Σοκάρομαι όταν βλέπω τους γονείς μαθητών και φοιτητών να ενδιαφέρονται περισσότερο για τη διασκέδαση των παιδιών τους, παρά για το επίπεδο σπουδών τους, αλλά και τον κίνδυνο που διατρέχουν στους εκπαιδευτικούς χώρους. Πού είναι στην Ελλάδα η σιωπηλή αυτή πλειοψηφία που θέλει καλύτερη εκπαίδευση; Πού είναι οι σύλλογοι φίλων των πανεπιστημίων, γονείς και πρώην φοιτητές, όπως σε όλο το κόσμο, που έχουν άποψη για τα πανεπιστήμιά τους, που παρεμβαίνουν όταν υπάρχουν περιστατικά βίας στις διοικήσεις τους και την πολιτεία, αναζητώντας τυχόν ευθύνες;
Τα ερωτήματα προέρχονται από έναν άνθρωπο με θητεία 35 χρόνια στην εκπαίδευση, τον πανεπιστημιακό Αχιλλέα Γραβάνη, που μιλά στο Liberal για τη στάση της κοινωνίας απέναντι στη βία, τις ευθύνες της Αριστεράς αλλά και της κυβέρνησης, για το πως η εξοικείωση με την ανομία τραυματίζει στο μυαλό των νέων ανθρώπων και αυριανών πολιτών το σεβασμό των νόμων, την ίδια την έννοια της Δημοκρατίας.
«Οδηγεί σε μια αδιάφορη, εσωστρεφή κοινωνία. Οδηγεί σε παραιτημένος, φοβικούς πολίτες που λειτουργούν με την αυτολογοκρισία από φόβο, ότι χειρότερο για τον δημοκρατία μας. Την αυτολογοκρισία την βιώνω τρεις δεκαετίες στο πανεπιστήμιο!», αναφέρει χαρακτηριστικά με αφορμή τον τελευταίο κύκλο περιστατικών βίας σε διάφορα πανεπιστημιακά ιδρύματα της χώρας
Συνέντευξη στον Γιώργο Φιντικάκη
Σας έχουν κατά καιρούς απειλήσει για τις απόψεις που έχετε εκφράσει. Πώς εκλαμβάνετε την κατάσταση που επικρατεί σήμερα στα πανεπιστήμια;
Βρίσκονται υπό μια ιδιότυπη κατοχή από αντιδημοκρατικές βίαιες μειοψηφίες για δεκαετίες. Οι οποίες τραυματίζουν την αξιοπρέπεια και τον αυτοσεβασμό των πανεπιστημίων, έχουν κάνει κανονικότητα τη βία, την κατάληψη, τη διάλυση εκπαιδευτικών και διοικητικών διαδικασιών. Έχουν οδηγήσει σε φοβισμένους καθηγητές κ φοιτητές, που κρύβονται πίσω από την αδιαφορία, την παραίτηση.
Το πρόσφατο περιστατικό με μια ομάδα ατόμων που πέρασαν από την είσοδο του ΕΜΠ φορτηγό με οικοδομικά υλικά, έκτισαν ανενόχλητοι αυθαίρετο κτίσμα, το οποίο γκρεμίστηκε αφού μεσολάβησε μια ολόκληρη μέρα, είναι το πλέον χαρακτηριστικό. Σε ποια άλλη προηγμένη χώρα, αν συνέβαινε κάτι τέτοιο, δεν θα είχε παρέμβει άμεσα περιπολικό της Αστυνομίας;
Στα πανεπιστήμια του εξωτερικού δεν θα διανοούνταν φοιτητές να κάνουν αντίστοιχες ενέργειες! Θα βρίσκονταν εκτός πανεπιστημίου. Εδώ το έκαναν μέρα μεσημέρι κι αυτό γιατί γνωρίζουν ότι η ακαδημαϊκή κοινότητα είναι αδιάφορη, φοβισμένη. Της έχουν επιβληθεί σχεδόν πλήρως. Ευτυχώς, η Πολιτεία ενήργησε άμεσα και διέσωσε την αξιοπρέπεια του Ιδρύματος και αυτό είναι ένα δίδαγμα για το μέλλον.
