Του Γιάννη Σιδέρη
Μία από τις πλέον ενδιαφέρουσες, και μάλλον ουσιαστικές, συναντήσεις αναμένεται να έχουν σήμερα στη 1.30 ο πρωθυπουργός με τον αρχιεπίσκοπο Ιερώνυμο, παρουσία μελών της Ιεράς Συνόδου.
Η συνάντηση γίνεται υπό την βαριά σκιά που επιρρίπτει ο αριθμός των κατατρεγμένων που φτάνουν στη χώρα μας, το θέμα της εκκλησιαστικής περιουσίας - άγνωστο στην κοινή γνώμη και εν πολλοίς μυθολογημένο- αλλά και οι νεωτερίζουσες απόψεις της κυβέρνησης περί κατάργησης των θρησκευτικών και αντικατάστασής τους με το μάθημα τη θρησκειολογίας.
Στο προσφυγικό η εκκλησία έχει ενσωματώσει τεράστια πείρα καθώς και στις εποχές της ευμάρειας πάντα υπήρχαν πενόμενοι μετανάστες ή παλιννοστούντες συνέλληνες. Η εκκλησία είχε δημιουργήσει το «Κέντρο Συμπαραστάσεως Παλιννοστούντων και Μεταναστών» προκειμένου ν τους συνδράμει. Αργότερα ίδρυσε και άλλο ίδρυμα, προκειμένου να τους παράσχει γραμματειακή υποστήριξη στα αιτήματά τους, που χάνονταν στους δαιδάλους του ελληνικού Δημοσίου. Ετσι η εκκλησία έχοντας το κnow how θα μπορούσε να είναι πολύτιμος συνεργάτης στην κρατική αρωγή.
Ωστόσο η Φιλάνθρωπη συνεργασία σταματάει εδώ, καθώς αναβιώνουν προβλήματα στις σχέσεις των δύο χώρων, τα οποία δεν είναι δυνατόν να γεφυρωθούν εν ειρήνη!
Πρόκειται κατ΄αρχάς για το μόνιμο θέμα της εκκλησιαστικής περιουσίας και της μισθοδοσίας των κληρικών από το δημόσιο. (σ.σ. παρεξηγημένο θέμα η μισθοδοσία από τους ανεξίθρησκους. Η μισθοδοσία δεν απορρέει από την ελλειμματική φύση του κοσμικού μας κράτους, όπως φαντάζονται πολλοί, αλλά ως απόρροια της παραχώρησης τεράστιων εκκλησιαστικών εκτάσεων προς το Δημόσιο, κυρίως για να παραχωρηθούν και να στεγάσουν τα αλλεπάλληλα κύματα ομογενών προσφύγων στο πρώτο μισό του προηγούμενου αιώνα ).
Αν η κυβέρνηση στοχεύει να διακόψει η μισθοδοσία των κληρικών , είναι δεδομένη η ένταση μεταξύ Πολιτείας και εκκλησίας, και η προσφυγή σε μακρόχρονες δικαστικές διαμάχες, πέραν φυσικά και του πολιτικού κόστους που θα επωμισθεί η κυβέρνηση.
Πολιτικό κόστος αναμένεται ωστόσο να έχει η κυβέρνηση και από τις ρηξικέλευθες αντιλήψεις για την κατάργηση του μαθήματος των θρησκευτικών και την αντικατάστασή τους με το μάθημα της θρησκειολογίας. Η εκκλησία παρουσιάζεται μαχητικά ανένδοτη. Έχει με το μέρος της το Σύνταγμα και συγκεκριμένα το άρθρο 16 που κάνει λόγο για «ανάπτυξη της θρησκευτικής συνείδησης των μαθητών».
Αν όμως η κυβέρνηση επιμείνει , στους κύκλους της ιεραρχίας κυκλοφορεί - ως καθόλου ανεκδοτολογικό ενδεχόμενο – ότι η εκκλησία, παρότι δεν αντιτίθεται να γνωρίζουν οι μαθητές και τα δόγματα των άλλων θρησκειών, θα μιμηθεί … τους άθεους που απέχουν από το μάθημα των θρησκευτικών. Θα απέχουν δηλαδή και οι πιστοί μαθητές, για λόγους συνείδησης, από το μάθημα της θρησκειολογίας!
Οπότε με την συνδρομή και των δύο πλευρών η υπόθεση θα αποκτήσει τόνους γκροτέσκο.
