιντεν, πριν γίνει πρόεδρος, να κάνει τη σύγκριση με τη δολοφονία του Μάρτιν Λούθερ Κινγκ, που φάνηκε αρχικά εξωπραγματική.
Η τεχνολογία έφερε την εικόνα ενός μαύρου ανθρώπου που βρίσκεται ανήμπορος, μπροστά στην εξουσία, σε περισσότερους ανθρώπους από όσο θα μπορούσε να φανταστεί κανείς. Αναμφίβολα, ήταν παραπάνω από αρκετή για να συγκινήσει μία τεράστια μάζα ανθρώπων παγκοσμίως.
Οι συμβολικές ενέργειες, στο σύνολο σχεδόν της Ευρώπης ήταν σημαντικές, ώστε να δείξουν την υποστήριξη τους σε μία μεγάλη αδικία. Θα μπορούσε να παρατηρήσει κάποιος πως το ελάχιστο που πέτυχε ήταν να δίνει ένα κίνητρο σε ανθρώπους που υφίστανται ρατσιστική βία να έχουν τη δυνατότητα να μιλούν περισσότερο ανοικτά. Να εκφράζονται δίχως δηλαδή να είναι δεδομένη η απόρριψη αυτών που λένε.
Σε πολλά κράτη βέβαια αντιμετωπίστηκε ως ένα βασικά αμερικάνικο ζήτημα, της ενδημικής δηλαδή επιβίωσης του ρατσισμού στην αμερικανική κοινωνία. Με αυτό τον τρόπο σε χώρες όπως τη Βρετανία και το Βέλγιο, μπορούσε να εκτραπεί η συζήτηση για τις καταβολές του ρατσισμού στην αποικιοκρατία, καθώς και τις σημερινές συνέπειες των συστηματικών διακρίσεων.
Οι επιδράσεις βέβαια δεν μπορούν να εντοπιστούν ακόμα, ούτε σε παγκόσμιο, ούτε καν στο τοπικό επίπεδο, στα μέρη δηλαδή όπου πραγματοποιήθηκαν οι διαμαρτυρίες και λήφθησαν τα περισσότερα μέτρα. Υπάρχει συσχέτιση μεταξύ της εγκληματικότητας, της παρουσίας της αστυνομίας και του αριθμού των θυμάτων;
Είναι αλήθεια πως σε πολλά μέρη, εν μέσω πανδημίας κιόλας, έγιναν πολλές μεταρρυθμίσεις στη διοίκηση ή και στη λειτουργία των αστυνομικών δυνάμεων, από την επέκταση των καμερών στον εξοπλισμό των αστυνομικών, οι οποίες καταγράφουν τις πράξεις τους, ως και την απαγόρευση χρήσης αμφιλεγόμενων πρακτικών.
Τα βασικά ζητήματα στην οικονομία, την παιδεία και την υγεία, που αποτελούν το υπόβαθρο αυτών των περιστατικών βέβαια, δεν ήταν ποτέ δυνατόν να αντιμετωπιστούν. Ή τουλάχιστον να γίνει αυτό τόσο γρήγορα. Οι πρωτοβουλίες δείχνουν ωστόσο τη θέληση στις Ηνωμένες Πολιτείες να γίνει σαφές, πως οι εκδηλώσεις του ρατσισμού δεν είναι μέρος του αμερικανικού συστήματος.
Η καταδίκη ενός αστυνομικού στις Ηνωμένες Πολιτείες, ακόμα και όταν υπάρχει η αποτύπωση σε εικόνα, ενός εγκλήματος ή υπέρμετρη χρήση αστυνομικής βίας, δεν είναι μία απλή διαδικασία. Οι περιπτώσεις της πραγματικής τιμωρίας είναι σπάνιες. Η καταδίκη του Ντέρεκ Σόβιν, του αστυνομικού που δολοφόνησε τον Φλόιντ, δείχνει πως υπάρχει περίπτωση κάποια στιγμή κάποιος να αναλάβει την ευθύνη των πράξεων του και να σκεφτεί, πριν κάνει κάτι που δεν διορθώνεται.
