Η κλιματική κρίση αντιπροσωπεύει έναν κόκκινο κώδικα για την ανθρωπότητα. Οι ηγέτες του κόσμου θα δοκιμαστούν σε αυτό στη Διάσκεψη του ΟΗΕ για το κλίμα στη Γλασκώβη. Οι ενέργειές ή οι αδράνειές τους θα δείξουν τη σοβαρότητα του σκοπού τους σε σχέση με αυτήν την πλανητική έκτακτη ανάγκη. Τα προειδοποιητικά σημάδια είναι δύσκολο να χαθούν. Οι θερμοκρασίες φτάνουν σε νέα υψηλά παντού, η βιοποικιλότητα, από την άλλη πλευρά βυθίζεται προς νέα χαμηλά, οι ωκεανοί θερμαίνονται και ασφυκτιούν από το πλαστικό.
Η άνοδος της θερμοκρασίας θα καταστήσει μεγάλα τμήματα του πλανήτη άψυχα για την ανθρωπότητα μέχρι το τέλος του αιώνα. Το διαπρεπές ιατρικό περιοδικό `` The Lancet `` όρισε πρόσφατα την κλιματική αλλαγή ως την αφήγηση που θα καθορίζει την ανθρώπινη υγεία για τα επόμενα χρόνια. Ζούμε μια κρίση που χαρακτηρίζεται από εκτεταμένες ελλείψεις τροφίμων, αναπνευστικές ασθένειες, θανατηφόρες καταστροφές και μολυσματικές ασθένειες που θα μπορούσαν να είναι ακόμη χειρότερες.
Παρά αυτά τα εκκωφαντικά κουδούνια συναγερμού, νέα στοιχεία προκύπτουν από τις πιο πρόσφατες εκθέσεις του ΟΗΕ. Η κυβερνητική δράση μέχρι στιγμής δεν έχει κάνει τη συμβολή που απαιτείται απεγνωσμένα. Φυσικά, νέες, πρόσφατες ανακοινώσεις για κρίσιμες παρεμβάσεις για την κλιματική αλλαγή είναι ευπρόσδεκτες. Ωστόσο, ο κόσμος μας εξακολουθεί να βρίσκεται στην καταστροφική πορεία μιας παγκόσμιας αύξησης της θερμοκρασίας πολύ πάνω από τους δύο βαθμούς Κελσίου.
Είμαστε πολύ μακριά από τον στόχο του 1,5 βαθμού Κελσίου στον οποίο συμφώνησε ο κόσμος με τη Συμφωνία του Παρισιού. Ένας στόχος που μας λέει η επιστήμη ότι αντιπροσωπεύει τη μόνη βιώσιμη διαδρομή για τον κόσμο μας. Αυτός είναι ένας πλήρως εφικτός στόχος. Με την προϋπόθεση ότι θα μειώσουμε τις παγκόσμιες εκπομπές κατά 45% σε σύγκριση με τα επίπεδα του 2010 αυτή τη δεκαετία. Μπορούμε να επιτύχουμε μηδενικές εκπομπές σε παγκόσμιο επίπεδο μέχρι το 2050;
Οι παγκόσμιοι ηγέτες φτάνουν στη Γλασκώβη με θαρραλέους, φιλόδοξους και επαληθεύσιμους στόχους και με συγκεκριμένες πολιτικές που μπορούν να σταματήσουν αυτήν την καταστροφή. Ειδικά οι ηγέτες της G20 πρέπει να είναι στο ίδιο επίπεδο. Ο καιρός για διπλωματικές λεπτότητες έχει τελειώσει. Εάν οι κυβερνήσεις, ειδικά εκείνες της G20, δεν τηρήσουν σταθερή στάση που ηγείται αυτής της προσπάθειας, θα βρεθούμε σε τροχιά για τρομερό ανθρώπινο πόνο.
Όλες οι χώρες πρέπει να καταλάβουν ότι το παλιό μοντέλο ανάπτυξης που βασίζεται στον άνθρακα είναι μια θανατική ποινή για τις οικονομίες τους και τον πλανήτη μας. Πρέπει να απελευθερώσουμε τον άνθρακα τώρα, σε όλους τους τομείς και σε όλα τα κράτη. Πρέπει να εκτρέψουμε τις επιδοτήσεις από τα ορυκτά καύσιμα στις ανανεώσιμες πηγές ενέργειας και στη φορολογική ρύπανση, όχι στους ανθρώπους. Πρέπει να βάλουμε μια τιμή στον άνθρακα και να κατευθύνουμε αυτά τα ποσά σε ανθεκτικές θέσεις εργασίας και υποδομές.
