Άμα είναι ισλαμιστές και έχουν σκοτώσει εργαζόμενους σε σατιρικό περιοδικό για σκίτσα που οι ίδιοι θεώρησαν βλάσφημα για τον Μωάμεθ, είμαστε όλοι Charlie Hebdo. Αν ένας επιστήμονας κάνει μια αθώα σάτιρα με σκίτσο που αφορά τη χριστιανική θρησκεία, δεν είμαστε τίποτα. Πάει η Ελευθερία του Λόγου, πάει η ανεξιθρησκεία, η τέχνη, πάνε τα πάντα. Η Ιερά Σύνοδος της Εκκλησίας της Ελλάδος τον κατακεραυνώνει. Και εμείς χαζεύουμε.
Πριν από επτά χρόνια τέτοιες μέρες (αρχές Ιανουαρίου για την ακρίβεια) το σύνθημα Je suis Charlie Hebdo κατέκλυσε τα κοινωνικά δίκτυα και η ανθρωπότητα είχε ταχθεί στο πλευρό του σατιρικού περιοδικού που είχε γίνει στο Παρίσι στόχος τρομοκρατών. Εργαζόμενοι σε αυτό πέθαναν για τα σκίτσα που δημοσιεύθηκαν επειδή, κατά τη γνώμη των ισλαμιστών, σάρκαζαν τον Μωάμεθ. Σήμερα, ένα σκίτσο που αναδημοσίευσε ο Ηλίας Μόσιαλος, γίνεται στόχος επικρίσεων από την Ιερά Σύνοδο. Δεν σατιρίζει τον Μωάμεθ, αλλά τη χριστιανική θρησκεία. Αδιάφορο. Όπως τότε ήμασταν Charlie Hebdo, σήμερα είμαστε Ηλίας Μόσιαλος. Ή μήπως όχι;
Σε αυτή την ήπειρο που γέννησε και παρήγαγε τον Διαφωτισμό (έστω και αν η Ελλάδα δυσκολεύτηκε πολύ, υπό οθωμανική κατοχή), το είμαστε Charlie Hebdo σημαίνει πως έχουμε αναγάγει σε υπέρτατη αξία την ελευθερία της έκφρασης. Εκείνο το περίφημο «διαφωνώ με ό,τι λες, θα υπερασπιστώ όμως μέχρι θανάτου το δικαίωμά σου να το λες», το οποίο χαϊδεύει τα αυτιά των Ευρωπαίων πολιτών και τους κάνει να πιστεύουν πως θα το υπερασπίζονταν αλήθεια. Μέχρι που κάποια Ιερά Σύνοδος να ασχοληθεί με κάτι. Και τότε οι κοινωνίες καταπατούν τους δημοκρατικούς τους όρκους.
Το σκίτσο που ανέβηκε στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης του Ηλία Μόσιαλου που προκάλεσε αντιδράσεις των συντηρητικών κύκλων δείχνει την Παναγία να ρωτά τον Ιωσήφ για ποιο λόγο δεν φοράει μάσκα. Εκείνος της απαντά πως δεν πιστεύει στον κορονοϊό. Και η Παναγία λέει: «Ότι έμεινα έγκυος από κρίνο όμως ε; Αμάσητο το κατάπιες».
Βλασφημία, θα πεταχθούν οι πιστοί. Για αυτούς, είναι βλασφημία. Από πότε όμως η σάτιρα σταμάτησε να είναι βλάσφημη και να σαρκάζει τους πάντες και τα πάντα; Πότε, από τα βάθη των αιώνων όταν ξεκίνησε η κωμωδία (στην αρχαία Ελλάδα) μέχρι τον Μεσαίωνα και τη σημερινή εποχή η τέχνη δεν υπήρξε ρηξικέλευθη, πέρα από κάθε όριο και βλάσφημη; Και γιατί να θεωρείται βλάσφημο ένα σκίτσο που παρουσιάζει αντιφάσεις της ίδιας της θρησκείας;
Μέρες που είναι, θα πείτε, η Ιερά Σύνοδος τα πήρε κρανίο κατά το κοινώς λεγόμενο, και εξέδωσε ανακοίνωση, για να εκφράσει την αγανάκτησή της. Ολόκληρη Ιερά Σύνοδος, γιατί ασχολήθηκε, αυτές ακριβώς τις άγιες μέρες, με ένα αστείο μικρού μεγέθους, όπως το σκίτσο; Πώς δεν ασχολήθηκε με το να πάρει μέτρα για να μπαίνουν μόνο εμβολιασμένοι στις εκκλησίες; Χάος ανάμεσα στα δύο ζητήματα. Το πρώτο, σχεδόν ανύπαρκτο. Αλλά η Εκκλησία της Ελλάδος ασχολείται με το κουνούπι και όχι με την καμήλα. Αυτή την κατάπιε αμάσητη.
