«Αν πετύχουμε ένα 60-70% του πληθυσμού να έχει εμβολιαστεί τον Μάιο, και κάνουμε μετά ένα πολύ σκληρό lockdown τριών εβδομάδων, τότε ίσως μπορούμε να ανοίξουμε συνολικά. Η μεταβατική περίοδος θα είναι πολύ πιο ελεύθερη από ό,τι είμαστε τώρα, αλλά δε θα είναι τελείως ελεύθερη», εξήγησε σήμερα ο καθηγητής γενετικής στην Ιατρική Σχολή του Πανεπιστημίου της Γενεύης, Μανώλης Δερμιτζάκης.
Μιλώντας στο MEGA, ο κ. Δερμιτζάκης τόνισε ότι ακόμη και αν εμβολιαστεί το 70% του πληθυσμού, «είναι διαφορετική η θεωρία από την πράξη στον έλεγχο του ιού. Ακούμε για μεταλλάξεις ή για στελέχη. Δεν αποκλείεται να υπάρχει κάποιο στέλεχος να αρχίσει τη μετάδοσή του. Από το σημείο που θα πετύχουμε την ανοσία της αγέλης, μέχρι το σημείο που πραγματικά ελέγχουμε την πανδημία, πρέπει να είμαστε προσεκτικοί στη διαχείριση».
Αναφορικά με την παράταση του lockdown, ο κ. Δερμιτζάκης επισήμανε ότι «από τη στιγμή που η διαχείριση αποφασίστηκε να γίνει μέσω lockodwon, δεν υπάρχει άλλη λύση από την παράταση. Ελπίζω ότι αυτό θα δουλέψει κάποια στιγμή. Η αύξηση των κρουσμάτων ενώ είμαστε lockdown οφείλεται στο ότι γίνονται πολλές επαφές σε “παρανομία”. Όταν κλείνουμε όλες τις διαδικασίες κοινωνικοποίησης, οι πολίτες βρίσκουν εναλλακτικούς τρόπους. Ουσιαστικά, όσο πιο παράνομο είναι κάτι, τόσο πιο ανεξέλεγκτο μπορεί να γίνει μέσα σε κλειστούς χώρους. Η ψυχολογία των πολιτών έχει αλλάξει και λόγω της κούρασης και λόγω της δυνατότητας να ξεφύγουν από το lockdown. Αν δίναμε δυνατότητες να αποσυμπιεστεί κάπως η κοινωνία, θα μπορούσαμε ίσως να βρούμε ένα μοντέλο ισορροπίας».
Ο κ. Δερμιτζάκης έκανε επίσης την εκτίμηση ότι η παράταση του lockdwon κατά μία εβδομάδα «δεν πρόκειται να μας δείξει τίποτα. Στο τέλος της επόμενης εβδομάδας, δε νομίζω ότι με δεδομένο ότι τα νοσοκομεία θα πιέζονται ακόμα, κάποιος θα πει να ανοίξουμε. Πρέπει να προβλέπουμε πώς θα εξελίσσεται η κατάσταση. Δεν είναι γρήγορη και αποδοτική η κατάσταση με το lockdown. Η ελπίδα είναι τα εμβόλια, όλα τα άλλα είναι μικροδιαχείριση».
Αναφορικά με το πιστοποιητικό εμβολιασμού, ο κ. Δερμιτζάκης δήλωσε ότι δεν διαφωνεί από τη στιγμή που υπάρχει διαθέσιμο εμβόλιο για όλους, όταν όμως υπάρχει έλλειψη, «τότε δημιουργείται ανισότητα στο ποιος μπορεί να έχει αυτή την κάρτα».
«Υπάρχουν συγκεκριμένες κατηγορίες πολιτών, όπως οι έγκυες, οι ανοσοκατασταλμένοι, που μπορεί να μην ολοκληρώσουν τον εμβολιασμό ή να μην τον ξεκινήσουν καθόλου. Αυτό είναι πολύ μικρό ποσοστό, και πρέπει να σκεφτούμε ότι μια κοινωνία θα βρίσκεται σε συνολικούς περιορισμούς γιατί αυτό το μικρό ποσοστό δε θα έχει την πράσινη κάρτα. Πώς, όμως, μπορεί να εφαρμοστεί μια πράσινη κάρτα σε μια περίοδο που δεν έχουμε διαθέσιμα εμβόλια; Αν ο πληθυσμός της Ευρώπης έχει εμβολιαστεί κατά 30-40% τον Μάιο, και εφαρμοστεί ένα πιστοποιητικό, άνθρωποι οι οποίοι θα θέλουν να κάνουν το εμβόλιο και δεν το έχουν διαθέσιμο, θα πρέπει να μπουν σε πολύ μεγαλύτερους περιορισμούς. Αυτό δημιουργεί ανισότητα. Οι ευπαθείς ομάδες αποτελούν ένα ποσοστό, αλλά όχι τεράστιο. Αν εμβολιαστούν δε μας δίνει τη συλλογική ανοσία της αγέλης. Αν μια κοινωνία ανοίξει μόλις εμβολιαστούν οι ευπαθείς ομάδες, τα νοσοκομεία θα γεμίσουν με νέους», υποστήριξε ο κ. Δερμιτζάκης.
Τέλος, ο κ. Δερμιτζάκης αναφέρθηκε και στην παράξενη κατάσταση στον Εύοσμο, όπου το σκληρό lockdown ισχύει στη μία πλευρά του δρόμου και όχι στην άλλη: «Όταν οριοθετείς κάτι, πρέπει να βάλεις όριο. Η οριοθέτηση πρέπει να γίνεται με χώρο ανοιχτό, αλλά κάπου θα τελειώνει. Σε ένα δρόμο, ένα χωράφι, κάπου. Έχει αλλάξει τόσο η ψυχολογία και ο τρόπος διαχείρισης του lockdown από τον κόσμο, που είναι δύσκολο να εφαρμοστεί».
Και συνεχίζοντας στο ίδιο θέμα, πρόσθεσε: «Δεν υπάρχει συνταγή. Παρατηρείται μια περιοχή με δύσκολα επιδημιολογικά χαρακτηριστικά, και γίνεται προσπάθεια περιορισμού της κατάστασης. Η οριοθέτηση των δήμων δεν είναι τυχαία. Έχει να κάνει με τη δυνατότητα να ανταποκριθεί η τοπική αυτοδιοίκηση. Και καταλαβαίνω ότι φαίνεται παράλογο, αλλά η εναλλακτική είναι να κλείσουν τα πάντα για όλους».