Πρέπει να βγούμε από τον άνθρακα σταδιακά, έως το 2030 στις χώρες του ΟΑΣΕ και έως το 2040 σε όλες τις άλλες. Όλο και περισσότερες κυβερνήσεις έχουν δεσμευτεί να σταματήσουν τη χρηματοδότηση του άνθρακα και οι ιδιωτικοί χρηματοπιστωτικοί όμιλοι πρέπει να κάνουν επειγόντως το ίδιο. Οι άνθρωποι δικαίως περιμένουν από τις κυβερνήσεις τους να ηγηθούν αυτής της διαδικασίας. Όμως όλοι έχουμε ευθύνη να προστατεύσουμε το συλλογικό μας μέλλον. Οι επιχειρήσεις πρέπει να μειώσουν τον αντίκτυπό τους στο κλίμα και να κατευθύνουν τις χρηματοοικονομικές ροές και τις δραστηριότητές τους προς ένα μέλλον μηδενικών εκπομπών. Αρκετά με δικαιολογίες και επικοινωνιακές στρατηγικές που κρύβουν αρνητικές περιβαλλοντικές επιπτώσεις.
Οι επενδυτές, δημόσιοι και ιδιωτικοί, θα πρέπει να κάνουν το ίδιο, προσχωρώντας σε προδρόμους όπως η συμμαχία διεθνών θεσμικών επενδυτών, η οποία έχει δεσμευτεί να μετατοπίσει τα χαρτοφυλάκια της σε επενδύσεις μηδενικών εκπομπών και το συνταξιοδοτικό ταμείο των Ηνωμένων Εθνών, το οποίο έχει επιτύχει τους επενδυτικούς στόχους του 2021 με βάση σχετικά με τη μείωση του άνθρακα παγκοσμίως, σε ποσοστό 32% φέτος, είναι μπροστά και πέρα από τις προβλέψεις.
Τα άτομα σε κάθε κοινωνία πρέπει επίσης να κάνουν καλύτερες και πιο υπεύθυνες επιλογές για το τι τρώνε και αγοράζουν και πώς ταξιδεύουν. Και οι νέοι, μαζί με τους ακτιβιστές για το κλίμα, πρέπει να συνεχίσουν να κάνουν αυτό που κάνουν. Ζητώντας από τους ηγέτες τους να δράσουν και να αναλάβουν την ευθύνη. Σε όλη τη διαδικασία, απαιτείται παγκόσμια αλληλεγγύη για να βοηθηθούν όλες οι χώρες να εφαρμόσουν αυτήν την αλλαγή. Οι αναπτυσσόμενες χώρες αντιμετωπίζουν κρίσεις χρέους και ρευστότητας και για αυτό πρέπει να υποστηριχθούν.
Οι δημόσιες και πολυμερείς τράπεζες ανάπτυξης πρέπει να αυξήσουν σημαντικά τα χαρτοφυλάκια τους για το κλίμα και να τονίσουν τις προσπάθειες για τη στήριξη των χωρών που βρίσκονται σε μετάβαση προς μια ανθεκτική οικονομία μηδενικών εκπομπών ρύπων. Είναι επίσης απαραίτητο ο βιομηχανοποιημένος κόσμος να τηρήσει επειγόντως τη δέσμευσή του να επενδύει τουλάχιστον 100 δισεκατομμύρια δολάρια ετησίως στη χρηματοδότηση του κλίματος υπέρ των αναπτυσσόμενων χωρών.
Οι πολυμερείς τράπεζες ανάπτυξης και οι δωρητές πρέπει να διαθέσουν τουλάχιστον το ήμισυ της χρηματοδότησης για το κλίμα στη συμμόρφωση και την ανθεκτικότητα. Τι λέτε; Μπορεί η Γλασκώβη να αποτελέσει μια αποφασιστική διαδικασία για το κλίμα; Αν ναι, τότε θα πρέπει να αναλάβουν όλοι τις ευθύνες γιατί τα περιθώρια πλέον είναι στενά.
* Ο Ανδρέας Τσιλογιάννης είναι δημοσιογράφος και πολιτικός αναλυτής
