Τις προσπάθειες και τους τρόπους με τους οποίους το Μεξικό επιδιώκει να σταματήσει τα καραβάνια με τους χιλιάδες μετανάστες που διέρχονται από το έδαφός του με κατεύθυνση τις ΗΠΑ, επιχειρεί να σκιαγραφήσει η Washington Post, σημειώνοντας πως από το από το 2019, η χώρα έχει χρησιμοποιήσει έναν συνδυασμό καρότων και ξυλιών για να διαλύσει τα κομβόι των προσφύγων.
Έχει χορηγήσει στους μετανάστες «ανθρωπιστικές βίζες» ή άλλα έγγραφα, που επιτρέπουν βραχυπρόθεσμη παραμονή, έχει προσφέρει σε ορισμένους από αυτούς θέσεις εργασίας και έχει δεχτεί περισσότερες από μισό εκατομμύριο αιτήσεις ασύλου στη χώρα.
Η πρόεδρος, Κλαούντια Σεϊνμπάουμ, έγραψε στο Twitter στις 27 Νοεμβρίου ότι εξήγησε στον Τραμπ τη μεταναστευτική στρατηγική του Μεξικού, μετά τις απειλές του για τους δασμούς. «Τον ενημέρωσα ότι τα καραβάνια δεν φτάνουν στα βόρεια σύνορά μας, επειδή τα φροντίζουμε στο Μεξικό» σημείωσε, ενώ τόνισε ότι η κυβέρνησή της σέβεται τα ανθρώπινα δικαιώματα.
Ωστόσο, το Μεξικό έχει υιοθετήσει μια όλο και πιο σκληρή στάση απέναντι στα καραβάνια. «Σχεδόν ποτέ δεν ακούτε πια για ανθρωπιστικές βίζες» δήλωσε ο αιδεσιμότατος Κονράντο Ζεπέντα, ακαδημαϊκός και πρώην διευθυντής της Υπηρεσίας Προσφύγων των Ιησουιτών στο Μεξικό.
Ο Χοσούε Γκόμεζ, του Κέντρου Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων Fray Matías de Córdova στην Ταπατσούλα, δήλωσε ότι τα καραβάνια έχουν εμπλακεί σε μια ευρύτερη καταστολή της μετανάστευσης, που οδήγησε σε περίπου 1.000.000 συλλήψεις στο Μεξικό φέτος.
Στο επίκεντρο αυτής της πολιτικής είναι το «καρουζέλ» - ένα σύστημα, στο οποίο οι πράκτορες κρατούν μετανάστες χωρίς χαρτιά σε οδοφράγματα ή τους κατεβάζουν από τα τρένα στο κεντρικό και βόρειο Μεξικό και τους μεταφέρουν με λεωφορεία στο νότο, όπου τους αφήνουν ελεύθερους.
Συνήθως, ξεκινούν και πάλι την προσπάθειά τους προς τον βορρά, αλλά συχνά καταλήγουν να επαναλαμβάνουν την ίδια αέναη διαδρομή - συλλαμβάνονται στον βορρά και απελευθερώνονται στον νότο.
Επίσης, οι πράκτορες μετανάστευσης προσπαθούν να διασπάσουν τα καραβάνια σε μικρότερες ομάδες, προκειμένου να μπορούν να τους συλλαμβάνουν πιο εύκολα. «Ξεφλουδίζουν τη μία ομάδα μετά την άλλη» λέει χαρακτηριστικά ο Γκόμεζ.
Μερικές φορές, οι πράκτορες πείθουν τους μετανάστες να εγκαταλείψουν τα καραβάνια, υποσχόμενοι ανθρωπιστικές βίζες, οι οποίες στη συνέχεια δεν τους δίνονται ποτέ. Σε ορισμένες περιπτώσεις, οι δυνάμεις ασφαλείας εμποδίζουν τους μετανάστες να σταματήσουν για να ξεκουραστούν σε πάρκα ή πλατείες. Όσοι είναι πιο αδύναμοι, εξαντλούνται και μένουν πίσω από την κύρια ομάδα.
