Για μια ακόμη φορά η τουρκική Πρεσβεία στην Αθήνα βρήκε πρόσφορο έδαφος για να ασκήσει «δημόσια διπλωματία» επιχειρώντας τις παραμονές της επίσκεψης Ερντογάν στα Κατεχόμενα της Κύπρου να στρέψει την συζήτηση στο «διαλλακτικό» πρόσωπο της Τουρκίας που δήθεν δηλώνει έτοιμη να βάλει στο τραπέζι ακόμη και την Χάγη.
Ο τούρκος πρεσβευτής στην Αθήνα Μπουράκ Οζουκεργκίν και η υπεύθυνη Τύπου της τουρκικής πρεσβείας Ντουιγκού Λέλογλου προσκάλεσαν την Τρίτη για off the record ενημέρωση Έλληνες δημοσιογράφους (επιλέγοντας κυρίως ανταποκριτές ξένων ΜΜΕ και όχι τους διπλωματικούς συντάκτες των Ελληνικών ΜΜΕ -όσους τουλάχιστον δεν έχουν βάλει σε «κόκκινη λίστα»).
Στην συζήτηση που έγινε ο κ. Οζουκεργκίν παραδόξως δεν φαίνεται να ρωτήθηκε για το Κυπριακό και την προκλητική κάθοδο Ερντογάν στα Κατεχόμενα, αλλά αντιθέτως προσπάθησε να ρίξει δίχτυα στα θολά νερά υπολογίζοντας προφανώς στην όχι επαρκή γνώση των ελληνοτουρκικών από τους ανταποκριτές που είχε επιλέξει να καλέσει.
Έτσι στη συζήτηση που μεταφέρθηκε ως δηλώσεις «τουρκικής διπλωματικής πηγής» και διοχετεύθηκε και σε άλλα ΜΜΕ υποστηρίχθηκε ότι υπάρχει «ελαστικοποίηση» της τουρκικής στάσης, ότι αλλάζει στάση η Τουρκία στα ελληνοτουρκικά.
Και αναφέρθηκε συγκεκριμένα ότι η Τουρκία «βάζει στο τραπέζι την Χάγη», ότι η τουρκική «πηγή», που δεν είναι άλλος παρά ο τούρκος πρεσβευτής στην Αθήνα, είπε ότι εάν η Ελλάδα αποδεχθεί και στις συζητήσεις με την Τουρκία την φιλοσοφία η οποία ενέπνευσε τις Συμφωνίες της Ελλάδας με την Αίγυπτο και την Ιταλία, τότε μπορεί να υπάρξει μοντέλο «συνεννόησης».
Και με βάση αυτό, να υπάρξει προσφυγή σε οποιοδήποτε δικαιοδοτικό δικαστικό μηχανισμό ή ακόμη και σε επιτροπή Σοφών, χωρίς να αποκλείει ο κ. Οζουγκερκίν την Χάγη, την οποία όμως όπως επισημαίνουν κάποιοι από τους συμμετέχοντες στην ενημέρωση δεν ανέφερε ποτέ.
Ενδιαφέρον είναι ότι τουλάχιστον σε ένα από τα δημοσιεύματα, επισημαίνεται ότι η «Τουρκική πηγή» ανέφερε ότι δεν υπάρχει αλλαγή στάσης στο ότι θα πρέπει να υπάρξει προηγούμενη επίλυση των ζητημάτων όπως τα χωρικά ύδατα, ο εναέριος χώρος κλπ.
Η προσπάθεια της τουρκικής πρεσβείας στην Αθήνα ήταν φυσικά να αποπροσανατολίσει την συζήτηση από τις μεθοδεύσεις του κ. Ερντογάν στην Κύπρο και στα Βαρώσια και η συζήτηση με την συμβολή των γνωστών «προθύμων» να εξελιχθεί σε εσωτερική αντιπαράθεση για το εάν πρέπει να σπεύσουμε να αδράξουμε την... «ευκαιρία» που προσφέρει ο κ. Ερντογάν. Μια συζήτηση η οποία εκτός των άλλων θα είναι πολύ χρήσιμη και για τον εξωραϊσμό της εικόνας της Τουρκίας και σε ευρωπαϊκό επίπεδο.
