Οι εικόνες από τα πύρινα μέτωπα είναι αναμφίβολα συντριπτικές για την ανθρώπινη ψυχολογία, επιβαρυντικές για το περιβάλλον και καταστροφικές για όσους κινδυνεύουν άμεσα από τις θανάσιμες συνέπειες.
Όμως ακόμη και στις μεγαλύτερες καταστροφές, είμαστε υποχρεωμένοι να ανασύρουμε την ελπίδα, που λειτουργεί ως ο βατήρας για να υπερβαίνουμε τις δυσκολίες του ανθρώπινου βίου και να προχωράμε μπροστά γυρίζοντας σελίδα και χτίζοντας ένα καλύτερο μέλλον.
Οι εικόνες από τη Φυλή, με τον συμπολίτη μας να σώζει τα ζωάκια της περιοχής κυριολεκτικά μέσα από τις φλόγες, είναι τουλάχιστον συγκλονιστικές. Συγκλονιστικές για τον ηρωισμό για τον οποίο διακατέχονται και διδακτικές για την δύναμη της ανθρώπινης ψυχής που δρά σε συνθήκες πύρινης κόλασης.
Κατά την προσωπική μου άποψη, όταν καταλαγιάσουν τα μέτωπα, ο συγκεκριμένος κύριος είναι απαραίτητο να επιβραβευτεί επίσημα από την πολιτεία, ως ένα υγιές πρότυπο ζωής και δράσης. Ως ένα καλό παράδειγμα φιλοπατρίας και ζωοφιλίας στην πράξη.
Η θεωρία είναι χρήσιμη ως η βάση πάνω στην οποία οικοδομούνται οι πράξεις. Η αξία που έχει ο παιδευτικός χαρακτήρας μιας φωτογραφίας όπως η συγκεκριμένη, ισοδυναμεί με έναν τόνο θεωρίας και δέκα χιλιάδες ώρες σεμιναρίων υπέρ του εθελοντισμού και της κοινωνικής προσφοράς.
Όσα επίθετα και να χρησιμοποιήσουμε, όσο και αν επιστρατεύσουμε την πλούσια ελληνική γλώσσα, είναι αντικειμενικά αδύνατον να αποτυπωθεί ο ηρωισμός του συγκεκριμένου κυρίου, για τον οποίο μέχρι στιγμής δυστυχώς δεν γνωρίζουμε ούτε το όνομα του. Είναι ένας αφανής ήρωας, όπως αφανείς είναι και οι Έλληνες πυροσβέστες, αστυνομικοί, εθελοντές και όσοι άλλοι συμμετέχουν στο κατασβεστικό έργο.
Καταλήγοντας, στο τέλος της ημέρας, μέσα από την μεγάλη αυτή περιπέτεια, ένα είναι το επιμύθιο. Να είμαστε προετοιμασμένοι και σε θέση να ξεχωρίζουμε όσους θέτουν ευατόν στην υπηρεσία της πατρίδας και δρουν ανυστερόβουλα με μοναδικό κίνητρο την αγάπη για την φύση, τα ανυπεράσπιστα ζώα, τον συνάνθρωπο, τον τόπο τους.
Ο κάθε άνθρωπος κατέχει μέσα του ανυπέρβλητες δυνάμεις. Τις περισσότερες φορές καλά κρυμμένες. Δυνάμεις δημιουργικές αλλά και καταστροφικές.
Μια σοφή ινδιάνικη παραβολή ισχυρίζεται πως ο άνθρωπος έχει δύο λύκους μέσα του, έναν λευκό που παραμένει ήρεμος και χρήσιμος κι έναν άλλο μαύρο, που μας ωθεί να κάνουμε άσχημες πράξεις με οδυνηρά αποτελέσματα. Οι δύο αυτοί λύκοι βρίσκονται σε διαρκή πόλεμο μεταξύ τους και στο τέλος επικρατεί εκείνος που ταΐζουμε περισσότερο. Ας το έχουμε κατά νου...
