Μπορεί η τέταρτη συνεχόμενη εκλογική νίκη της Angela Merkel να καταγράφεται από τον διεθνή Τύπο, όμως αναλυτές και αρθρογράφοι σε ολόκληρη την Ευρώπη επικεντρώνουν την προσοχή τους στην πραγματική είδηση των χθεσινών εκλογών στη Γερμανία: την ηχηρή άνοδο του ακροδεξιού AfD.
Ξεκινώντας από τους The Times στη Βρετανία που κυκλοφορούν με τίτλο «H νίκη της Merkel επισκιάστηκε από την αναζωπύρωση της ακροδεξιάς», γίνεται σαφής αναφορά για σοκ που έχει προκαλέσει, όχι μόνο στη Γερμανία αλλά και σε ολόκληρη την Ευρώπη, η είσοδος του ακροδεξιού κόμματος στη Bundestag και μάλιστα με το εμβληματικό ποσοστό του 13% που το καθιστά τρίτη δύναμη στην πολιτική σκηνή της Γερμανίας.
Ο επίσης βρετανικός Guardian κυκλοφορεί με εξώφυλλο «H νίκη της 4ης θητείας της Merkel σημαδεύεται από την άνοδο της ακροδεξιάς». Στο κύριο άρθρο γίνεται αναφορά τονίζει στις εβδομάδες εντατικών μετεκλογικών διεργασιών που θα ακολουθήσουν τα χθεσινά αποτελέσματα αλλά και τον πολιτικό προσανατολισμό του νέου κυβερνητικού συνασπισμού από τον οποίο εξαρτηθούν οι μελλοντικές επιλογές της Γερμανίας στην Ευρώπη και στον κόσμο.
Από τη μεριά της η γαλλική Le Figaro περιγράφει την «Πικρή νίκη της Merkel» σχολιάζοντας φυσικά την αλματώδη άνοδο του AfD το οποίο πλέον καθίσταται υπολογίσιμη δύναμη στο γερμανικό κοινοβούλιο.
Το πρωτοσέλιδο της Die Welt έχει τίτλο «Mεγάλες απώλειες για την Ένωση CDU/CSU, το SPD σε ιστορικό χαμηλό, τρίτη δύναμη το AfD», ενώ η Frankfurter Allgemeine εμφανίζει την πιο αισιόδοξη εικόνα της χθεσινής εκλογικής διαδικασίας, μένοντας περισσότερο στο γεγονός ότι ο συνασπισμός CDU/CSU αναδείχθηκε και πάλι ξεκάθαρος νικητής.
«Για πρώτη φορά μετά από πάνω από 50 χρόνια ένα εθνικιστικό, ακροδεξιό και εν πολλοίς ρατσιστικό κόμμα θα εκπροσωπείται στη Βουλή» παρατηρεί η Suddeutsche Zeitung, όπως μεταδίδει η Deutsche Welle. «Θα διαθέτει πρόεδρο σε κοινοβουλευτικές επιτροπές, ίσως και να είναι αξιωματική αντιπολίτευση, με άλλα λόγια θα είναι σε θέση να συμπροσδιορίζει την πολιτική ατζέντα. Αυτό είναι λυπηρό, ντροπιαστικό και θα οδηγήσει στην αλλαγή του κλίματος στη χώρα», προβλέπει ο σχολιαστής της ανατρέχοντας στο ιστορικό βάρος της χώρας. Και προχωρά στην αναζήτηση των αιτίων και του υπαίτιου της κατάστασης. «Το ότι ήρθαν τα πράγματα έτσι, την ευθύνη φέρει σε μεγάλο βαθμό η Merkel», γράφει. «Το μεγαλύτερο επίτευγμά της κατά την απερχόμενη κοινοβουλευτική περίοδο ήταν ότι το βράδυ της 5ης Σεπτεμβρίου του 2015 έδειξε ανθρωπισμό και άνοιξε τα σύνορα με την Αυστρία. Το μεγαλύτερο λάθος της ότι στους επόμενους μήνες με το να επαναλαμβάνει συνεχώς την περίφημη φράση 'θα τα καταφέρουμε'' προκάλεσε την εντύπωση ότι θέλει να αποσιωπήσει τα προβλήματα από την είσοδο εκατοντάδων χιλιάδων προσφύγων. Αυτό έσπρωξε ψηφοφόρους στο AfD, που το 2013 πήρε 4,7%».
Μια πιο ψύχραιμη τοποθέτηση από την Tageszeitung του Βερολίνου. «Όσο κι αν είναι θλιβερή αυτή η κατάσταση, δεν υπάρχει λόγος πανικού» γράφει. «Ακροδεξιοί και λαϊκιστές υπάρχουν και σε άλλες κοινοβουλευτικές δημοκρατίες, με 8, 10 ακόμη και 12%, που σημαίνει ότι το 90% περίπου των ψηφοφόρων ψήφισε άλλο κόμμα. Αν ο προεκλογικός αγώνας δεν περιορίζονταν στη θεματολογία του AfD, δεν θα φτάναμε εδώ. Αντί για κοινωνικά προβλήματα, για την παιδεία, την ενεργειακή στροφή, το μέλλον της ΕΕ η συζήτηση προσανατολίστηκε στο προσφυγικό, την εσωτερική ασφάλεια, την τρομοκρατία, την εγκληματικότητα, ήταν ένα δράμα» αναφέρει χαρακτηριστικά ο σχολιαστής της. Και στο ερώτημα για τον υπαίτιο, η απάντηση είναι λακωνική: «Όλοι».
