Ένα χρόνο πριν οι ορκωτοί ελεγκτές εξέφραζαν αμφιβολίες για την επόμενη ημέρα της. Ο τράπεζες έθεταν όρους για να την δανείσουν, η έξοδος στις αγορές θεωρούνταν αδιανόητη και ο κίνδυνος κατάρρευσης ήταν πραγματικός. Τυχαίο δεν είναι ότι πέρυσι το κοντέρ έγραψε ζημιές 1,69 δισ που ναι μεν είναι σε ένα βαθμό λογιστικές και οφείλονται στην απομείωση της αξίας των λιγνιτικών της μονάδων, ωστόσο δεν παύουν να αποτελούν μια από τις χειρότερες επιδόσεις στην ιστορία των εισηγμένων στο ελληνικό χρηματιστήριο. Η πρόσκρουση έμοιαζε πιο κοντά παρά ποτέ.
Ένα χρόνο μετά η εταιρεία μοιάζει με το απόλυτο turnaround story. Χωρίς αυτό να σημαίνει ότι έχει μετατραπεί σε μια εντελώς διαφορετική επιχείρηση, ότι έχει καταφέρει να μηδενίσει το τεράστιο ταμειακό της κενό ή ότι έχει φτάσει στο σημείο να μπορεί να ανταγωνιστεί ευρωπαϊκούς ομίλους, εντούτοις είναι η πρώτη φορά που η ΔΕΗ φαίνεται να έχει ένα σχέδιο για την επόμενη ημέρα. Και κυρίως είναι η πρώτη φορά μετά από ένα χρόνο που πέρασε έστω και οριακά σε κέρδη.
Τα χθεσινά αποτελέσματα επιβεβαιώνουν την αντιστροφή της τάσης που είχε φανεί στο τέταρτο περυσινό τρίμηνο και βάζουν τις βάσεις για ακόμη καλύτερες ημέρες. Στην διάρκεια των τριών πρώτων φετινών μηνών και παρ' ότι σε αυτούς συγκαταλέγονταν ο Μάρτιος της καραντίνας, η ΔΕΗ πέτυχε επαναλαμβανόμενα λειτουργικά κέρδη (EBITDA) 182 εκατ ευρώ έναντι ζημιών πέρυσι 66,3 εκατ. ευρώ. Στην πράξη, βοηθούμενη και από την καθίζηση των τιμών στα ενεργειακά προϊόντα, πέτυχε αύξηση των λειτουργικών κερδών κατά 248,3 εκατ ευρώ.
Έπειτα επίσης από πολύ καιρό, η επιχείρηση πέρασε για πρώτη φορά σε οριακή κερδοφορία, με κέρδη προ φόρων 3,5 εκατ ευρώ, έναντι ζημιών πέρυσι ύψους 248,5 εκατ ευρώ. Όσο για τον τζίρο της αυξήθηκε στα 1,2 δισ (7,1%) παρά την μείωση του μεριδίου αγοράς (κατά 9,3%) λόγω της αύξησης πέρυσι των τιμολογίων, της μείωσης των εκπτώσεων, αλλά και του γεγονότος ότι παρά τις δυσοίωνες προβλέψεις κατάφερε να αποτρέψει ένα νέο κύμα κακοπληρωτών την περίοδο της καραντίνας.
Ράλι 130%
Η αγορά βλέπει και επιβραβεύει την προσπάθεια. Από τα χαμηλά του Μαρτίου η μετοχή έχει καταγράψει ράλι 130% - το κορυφαίο στον FTSE 25 – κλείνοντας χθες στα 3,56 ευρώ, με την κεφαλαιοποίηση στα 826 εκατ. ευρώ. Και από τις 15 Μαΐου όταν και είχε βρεθεί στα 2,43 ευρώ, η μετοχή ενισχύεται κατά 46,50%, καθώς στις δώδεκα συνεδριάσεις που μεσολάβησαν, είχε μόλις δύο πτωτικές.
Είναι μια επιχείρηση έτοιμη να κάνει πρωταθλητισμό η ΔΕΗ ; Όχι. Ωστόσο όχι μόνο δείχνει να αφήνει πίσω τα χρόνια των ζημιών, αλλά είναι η πρώτη φορά που φαίνεται να έχει ένα συγκροτημένο πλάνο αντιμετώπισης όλων των κρίσιμων ζητημάτων που αφορούν τον εκσυγχρονισμό της. Το πέρασμα από την γκρίζα εποχή του λιγνίτη στις ανανεώσιμες πηγές ενέργειας, στην ηλεκτροκίνηση, στην ψηφιοποίηση, στην παροχή νέων “πακέτων” παροχής υπηρεσιών αντίστοιχων με εκείνων που προσφέρουν ευρωπαϊκοί όμιλοι, τα οποία συνδυάζουν το ρεύμα, το φυσικό αέριο με υπηρεσίες επισκευής και συντήρησης οικιακού εξοπλισμού, κ.ο.κ.
Το στοίχημα είναι μεγάλο, τίποτα δεν έχει τελειώσει και σίγουρα η ΔΕΗ έχει μπροστά της μαραθώνιο. Ωστόσο για πρώτη φορά το τοπίο εμπρός είναι καθαρό. Έχοντας αποφύγει τα χειρότερα, είναι πλέον σε θέση να δανειστεί από τις αγορές, να προσφύγει στις τράπεζες με ευνοϊκούς όρους, όπως η πιστωτική γραμμή από την EBRD, ύψους 160 εκατ ευρώ που θα ανακοινώσει ίσως και σήμερα, να εφαρμόσει το πλάνο της. Την στροφή σε μια πιο πράσινη εταιρεία κλείνοντας σταδιακά από το Σεπτέμβριο τα πρώτα λιγνιτικά εργοστάσια (Αμύνταιο), να υλοποιήσει το πρώτο μεγάλο φωτοβολταικό (στα λιγνιτικά πεδία της Δ.Μακεδονίας) να βάλει σε εφαρμογή τις πρώτες συνεργασίες στην ηλεκτροκίνηση με στόχο την πανελλαδική τοποθέτηση 1.000 σταθμών φόρτισης μέσα στα επόμενα 2-3 χρόνια και 10.000 μεσοπρόθεσμα. Να γίνει δηλαδή μια σύγχρονη επιχείρηση και με στόχους που κοιτούν στο μέλλον, αντί να απομυζά τον φορολογούμενο και να αποτελεί έναν εφιάλτη για την οικονομία όπως μέχρι πριν μερικούς μήνες.
Ο δρόμος δεν θα είναι στρωμένος με ροδοπέταλα. Δεν αποκλείεται να υπάρξουν σκαμπανεβάσματα, τους επόμενους μήνες οι τιμές του φυσικού αερίου και του πετρελαίου δεν θα παραμείνουν στα σημερινά χαμηλά επίπεδα, η απολιγνιτοποίηση είναι ένα κολοσσιαίο εγχείρημα και αρκετοί φοβούνται δυστοκίες ή καθυστερήσεις στην απορρόφηση των κονδυλίων. Ωστόσο μοιάζει να είναι η πρώτη φορά που η επιχείρηση έχει μπροστά της καθαρή ορατότητα. Η αγωνία για το αύριο έχει δώσει την θέση στην αίσθηση ότι η ΔΕΗ κατάφερε να γυρίσει το παιχνίδι, ότι μπροστά υπάρχει ένα μέλλον, ότι μετεξελίσσεται σε μια κανονική ευρωπαϊκή εταιρεία.
