Πισώπλατα ετοιμάζεται να χτυπήσει, όχι πάντως για πρώτη φορά, η κυβερνητική συμμαχία τους εργαζόμενους, αφού υπό άκρα μυστικότητα δρομολογεί τις υποχρεωτικές αλλαγές, βάσει τρίτου Μνημονίου, στις εργασιακές σχέσεις.
Και αυτό γιατί φυσικά δεν θα μπορέσει να σηκώσει το βαρύ φορτίο να προασπίσει τα όποια εργασιακά δικαιώματα απολαμβάνουν μέχρι σήμερα οι εργαζόμενοι, αφού υποταγμένη στις Μνημονιακές της επιλογές θα πρέπει να εφαρμόσει κατά γράμμα τη συμφωνία που θα ανοίξει το δρόμο για εργασιακές σχέσεις… Μπαγκλαντές.
Με τη γνωστή και πάγια τακτική της, να πετά την μπάλα στην εξέδρα και να παραπλανά την κοινή γνώμη, παίζει «κρυφτούλι» πίσω από διάφορες «συμβουλευτικές» επιτροπές που ανακαλύπτει, χωρίς ρόλο και, κυρίως, χωρίς ποτέ αποτέλεσμα, ενώ στη συγκεκριμένη περίπτωση φορά και τον ευρωπαϊκό της «μανδύα» αφού ζητά, όλο «αγωνία» για το αύριο των εργαζομένων, τη συμβολή του ILO.
Η κυβέρνηση λοιπόν θέλει να πείσει ότι δίνει το δίκαιο αγώνα για να μπορέσει και η χώρα μας να αξιοποιήσει τις «βέλτιστες πρακτικές», που ισχύουν σε ευρωπαϊκό επίπεδο, του Διεθνούς Γραφείου Εργασίας (ILO) καθώς και της Ευρωπαϊκής Επιτροπής Κοινωνικών Δικαιωμάτων.
Ξεχνά όμως ότι με βάση τις συμφωνίες που έχει υπογράψει θα πρέπει έως το τέλος του τρέχοντος έτους, δηλαδή το πολύ σε τριάντα ημέρες, να έχει οριστικοποιήσει το νέο καθεστώς για τα εργασιακά.
Βέβαια, ακολουθώντας και με τους δανειστές τη γνωστή «καραμέλα», ότι δεν μπορεί τώρα να περάσει όλα τα δύσκολα, Ασφαλιστικό, φορολογία και εργασιακά, φαίνεται ότι και πάλι θα ζητήσει μια μικρή παράταση ώστε να υιοθετήσει όλα τα μέτρα έως το Φεβρουάριο 2016.
Άλλωστε, θα πρέπει να υπογραμμιστεί, ότι οι παρεμβάσεις στις εργασιακές σχέσεις δεν εμπεριέχονται στα προαπαιτούμενα του δεύτερου «πακέτου».
Η μετάθεση όμως του χρόνου, ακόμη και εάν επιτευχθεί, όπως και στο Ασφαλιστικό και στη φορολογία που σπάνε σε δυο «δόσεις» όπως έχει ήδη επισημάνει το liberal.gr, δεν αλλάζει τα μελλούμενα. Ανατροπές επί τα χείρω σε όλους τους τομείς.
Ο κύβος άλλωστε έχει ριφθεί, αφού το νέο καθεστώς που σχεδιάζεται για τα εργασιακά προβλέπει κατώτατο μισθό χωρίς τριετίες, ομαδικές απολύσεις, δυσκολότερη προκήρυξη απεργιών, διατήρηση, αν όχι αύξηση των ατομικών και των επιχειρησιακών συμβάσεων, με παράλληλη περιθωριοποίηση των συλλογικών συμβάσεων εργασίας.
Οι αλλαγές θα είναι ριζικές και θα φέρουν τα πάνω… κάτω, αφού η πρόσφατη κυβερνητική δέσμευση να καταργηθεί, ως προαπαιτούμενο, η νομοθεσία της μεταβατικής περιόδου των συμφωνιών, η οποία θεσπίστηκε με το άρθρο 72 του νόμου 4331/2015 της 2ας Ιουλίου 2015, καθιστά σε όλους σαφές ότι ένα σκληρό πακέτο αντεργατικών πολιτικών έρχεται να βάλει στο «στόχαστρο» τους εργαζόμενους.
Δεν είναι τυχαίο άλλωστε ότι η τρόικα – κουαρτέτο έχει ήδη διαμηνύσει ότι η ατζέντα της διαπραγμάτευσης θα περιλαμβάνει, μεταξύ άλλων, και τα εξής:
- απελευθέρωση των ομαδικών απολύσεων με νόμο.
- κατάργηση των τριετιών.
- αλλαγή του συνδικαλιστικού νόμου και κυρίως της προκήρυξης απεργιών. Οι δανειστές ζητούν η απόφαση για απεργία να λαμβάνεται με πλειοψηφία 50% + 1 του συνόλου των μελών του συνδικάτου.
- θεσμοθέτηση της δυνατότητας του εργοδότη για ανταπεργία (λοκ άουτ).
- αλλαγές στη διαδικασία προσφυγής στον ΟΜΕΔ.
Στο πλαίσιο εξάλλου αυτό, οι ελληνικές αρχές θα πρέπει σύντομα να εγκρίνουν και ένα ολοκληρωμένο σχέδιο δράσης (βασικό παραδοτέο) για την καταπολέμηση της αδήλωτης και της ατελώς δηλωμένης εργασίας, «προκειμένου να ενισχυθεί η ανταγωνιστικότητα των νόμιμων εταιρειών, να προστατευτούν οι εργαζόμενοι και να αυξηθούν τα έσοδα από τη φορολογία και την κοινωνική ασφάλιση.
Αυτό θα περιλαμβάνει τη βελτίωση της διακυβέρνησης της Επιθεώρησης Εργασίας και θα παρέχει συγκεκριμένη τεχνική βοήθεια». Μάλιστα ως πρώτο βήμα, οι αρχές θα πρέπει να προβούν στη διασύνδεση του συστήματος πληροφοριών ΕΡΓΑΝΗ με την Εφορία και το ΙΚΑ με σκοπό τον εντοπισμό της αδήλωτης εργασίας.
