Επισήμως, η Ευρωπαϊκή Ένωση διαφώνησε με την κίνηση του Donald Trump να αναγνωρίσει την Ιερουσαλήμ ως πρωτεύουσα του κράτους του Ισραήλ, ξεκαθαρίζοντας ότι το καθεστώς της ιστορικής και ιερής για τρεις θρησκείες πόλης πρέπει να διαμορφωθεί μέσω διαπραγματεύσεων και όχι με μονομερείς ενέργειες. Επισήμως, επίσης, οι Βρυξέλλες και προσωπικά η «υπουργός Εξωτερικών» της Ε.Ε., Federica Mogherini, έχουν καταδικάσει τη συνέχιση του εποικισμού στα κατεχόμενα παλαιστινιακά εδάφη, εκτιμώντας ότι και με αυτόν τον τρόπο μειώνονται οι πιθανότητες για ειρήνη, μέσω του μοντέλου της συνύπαρξης δύο κρατών στην περιοχή, του Ισραήλ και της Παλαιστίνης.
Παρ'' όλα αυτά, ο Benjamin Netanyahu, που χθες βρέθηκε στο Παρίσι και είχε συνάντηση με τον Emmanuel Macron, ενώ σήμερα επισκέπτεται τις Βρυξέλλες, εμφανίστηκε αισιόδοξος. «Πιστεύω ότι, αν και δεν υπάρχει συμφωνία προς το παρόν, αυτό θα συμβεί στο μέλλον. Πιστεύω ότι όλες, ή οι περισσότερες, ευρωπαϊκές χώρες θα μεταφέρουν τις πρεσβείες τους στην Ιερουσαλήμ, θα αναγνωρίσουν την Ιερουσαλήμ ως πρωτεύουσα του Ισραήλ και θα συνεργαστούν ενεργά μαζί μας για την ασφάλεια, την ευημερία και την ειρήνη», είπε χαρακτηριστικά.
Μάλιστα, ο Netanyahu -στην πρώτη επίσημη επίσκεψη ισραηλινού πρωθυπουργού στην έδρα της Ε.Ε. μετά από 22 χρόνια», κάλεσε τους «28» να στηρίξουν τη νέα αμερικανική ειρηνευτική πρωτοβουλία που αναμένεται ότι σύντομα θα εκδηλωθεί στη Μέση Ανατολή. Όπως ισχυρίστηκε δε, η αναγνώριση της Ιερουσαλήμ αποτελεί τμήμα ακριβώς αυτής της πρωτοβουλίας, «διότι η αναγνώριση της πραγματικότητας είναι η ουσία της ειρήνης, η βάση της ειρήνης». «Έχει έρθει η ώρα οι Παλαιστίνιοι να αναγνωρίσουν το εβραϊκό κράτος και να αναγνωρίσουν το γεγονός ότι έχει πρωτεύουσα. Ονομάζεται Ιερουσαλήμ», τόνισε ο ίδιος.
Τι γνωρίζει, άραγε, ο Netanyahu και του επιτρέπει να εμφανίζεται τόσο αισιόδοξος; Προφανώς, την ακριβή απάντηση την γνωρίζει μόνο ο ίδιος, οι συνεργάτες του, οι αμερικανοί εταίροι τους και, πιθανότατα, κάποιοι από τους συνομιλητές του στην Ευρώπη. Σε κάθε περίπτωση, το βλέμμα όλων είναι στραμμένο προς δύο πλευρές: Αφενός, στην ουσία της (αναμενόμενης) πρότασης των ΗΠΑ και ειδικά στο εάν και κατά πόσο θα συνεχίσει να προωθεί τη δημιουργία ανεξάρτητου παλαιστινιακού κράτους -και υπό ποιους όρους. Και αφετέρου, στην τροπή που θα πάρει η αντίδραση των ίδιων των Παλαιστινίων και των οργανώσεών τους, πρωτίστως της Χαμάς, της Φατάχ και των παρακλαδιών της και ορισμένων μικρότερων, όπως είναι το Λαϊκό Μέτωπο.
Για την ώρα, όλα είναι στον αέρα.
AP Photo/Virginia Mayo
