Την ώρα που οι πολίτες στενάζουν από τα μέτρα του «αριστερού» νέου μνημονίου της «στεναχωρημένης», όμως, κυβέρνησης και δεν ξέρουν τι άλλο τους ξημερώνει, «σκάνε» και οι καταγγελίες Πανούση, περί απειλών κατά της ζωής του από στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ, που έχουν άμεση επαφή, επικοινωνία και σχέση με τρομοκράτες και κάνουν το ήδη βαρύ κλίμα για το Μαξίμου, ασήκωτο.
Τα ερωτήματα που γεννά η υπόθεση είναι πολλά και για όλες τις πλευρές. Κατ' αρχάς για τον ίδιο τον πρώην υπουργό. Γιατί επέλεξε να κάνει αυτές τις καταγγελίες τώρα; Γιατί δεν το έκανε όσο ήταν υπουργός; Πότε άρχισαν οι απειλές εναντίον της ζωής του; Γιατί δεν μίλησε τότε; Έστω, γιατί όχι πριν τέσσερις μήνες, όταν και ενημέρωσε για το θέμα τον πρωθυπουργό; Αφού διαπίστωσε ότι υπάρχει σχέση στελεχών του ΣΥΡΙΖΑ με τρομοκράτες και αφού είδε, όπως αφήνει να εννοηθεί, ότι το Μαξίμου δεν έδωσε την βαρύτητα που έπρεπε στις καταγγελίες του, γιατί δεν παραιτήθηκε τότε και γιατί δεν δημοσιοποίησε το θέμα;
Πολλά και αδυσώπητα είναι τα ερωτήματα που απαιτούν απάντηση από τον πρωθυπουργό και την κυβέρνηση. Δεν μιλάμε για μια καταγγελία ενός γραφικού που συνδέει το κυβερνόν κόμμα με την τρομοκρατία. Πρόκειται για καταγγελία πρώην υπουργού της κυβέρνησης και μάλιστα υπουργού Προστασίας του Πολίτη! Πρώτ΄ απ' όλα' είχε όντως ενημερωθεί ο κ. Τσίπρας από τον Γιάννη Πανούση 4 μήνες πριν; Αν ναι, γιατί δεν έκανε απολύτως τίποτα όλο αυτό το διάστημα; Αξιολόγησε το θέμα ως μη σοβαρό; Ως ανύπαρκτο; 'Έδωσε εντολή να διερευνηθεί; Επικοινώνησε με τον υπουργό Δικαιοσύνης για να μάθει αν ισχύουν οι καταγγελίες για τον συνεργάτη του;
Γιατί ο πρωθυπουργός, αν ισχύουν οι ισχυρισμοί Πανούση, έβαλε στο συρτάρι τις σοβαρότατες καταγγελίες του υπουργού του; Επειδή σχεδίαζε εκλογές, με ότι αυτό συνεπάγεται; Επειδή γνώριζε ήδη τις σχέσεις των στελεχών του με τους τρομοκράτες; Επειδή δεν μπορούσε καν να πιστέψει ότι υπάρχουν τέτοιες σχέσεις;
Γιατί υπουργοί σπεύδουν να υποβαθμίσουν έως και να απαξιώσουν το θέμα χαρακτηρίζοντάς το «μυθιστόρημα», «αστυνομικές ιστορίες» χρεώνοντας «επιπολαιότητα, σκοπιμότητα ή ανευθυνότητα» στον κ. Πανούση;
Σε κάθε περίπτωση οι κινήσεις αυτές, είναι μάλλον κινήσεις πανικού… Το κυβερνόν κόμμα έχει δώσει δικαίωμα και έχει οπλίσει με επιχειρήματα όσους το κατηγορούν για σχέσεις ή τουλάχιστον για συμπάθεια στους τρομοκράτες . Από τα στελέχη του που υπερασπίστηκαν τους τρομοκράτες δολοφόνους της 17Ν, από τα μέλη τους που διαδήλωναν για την αποφυλάκιση Ξηρού, από τους συντρόφους που δεν καταδίκασαν ποτέ τους, κατά καιρούς, εμπρησμούς της Αθήνας και των περιουσιών των πολιτών, μέχρι εκείνα τα στελέχη που τάχθηκαν υπέρ των καταλήψεων τύπου «βίλα Αμαλίας», χαρακτηρίζοντας τις μολότοφ και τα ρόπαλα, «είδη οικιακής χρήσης».
Για όλα αυτά λοιπόν απαιτούνται απαντήσεις τώρα! Γιατί, συνήθως, όταν οι απαντήσεις, για τόσα σοβαρά ζητήματα, δεν δίνονται άμεσα, καταλήγουν σε απολογίες...