Βεβαίως, αυτό που πούλησε ως «μεταξωτές κορδέλες» ο τούρκος πρέσβης, είναι παλιά «φύκια». Η Τουρκία εδώ και πέντε δεκαετίες ποτέ δεν έχει αποκλείσει τουλάχιστον ρητορικά την προσφυγή σε δικαστικό μηχανισμό συμπεριλαμβανομένης και της Χάγης αλλά αυτό το βλέπει ως τελική κατάληξη μιας διμερούς διαπραγμάτευσης, η οποία δεν θα έχει ως βάση το Δίκαιο της Θάλασσας και θα συμπεριλάβει όλο το πακέτο των τουρκικών διεκδικήσεων (χωρικά ύδατα, «γκρίζες ζώνες», εναέριο χώρο, ζώνες αρμοδιοτήτων κ.α.).
Ο τούρκος πρεσβευτής θέλησε να πουσάρει αυτό που σε αρκετές ανακοινώσεις άλλα και σε ρηματική διακοίνωση στον ΟΗΕ έχει δηλώσει η Τουρκία, σχετικά με την μερική επήρεια που προέβλεψε για ορισμένα νησιά η Συμφωνία της Ελλάδας με την Ιταλία και την Αίγυπτο. Και ζητά η Άγκυρα να ξεκινήσει η συζήτηση με την Ελλάδα από το σημειο στο οποίο κατέληξε η καλόπιστη διαπραγμάτευση με την Ιταλία και την Αίγυπτο.
Παραβλέποντας φυσικά, ότι και με τις δύο χώρες η διαπραγμάτευση έγινε βάσει του Δικαίου της Θάλασσας το οποίο δεν έχει αποδεχθεί η Τουρκία και με την γενική παραδοχή της πλήρους επήρειας των νησιών αλλά και της αρχής για διόρθωση της μέσης γραμμής για επίτευξη δίκαιης οριοθέτησης που στην περίπτωση της Αιγύπτου μετακίνησε προς βορά την γραμμή οριοθέτησης. Όμως, στην περίπτωση της Ιταλίας η μειωμένη επήρεια π.χ. στους Οθωνούς αντισταθμίστηκε με μεγαλύτερη επήρεια δυτικά της Κεφαλονιάς.
Και πάντως αυτό που δεν ρωτήθηκε ο κ. Οζουκεργκίν είναι εάν πράγματι Άγκυρα και τουρκικό Υπουργείο Εξωτερικών θεωρούν ότι είναι δίκαιη και μπορεί να αποτελέσει βάση συμφωνίας μια οριοθέτηση που θα δίνει στην Τουρκία 55% έναντι 45% στην Ελλάδα, στην Ανατολική Μεσόγειο, όπως έγινε με την συμφωνία οριοθέτησης με την Αίγυπτο.
Γιατί σε αυτή την περίπτωση θα πρόκειται πράγματι για ένα πρώτο βήμα εκ μέρους της Τουρκίας, καθώς θα σήμαινε απόσυρσή της από την παράνομη οριοθέτηση του Τουρκολυβικού Μνημονίου και αναγνώριση θαλασσίων ζωνών πέραν των χωρικών υδάτων στα νησιά.
Θέλοντας η Άγκυρα να θολώσει τα νερά, προβάλει το… «διαλλακτικό» πρόσωπό της, προτείνοντας ως αφετηρία διαπραγμάτευσης αυτό που δεν θα είναι το αποτέλεσμα όχι καν της ίδιας της διαπραγμάτευσης αλλά μιας ενδεχόμενης ετυμηγορίας του Δ.Δ της Χάγης.
Πολύ απλά η Τουρκία θέλει μια διπλωματική συνθηκολόγηση της Ελλάδας, ως προϋπόθεση για να ξεκινήσει η συζήτηση...
