«Φαίνεται ως εάν η τρομοκρατία, η οποία μας χτυπά σήμερα, να ήταν εισαγόμενη, αλλά εκείνοι οι οποίοι διαπράττουν αυτές τις πράξεις γεννήθηκαν στην πραγματικότητα εδώ, συχνά μάλιστα και οι γονείς τους. Πέρασαν από τα σχολεία μας και έλαβα ενεργά μέρος στην κοινωνική μας ζωή. Δίνουν την εντύπωση μόνο ότι έρχονται από αλλού, ενώ είναι από δω» είπε o Jean-Claude Juncker σε κοινή συνέντευξή του στη γερμανική εφημερίδα «Die Welt», την ιταλική «La Repubblica», την ισπανική «El Pais», τη βελγική «Le Soir», τη γαλλική «Le Figaro» και τις ελβετικές «La Tribune de Geneve» und «Der Tagesanzeiger».
Στο ερώτημα αν έχει αποτύχει η ενσωμάτωσή τους, ο πρόεδρος της Κομισιόν απάντησε ότι δεν μπορεί να δώσει μια μονοσήμαντη απάντηση και δεν θέλει να προσχωρήσει στην άποψη η οποία θέλει να τα εξηγήσει όλα με τη θρησκεία ή με την αποτυχημένη (πολιτική) ενσωμάτωσής τους. Πάντως «καμιά από τις χώρες μας δεν υπήρξε ιδιάιτερα επιτυχής στο θέμα της ενσωμάτωσης. Αυτή η ευθύνη είναι δική μας και ευθύνη όσων αντιστέκονται συνεχώς στις εθνικές προσπάθειες και αρνούνται να ενσωματώσουν εκείνους, οι οποίοι προέρχονται μεν από αλλού, αλλά βρίσκονται από μακρού σε μας. Πρόκειται για μια διαμάχη δύο πλευρών στα ζητήματα ενσωμάτωσης».
Παράλληλα, επισήμανε ότι «οι τρομοκράτες ήθελαν να πλήξουν την Ευρώπη στη καρδιά της» και έκανε έκκληση στους νέους του Βελγίου και της Ευρώπης «να μην το βάλουν κάτω και να μην χάσουν την ελπίδα».
Ο κ. Juncker αντέκρουσε ως «αλαζονικό» τον χαρακτηρισμό του Βελγίου, από τον γαλλικό και αγγλικό τύπο, ως αποτυχημένου κράτος («failed state») και είπε χαρακτηριστικά: «O αναμάρτητος πρώτος τον λίθον βαλέτω. Ποιος δεν έχει κάνει λάθη στο θέμα της τρομοκρατίας; Δεν θα πρέπει λοιπόν να δίνει μαθήματα στους Βέλγους…. Βλέπω πως οι βελγικές Αρχές και οι υπηρεσίες ασφαλείας αντιδρούν με αληθινό επαγγελματισμό σε σχέση με τον ερασιτεχνισμό άλλων».
Για το θέμα της ελλειπούς αναταλλαγής πληροφοριών μεταξύ των κρατών μελών στο οποίο αναφέρθηκε χθες ο Επίτροπος Μετανάστευσης, Εσωτερικών Υποθέσεων και Ιθαγένειας Δ. Αβραμόπουλος ο πρόεδρος της Κομισιόν είπε: «Kι εγώ διαπιστώνω ότι η ανταλλαγή είναι πενιχρή, για να το διατυπώσω προσεκτικά. Θα επιθυμούσα τις αποφάσεις τις οποίες λαμβάνουμε οι ίδιοι να τις εφαρμόζουμε ή να τους μετατρέπουμε σε νόμους».
Για το αν χρειαζόμαστε ένα ευρωπαϊκό FBI o κ. Juncker απάντησε: «Τάσσομαι απολύτως υπέρ της ανταλλαγής πληροφοριών μεταξύ της αστυνομίας και των μυστικών υπηρεσιών».
Ο πρόεδρος της Κομισιόν απορρίπτει την πρόταση του N. Sarkozy να διατυπωθεί το ευρωπαϊκό Σύνταγμα έτσι, ώστε να βασίζεται περισσότερο πάνω στις χριστιανικές αξίες: «Eίμαι χριστιανοδημοκράτης, αλλά αναφέρομαι απρόθυμα σε θέματα που έχουν να κάνουν με την πίστη. Αρνούμαι να δεχτώ ότι ο ισλαμικός κόσμος διαπνέεται από διαφορετικές ουσιώδεις αξίες από τον δικό μας ιουδαϊκό-χριστιανικό. Εχω πολλούς φίλους μουσουλμάνους, ακόμα και άθεους όπως και χριστιανούς και δεν διακρίνω την παραμικρή διαφορά σε αυτό ή το άλλο θέμα όταν μιλάμε για τα πραγματικά σημαντικά θέματα της ζωής. Το να δώσουμε την εντύπωση ότι δεν βασιζόμαστε αρκετά στις χριστιανικές αρχές, μου φαίνεται ότι είναι μια επικίνδυνη απλούστευση των πραγμάτων, διότι προκαλεί μια κριτική ματιά της πλειοψηφίας πάνω σε αυτούς οι οποίοι είναι διαφορετικοί από εμάς. Δεν μ΄αρέσει να τονίζω τις διαφορές, είμαι άνθρωπος της εξεύρεσης κοινών στοιχείων».