Τόσο στα πανεπιστήμια, όσο και στο μέτωπο κατά της πανδημίας, βλέπουμε μειοψηφίες να κάνουν ό,τι μπορούν για να ανατρέψουν την ομαλή λειτουργία του κράτους. Πώς σχολιάζετε τη στάση της σιωπηλής πλειοψηφίας;
Η κοινωνία μας έχει έλλειμμα ουσιαστικής δημοκρατικής συνείδησης. Η δημοκρατία απαιτεί ενεργούς και υπεύθυνους πολίτες που σέβονται τον εαυτό τους και τον τόπο τους και δεν επιτρέπουν σε φασίζουσες μειοψηφίες να προσβάλλουν με το έτσι θέλω και τη βία στη ζωή τους. Η δημοκρατία έχει πολίτες που γνωρίζουν ότι εκτός των δικαιωμάτων τους έχουν και υποχρεώσεις προς το κοινωνικό σύνολο. Η δημοκρατία στηρίζεται σε υπεύθυνους και όχι αδιάφορους πολίτες. Η Αριστερά έχει μεγάλη ευθύνη γι' αυτό γιατί υποθάλπει και παρακινεί τις μειοψηφίες του δικού της πολιτικού χώρου. Έχει ενάντιο λόγο και πράξη μόνο κατά των ακροδεξιών επίσης φασίζουσων μειοψηφιών. Με αυτή της τη στάση χάνει την πολιτική αξιοπιστία της και βάζει σε αμφισβήτηση τις δημοκρατικές αρχές της.
Είναι δυνατόν η λειτουργία των πανεπιστημίων, να είναι έρμαιο κάποιων μειοψηφιών, όπως και η μάχη κατά της Covid;
Η κυβέρνηση έχει δείξει ότι αντιλαμβάνεται το πρόβλημα με την προσπάθεια νομοθέτησης κατά αυτών των πρακτικών. Όμως, εάν δεν προνοεί και για την εφαρμογή και τήρηση των Νόμων που ψηφίζει στην ουσία αναιρεί τον εαυτό της. Γιατί ξέρετε, μετά οι πολίτες που τη στηρίζουν ή αυτοί που σκέφτονται να τη στηρίξουν απογοητεύονται και οι όποιοι λίγοι θαρρετοί τη στηρίζουν έμπρακτα αποθαρρύνονται και παραιτούνται. Αυτό το γνωρίζουν οι ανεύθυνες και φασίζουσες μειοψηφίες γι αυτό και δεν αναστέλλονται στις πράξεις βίας και αμφισβήτησης του κράτους δικαίου. Η ολιγωρία των επιστημονικών και ακαδημαϊκών φορέων, των φορέων της Πολιτείας στην υγεία και Δικαιοσύνη έδωσε χώρο σε ασήμαντους επιστημονικά κ πολιτικά ανθρώπους να αυξήσουν και τελικά να ηγηθούν του κύματος αντιεμβολιαστών και σήμερα να απειλούν την δημοκρατία. Μόλις πρόσφατα οι παραπάνω φορείς κινητοποιήθηκαν αλλά οι προηγούμενοι έχουν ήδη κάνει μεγάλη ζημιά στον εμβολιασμό και έχουν εγκληματικά οδηγήσει πολλούς συνανθρώπους μας στην αρρώστια, μερικούς και στον θάνατο ως ανεμβολίαστοι.
