«Ένας Πράσινος, ένας Χριστιανοκοινωνιστής ή ένας Φιλελεύθερος ως υπουργός Οικονομικών -οτιδήποτε θα ήταν καλύτερο από το να αφεθεί το υπουργείο στα χέρια της CDU». Με τη θέση του αυτή, την οποία διατύπωσε στο πλαίσιο συνέντευξής του στην εφημερίδα Frankfurter Allgemeine Zeitung, ο Christian Lindner πήρε για πρώτη φορά θέση δημοσίως για το μείζον θέμα που αφορά το ποιος θα οριστεί νέος "κάιζερ" της γερμανικής (και ευρωπαϊκής) οικονομίας, διαδεχόμενος τον Wolfgang Schaeuble.
Για την ακρίβεια, ο ηγέτης του FDP απέκλεισε ουσιαστικά το ενδεχόμενο να συμφωνήσει με την εκχώρηση και αυτής της θέσης στους Χριστιανοδημοκράτες της Angela Merkel. «Πιστεύω ότι θα πρέπει να υπάρξει πολιτικός διαχωρισμός ανάμεσα στην καγκελαρία και το υπουργείο Οικονομικών», σημείωσε ο Lindner στην FAZ.
«Το εάν ο νέος υπουργός θα είναι ένας Φιλελεύθερος είναι ένα ζήτημα που έπεται», πρόσθεσε, επιβεβαιώνοντας εμμέσως πλην σαφώς ότι το κόμμα του ενδιαφέρεται να αναλάβει το συγκεκριμένο πόστο, από όπου θα μπορεί να προωθήσει την οικονομική του ατζέντα, τόσο σε γερμανικό όσο και σε ευρωπαϊκό επίπεδο.
Στην ίδια συνέντευξη, επανέλαβε τις σκληροπυρηνικές θέσεις του κόμματός του για την Ευρώπη που περιλήφθηκαν στο εκλογικό πρόγραμμα του FDP τόσο για τον μηχανισμό διάσωσης όσο και για την τροποποίηση της συνθήκης ώστε να προβλέπεται η έξοδος από την ευρωζώνη. Ο Lindner επανέλαβε ότι διαφωνεί με την άνευ όρων μετατροπή του ESM σε Ευρωπαϊκό Νομισματικό Ταμείο, ιδέα που υποστηρίζεται από τον Schaeuble, την Merkel, αλλά και τον Emmanuel Macron, όπως διαφωνεί και με την δημιουργία ενός κοινού ασφαλιστικού σχήματος για τις ευρωπαϊκές τράπεζες.
Ο ηγέτης του FDP προειδοποίησε, επίσης, την καγκελάριο και τον υπηρεσιακό υπουργό Οικονομικών, Peter Altmaier, να μην προχωρήσουν σε οποιαδήποτε συμφωνία με τις Βρυξέλλες πριν από τον σχηματισμό της νέας γερμανικής κυβέρνησης: «Η Γερμανία αυτήν τη στιγμή δεν είναι σε θέση να λαμβάνει αποφάσεις. Για μένα είναι αδιανόητο ένας υπηρεσιακός υπουργός Οικονομικών να διαπραγματεύεται με τις Βρυξέλλες σαν μην συνέβη τίποτε...δεν μπορούν να ληφθούν αποφάσεις πριν υπάρξει νέα πολιτική νομιμοποίηση».