Μέλη της Ιεράς Συνόδου, στελέχη της εκκλησίας γενικώς, κάνουν δηλώσεις στις τηλεοράσεις και στον Τύπο λέγοντας ότι δεν μπορούν να χωρίσουν το χριστεπώνυμο πλήθος σε εμβολιασμένους και ανεμβολίαστους, άρα θα τους δεχτούν όλους. Και φωνάζουν ότι δεν είναι δυνατόν να βάλουν ανθρώπους να ελέγχουν τα πιστοποιητικά, γιατί δεν έχουν, λέει, κόσμο.
Η κυβέρνηση έχει νομοθετήσει να μη μπαίνει κανείς στις εκκλησίες χωρίς έλεγχο πιστοποιητικών, αλλά ποιος ενδιαφέρεται; Ας το κάνει το κράτος, άκουσα προχθές μητροπολίτη να λέει, εμείς δεν θα το κάνουμε. Δεν έχουμε κόσμο. Αν όμως είναι για εράνους, εορτές και πανηγύρεις, μια χαρά βρίσκεται ο κόσμος. Άρα; Δεν θέλουν, φως φανάρι. Μένει το μπαλάκι στα χέρια της κυβέρνησης και να δούμε τι θα το κάνει.
Αντί λοιπόν να ασχοληθεί η εκκλησία με αυτά και άλλα, ασχολήθηκε με μια γελοιογραφία. Τι σκοταδισμός! Μιλά για «προσβλητική ανάρτηση, φερομένη υπό το όνομα του αντιπροσώπου της Ελληνικής Δημοκρατίας σε διεθνείς οργανισμούς για τον κορονοϊό κ. Ηλία Μόσιαλου, παραμονή των Χριστουγέννων, που χλευάζει την θρησκευτική πίστη εκατομμυρίων ορθοδόξων χριστιανών της χώρας που εκπροσωπεί, και οι συναφείς διαμαρτυρίες μελών της Εκκλησίας που περιήλθαν σε γνώση μας». Δεν το κρύβει, αντιθέτως το καθιστά προφανές πως ασχολείται επειδή ο κ. Μόσιαλος εκπροσωπεί την Ελλάδα σε διεθνείς οργανισμούς. Εν ολίγοις, λέει με τον δικό της τρόπο «μαζέψτε τον!»
Ο Ηλίας Μόσιαλος δεν έχει ανάγκη υπεράσπισης από κανέναν. Παρόλα ταύτα, διακρίνω μια μικρότητα από την Ιερά Σύνοδο να βγάζει στα φόρα έναν επιστήμονα, που τόσα προσφέρει στην αντιμετώπιση της πανδημίας, επειδή έκανε ένα αστείο. Αφού θυμίσω πως στην αρχαιότητα μόνο οι δούλοι δεν επιτρεπόταν να γελάνε, αλλά και αυτοί ακόμα μπορούσαν να κάνουν αστεία με τους αφέντες τους, θα ρωτήσω: Είμαστε πάντοτε Charlie Hebdo, έτσι; Δεν το στρίβουμε α λα γαλλικά όταν η ελευθερία έκφρασης δεν αφορά τους μουσουλμάνους αλλά τους χριστιανούς! Συνεχίζουμε να είμαστε υπέρ της και να δίνουμε τους αγώνες μας. Οι ελευθερίες, όπως και τα ανθρώπινα δικαιώματα, δεν είναι α λα καρτ, αλλιώς τζάμπα παιδευόμαστε.
Λυπάμαι που οι άγιοι πατέρες δημιούργησαν ζήτημα εκ του μη όντος και τους θυμίζω πως ο πυρήνας της χριστιανικής θρησκείας, η αγάπη, «μακροθυμεῖ, χρηστεύεται, ἡ ἀγάπη οὐ ζηλοῖ, ἡ ἀγάπη οὐ περπερεύεται, οὐ φυσιοῦται, οὐκ ἀσχημονεῖ, οὐ ζητεῖ τὰ ἑαυτῆς, οὐ παροξύνεται, οὐ λογίζεται τὸ κακόν, οὐ χαίρει τῇ ἀδικίᾳ, συγχαίρει δὲ τῇ ἀληθείᾳ· πάντα στέγει, πάντα ἐλπίζει, πάντα ὑπομένει. Ἡ άγάπη οὐδέποτε ἐκπίπτει·»(Απόστολος Παύλος προς Κορινθίους).
Την ευλογία τους να έχουμε.