Πιστεύετε, τελικά, ότι η κοινωνία ενδιαφέρεται πραγματικά ή προσχηματικά για να βελτιωθούν οι συνθήκες στα ΑΕΙ και να αποκτήσουν επιτέλους ένα ευρωπαϊκό πρόσωπο;
Είναι για μένα σοκαριστικό να βλέπω τους γονείς μαθητών και φοιτητών να ενδιαφέρονται περισσότερο για τα ρούχα, την διασκέδαση των παιδιών τους και όχι για το επίπεδο των σπουδών τους αλλά και τον κίνδυνο που διατρέχουν τα παιδιά τους στους εκπαιδευτικούς χώρους! Πού είναι οι σύλλογοι φίλων των πανεπιστημίων, όπως σε όλο τον κόσμο, (γονείς και πρώην φοιτητές), που έχουν άποψη για τα πανεπιστήμιά τους, τα στηρίζουν κοινωνικά και οικονομικά και παρεμβαίνουν στις περιπτώσεις βίας στις διοικήσεις τους και στην πολιτεία αναζητώντας τυχόν ευθύνες τους;
Έχετε επίσης πει ότι αυτό το μήνυμα αδιαφορίας των μεγαλύτερων για τα ουσιαστικά, περνά και στα παιδιά, επομένως διαιωνίζεται…
Ε ναι! Πολλοί σημερινοί γονείς αδιαφόρησαν η συμμετείχαν στη βία όταν ήταν μαθητές η φοιτητές. Την θεωρούν κανονικότητα, ιδιαίτερα στα σχολεία και τα πανεπιστήμιά μας, όμως δεν είναι στον πολιτισμένο δημοκρατικό κόσμο παρά μόνο στη χώρα μας!
Τι επίπτωση έχει η εικόνα σχολείων υπό κατάληψη και πανεπιστημίων όπου οι μειοψηφίες κάνουν ό,τι θέλουν, στους αυριανούς πολίτες;
Τραυματίζει στο μυαλό τους και την συνείδηση τους την έννοια της Δημοκρατίας! Τον σεβασμό των Νόμων, της άλλης άποψης. Οδηγεί σε μια αδιάφορη, εσωστρεφή κοινωνία. Οδηγεί σε παραιτημένος, φοβικούς πολίτες που λειτουργούν με την αυτολογοκρισία από φόβο, ότι χειρότερο για τον δημοκρατία μας. Την αυτολογοκρισία την βιώνω τρεις δεκαετίες στο πανεπιστήμιο!
Το ίδιο δεν ισχύει και για όσους δεν εμβολιάζονται;
Ένα μεγάλο μέρος τους φοβάται, ανησυχεί, αποφεύγει την ενημέρωση από την επιστήμη. Εν τελεί αυτοί οι συμπολίτες μας λειτουργούν ανεύθυνα για την προστασία των συνανθρώπων τους και των αγαπημένων τους προσώπων, από φόβο. Αυτό δεν υπήρχε στους γονείς μας που μας εμβολίασαν δίχως πολλές ερωτήσεις, εμπιστευόμενοι τους επιστήμονες και τους δασκάλους μας.
Υπάρχουν επίσης οι εμμονικοί, οι θρησκόληπτοι (όχι θρησκευόμενοι). Η εκκλησία άργησε να αντιληφθεί πόση ζημιά της έκαναν αυτοί οι άνθρωποι και αντιδρά πλέον όπως την αρμόζει. Αφού βέβαια έχει καταβάλει σε ανθρώπινες ζωές επισκόπων ιερέων και θρησκευομένων πολιτών της μεγάλο τίμημα!
Υπάρχουν βέβαια και οι επιτηδευμένοι πολιτικά και οικονομικά που έχουν καβαλήσει το κύμα του αντιεμβολιασμού προς ίδιον όφελος. Εάν δεν αντιδράσει το δημοκρατικό τόξο θα τους βρει στη Βουλή σε αντικατάσταση της Χρυσής Αυγής. Κάποιοι στην Αριστερά νομίζουν ότι θα ψαρέψουν τις ψήφους των αντιεμβολιαστών. Οι περισσότεροι των αντιεμβολιαστών όμως θα ψηφίσουν αυτούς τους ακραίους λούμπεν αντισυστημικούς και φασιζοντες, ανασταίνοντας πολιτικά τη Χρυσή Αυγή. Μεγάλη η ευθύνη της με την επαμφοτερίζουσα συμπεριφορά μέρους της στον εμβολιασμό της «τύπου Πολάκη».
* Ο Αχιλλέας Γραβάνης είναι καθηγητής Φαρμακολογίας της Ιατρικής σχολής του Πανεπιστημίου Κρήτης