Στην μελλοντική κυβέρνηση που θα προκύψει από τις εκλογές απευθύνεται στο κεντρικό σχολιαστικό άρθρο του το περιοδικού Der Spiegel που κυκλοφορεί το Σάββατο. Τίτλος: Τι πρέπει να αλλάξει η νέα κυβέρνηση. Πολλοί θα αναρωτηθούν, γιατί θα πρέπει να αλλάξει κάτι σε μια χώρα με ευμάρεια, υψηλό βιοτικό επίπεδο και χαμηλή ανεργία, μια τυχερή και ευτυχισμένη χώρα. Σε αυτούς απαντά το πρώτο μέρος του σχολίου ως εξής: «Η ευτυχία υπάρχει σε στιγμές, ειδάλλως δεν θα ήταν ευτυχία. Η ευτυχία είναι μια έκτακτη κατάσταση…αλλά και πολύπλοκη. Ένας πλούσιος δεν είναι αυτόματα και ευτυχής. Η Γερμανία δρα σε ένα παγκοσμιοποιημένο κόσμο και παρόλα αυτά ισχυροποροποιήθηκε ένα κόμμα, που αρθρώνει το αντίθετο από αισθήματα ευτυχίας: τον φόβο, το μίσος, την ανασφάλεια. Έτσι εκφράζονται και άλλοι από άλλα κόμματα. Η παγκοσμιοποίηση κρύβει ευκαιρίες, αλλά και ανασφάλεια για τον καθένα… το ότι οι μηχανές ελαφρώνουν την εργασία, είναι μια τύχη, αλλά ατυχία όταν χάνεις τη δουλειά σου από τις μηχανές».
Ως «μια ψήφο κατά της Angela Merkel» ερμηνεύει το αποτέλεσμα των χθεσινών γερμανικών εκλογών, η ιταλική εφημερίδα La Stampa. Σύμφωνα με την εφημερίδα του Τορίνο, «είχαμε, πρώτα απ΄όλα, μια άμεση απώλεια ψήφων για τους γερμανούς χριστιανοδημοκράτες και μια νίκη της εξτρεμιστικής δεξιάς, η οποία αφαίρεσε ψηφοφόρους σχεδόν απ'' όλα τα άλλα πολιτικά κόμματα».
Η εφημερίδα Corriere della Sera γράφει ότι «φιλελεύθεροι και πράσινοι δεν έδειξαν μεγάλο ενθουσιασμό σε σχέση με το ενδεχόμενο να πάρουν μέρος στην επόμενη κυβέρνηση». Αυτό, σύμφωνα με την εφημερίδα του Μιλάνου, οφείλεται στο ότι «οι προγραμματικές τους διαφορές είναι ιδιαίτερα έντονες και, πάνω απ΄όλα, στο ότι θέλουν να διαπραγματευτούν με επωφελή τρόπο τους όρους της συμμετοχής τους στο νέο κυβερνητικό σχήμα». Παράλληλα, σύμφωνα με την «Corriere», δεν μπορεί να αποκλεισθεί το ενδεχόμενο μιας χριστιανοδημοκρατικής κυβέρνησης μειοψηφίας, με συμμαχίες «κατά περίπτωση», όπως και η δυνατότητα μιας νέας προσφυγής στις κάλπες.
Σύμφωνα με ανάλυση της εφημερίδας La Repubblica, ο Μartin Schulz έχασε διότι «δεν αμφισβήτησε αποφασιστικά την Merkel σε κύριας σημασίας θέματα, όπως το μέλλον της Ευρώπης» και «δεν ελευθερώθηκε από τον θανατηφόρο εναγκαλισμό της καγκελαρίου, η οποία ήταν ανέκαθεν ικανή να μονοπωλήσει κάθε ζήτημα, πετυχαίνοντας τον κανιβαλισμό των πολιτικών της αντιπάλων». Ο στόχος των σοσιαλδημοκρατών, τώρα, σύμφωνα με την La Repubblica, θα πρέπει να είναι «να σταματήσουν το κατρακύλισμα και να μην αφήσουν την άσκηση της αντιπολίτευσης στην άκρα δεξιά».
Αναφερόμενος, τέλος, στο εκλογικό αποτέλεσμα της ακροδεξιάς «Εναλλακτικής για την Γερμανία», ο πρόεδρος του Ευρωκοινοβουλίου Antonio Tajani δήλωσε στην εφημερίδα il Messaggero ότι «πρόκειται για κόμμα της λιτότητας, των θυσιών και της Τρόικας για τα κράτη της Μεσογείου» και υπενθυμίζει ότι «το κόμμα αυτό δημιουργήθηκε μετά την κρίση στην Ελλάδα και τάσσεται ξεκάθαρα κατά της Ιταλίας».
Φωτογραφία: Sooc