Στην παρατήρηση ότι η άποψη αυτή θεωρείται από πολλούς αφελής ο κ. Juncker απάντησε: «Προτιμώ να είμαι αφελής από το να είμαι εχθρικά διακείμενος προς άλλους. Βρίσκω ότι δικαίως εμμένουμε στις βασικές πολιτιστικές αξίες οι οποίες είναι άλλωστε οι δικές μας…. Αρνούμαι κατηγορηματικά να χωρίσω τον κόσμο σε δύο τμήματα, αυτό των ενάρετων χριστιανών και των απίστων».
Στο ερώτημα που εντάσσεται η Τουρκία στο θέμα της υπεράσπισης των ευρωπαϊκών αξιών, ο κ. Juncker απαντά ότι το περίμενε αν και δεν έχει να κάνει με το θέμα του τρομοκρατικού χτυπήματος στις Βρυξέλλες: «Με θυμώνει, όταν μας κατηγορούν σχετικά με τις συμφωνίες με την Τουρκία ότι δεν σεβόμαστε τις ευρωπαϊκές αξίες. Κατά τις μακρόχρονες σχέσεις μας με τη Τουρκία πάντα φρόντιζα, ώστε να αναγνωρίζονται αυτές οι αρχές. Στις συμφωνίες μας με την Τουρκία απαιτήσαμε να συνυπογράψουν το ευρωπαϊκό και διεθνές δίκαιο και το έκαναν. Και εμμένουμε στην αδήριτη ανάγκη να γίνει σεβαστή η συνθήκη της Γενεύης, επιμένουμε σαφέστατα στις πεποιθήσεις μας όταν πρόκειται για τα δικαιώματα ανδρών και γυναικών.… Το 1997, η Τουρκία ήθελε να γίνει υποψήφιο κράτος μέλος και απέρριψα την αίτηση, αν και η πίεση από τη Γαλλία ήταν μεγάλη. Τότε είχα πεί "σε μια χώρα όπου γίνονται βασανιστήρια, δεν έχει θέση στο ευρωπαϊκό τραπέζι". Σε θέματα ανθρωπίνων δικαιωμάτων δεν χρειάζομαι μαθήματα από άλλους».
Δεν υπάρχει κοινότητα στην Ευρωπαϊκή Κοινότητα
Για το αν είναι απογοητευμένος ως προς την ολοένα και μειούμενη αλληλλεγύη που δείχνουν ορισμένες από τις 28 χώρες της ΕΕ, ο κ. Juncker είπε: «Μερικές φορές ασφαλώς και λυπάμαι γι΄αυτές τις ρωγμές και τις ρήξεις, οι οποίες προφανώς και έχουν δημιουργηθεί. Δεν υπάρχει κοινότητα στην Ευρωπαϊκή Κοινότητα. Γιατί λοιπόν μετά από τόσες τραγικές εμπειρίες αλλά και τόσες ευτυχείς στιγμές, όπως για παράδειγμα η επανένωση της Γερμανίας έχουμε ακόμα αμφιβολίες, γιατί ορισμένες χώρες προτιμούν τους εθνικούς δρόμους, οι οποίοι σε τελευταία ανάλυση οδηγούν ξανά σε επικίνδυνες αντιπαραθέσεις;» αναρωτήθηκε.
Στο ερώτημα αν η Ευρώπη βρίσκεται σε πόλεμο, λόγω του τρομοκρατικού χτηπήματος των βρυξέλλων, λέει: «Αρνούμαι να χρησιμοποιήσω αυτή την έκφραση, διότι κανένας δεν θα πρέπει να αποκομίσει την εντύπωση ότι βρίσκόμαστε σε εμφύλιο πόλεμο. Πρέπει να κερδίσουμε μια μάχη, να δώσουμε μια σκληρή μάχη και να την διεξάγουμε, αν είναι αναγκαίο χωρίς έλεος, απέναντι σε εκείνους οι οποίοι θέτουν τον τρόπο ζωής μας υπό αμφισβήτηση, αλλά την έκφραση "πόλεμος" δεν μ΄αρέσει να τον χρησημοποιώ».
Πηγή: ΑΠΕ-ΜΠΕ
