Έξι χρόνια κλείνουν αύριο, από τη δολοφονία του Παύλου Φύσσα από τον Γιώργο Ρουπακιά, στις 18 Σεπτεμβρίου 2013, στο Κερατσίνι. Η μητέρα του Παύλου, Μάγδα Φύσσα, σε συνέντευξή της στην «Εφημερίδα των Συντακτών», αναφέρεται στον γιο της, στις δύσκολες στιγμές στις δικαστικές αίθουσες αλλά και στην ανάγκη να μπουν για πάντα στο περιθώριο όλοι όσοι ασπάζονται τις ιδέες της Χρυσής Αυγής.
«Στο πρώτο άκουσμα ότι ο Παύλος έφυγε κι εγώ δεν θα ξαναδώ ποτέ το παιδί μου, το πρώτο που έπρεπε να διαχειριστώ είναι πώς θα ζήσω χωρίς τον Παύλο. Τι ήθελα να κάνω και τι έπρεπε να κάνω, δηλαδή να συνεχίσω να ζω, έχοντας άλλο ένα παιδί κι ένα εγγόνι. Δεν σκεφτόμουν καθόλου. Προσπαθούσα να συνειδητοποιήσω ότι δεν θα τον ξαναδώ, δεν θα ξανανοίξει την πόρτα, δεν θα ακούσω το κλειδί. Το μυαλό μου για μεγάλο διάστημα δεν με άφηνε να σκεφτώ τον δολοφόνο, τους δολοφόνους, το πώς έγινε. Μόνο ότι δεν θα τον ξαναδώ», δήλωσε η κ. Φύσσα για τις πρώτες στιγμές μετά το άκουσμα της δολοφονίας του γιου της.
«Μετά μπήκα στη διαδικασία να σκεφτώ τι έχει γίνει, ποιος τον σκότωσε, ποιος τον μαχαίρωσε. Είχε ξεκινήσει το δικαστήριο όταν εγώ είδα το βίντεο.. Τώρα για μένα είναι πολύ χειρότερα τα αισθήματά μου. Τους μισώ. Τώρα θα ήθελα πολύ να τους δω να υποφέρουν, δεν θα ήθελα να πεθάνουν, αλλά να υποφέρουν», συνέχισε.
Στην ερώτηση αν μετράει για εκείνη το ότι η Χρυσή Αυγή διώχθηκε από το Κοινοβούλιο και ότι μέλη της δικάζονται ως εγκληματίες, η Μάγδα Φύσσα λέει:«Είναι το αποτέλεσμα του αγώνα που όλοι έχουμε κάνει, κι εγώ μέσα σε αυτόν, για να δικαιωθεί η κοινωνία όχι εμείς. Για να μπορέσει αυτή η κοινωνία που δεν τους θέλει, που έχει υποφέρει από αυτούς, να τους δει να ξεκουμπίζονται από αυτή τη χώρα. Αυτό όμως, δεν είναι για εμάς, εμείς δικαίωση δεν θα βρούμε ποτέ, κακά τα ψέματα. Κι αν μιλήσουμε για δικαιοσύνη, δεν υπάρχει δικαιοσύνη, νομοθεσίες υπάρχουν, μόνο νόμοι. Ποιος περιμένει να βρει δικαιοσύνη όταν φτάνει να χάσει με αυτόν τον τρόπο το παιδί του; Υπάρχει κάτι που μπορεί να φέρει τον Παύλο πίσω;».
«Είναι μεγάλος πόνος για εμένα να πηγαίνω στη δίκη, δεν είναι εύκολο, όμως δεν θέλω να νιώσει κανένα παιδί ότι είναι μόνο του εκεί. Όταν εγώ ζητώ από τον κόσμο να είναι εκεί, γιατί τους αφορά όλους, δεν θέλω να είναι μόνοι τους. Όχι, βέβαια ότι τους παρέχω καμία προστασία, αλλά θέλω να νιώθουν την παρουσία μου, ότι είμαι κι εγώ εδώ και μαζί σας το περνώ όλο αυτό. Η αλήθεια είναι ότι και για τους ίδιους είναι μεγάλο το κόστος και η ταλαιπωρία και το χειρότερο δεν έχουν τη στήριξη που θα έπρεπε» λέει η Μάγδα Φύσσα.
Για το μοιραίο βράδυ όπου ο Ρουπακιάς σκότωσε τον Παύλο Φύσσα η μητέρα του αναφέρει. «Όλα τα παιδιά που ήταν μαζί του εκείνο το βράδυ, μαζί και η Χρύσα, σημαδεύτηκαν για πάντα. Όμως δεν ε΄ναι το ίδιο με το να περιμένεις κάθε βράδυ να ακούσεις το κλειδί στην πόρτα. Δεν το λέω εγωιστικά, αλλά είναι νέα παιδιά και υποχρεωτικά θα συνεχίσουν τη ζωή τους. Όμως τόσα παιδιά – κι όχι μόνο όσα έζησαν τον εφιάλτη – με γνώρισαν από τότε και ήρθαν κοντά μου. Δεν θέλω να είμαι αχάριστη. Έχασα τον Παύλο κι απέκτησα τόσα παιδιά, κι όταν περπατάω στον δρόμο κι ακούω να με φωνάζουν «μάνα» και να με πιάνουν από τον ώμο, αυτό είναι για μένα συγκλονιστικό.
Η κ. Φύσσα μοιράστηκε με τον κόσμο τις σκέψεις της για τον Παύλο, για τον χαρακτήρα, τα ιδανικά, την πορεία της ζωής του. «Ήταν παιδί με αξίες και ιδανικά που τα κράτησε μέχρι και την τελευταία του στιγμή». Για μένα, λέει σε άλλο σημείο, «που είμαι μάνα του, ο Παύλος είχε όλες τις χάρες, τα είχε όλα. Ήταν ένα παιδί με μεγάλη ενέργεια και με πολύ νεύρο, αλλά κι αυτά ήταν για μένα χάρες. Δεν με δυσκόλεψε ποτέ σαν έφηβος…».
Η μητέρα του Παύλου ανέφερε πως ο γιος της πέρασε από όλα τα ρεύματα και τις οργανώσεις – όχι βέβαια της Δεξιάς – αλλά ποτέ δεν έγινε μέλος , δεν εντάχθηκε πουθενά. «Μάθαινε πράγματα πηγαίνοντας δίπλα σε κινήματα, πλησίασε κάποτε και το ΚΚΕ. Πήγαινε, άκουγε, έβλεπε, αλλά κάτι στη συνέχεια δεν του άρεσε κι έφευγε. Δεν χώρεσε πουθενά».
