Από το βήμα της Βουλής ο Αλέξης Τσίπρας προειδοποίησε πως η κυβέρνηση θα πέσει με κρότο μιλώντας για καθεστώς και μια ημέρα μετά ο Παύλος Πολάκης ευτέλισε τη Βουλή και λειτουργώντας πραξικοπηματικά έδειξε την τοξικότητα την οποία θέλει να επιβάλει στην πολιτική σκηνή ο ΣΥΡΙΖΑ. Αυτό που όμως προκαλεί εντύπωση είναι η στάση του ΚΙΝΑΛ, όπου η γραμμή Ανδρουλάκη για ίσες αποστάσεις έσπευσε να μιλήσει για χουλιγκανισμό και από τη Ν.Δ και από τον ΣΥΡΙΖΑ κλείνοντας τα μάτια στον Πολακισμό, την ώρα που μιλά για σοβαρή αντιπολίτευση.
Η επόμενη ημέρα της διχαστικής ομιλίας του Αλέξη Τσίπρα στη Βουλή, μέσω της οποίας ξεκίνησε την εφαρμογή μιας στρατηγικής πλήρους πόλωσης στα χνάρια της λογικής που επέβαλε ο ΣΥΡΙΖΑ στο πολιτικό σύστημα την περίοδο 2011 – 2014 αλλά και κατά τη διάρκεια της κυβερνητικής του θητείας, ο στενός του συνεργάτης μετέβη στο Κοινοβούλιο για να κάνει πράξη αυτό που είχε ήδη προαναγγελθεί.
Ταυτόχρονα όμως βγήκε και ο Ρουβίκωνας στους δρόμους για να «λογικέψει» όσες φωνές δεν αρέσουν, όπως αυτή του Δημήτρη Καμπουράκη και να απειλήσει επί της ουσίας όλους όσοι εκφράζουν την άποψή τους, θυμίζοντας τις δολοφονίες χαρακτήρα την περίοδο που η σημερινή αξιωματική αντιπολίτευση κατευθυνόταν στις καρέκλες εξουσίας. Παράλληλα ντύθηκε και τον μανδύα του αυτόκλητου τιμωρού, στην προσπάθεια να καταδείξει πως οι θεσμοί δεν λειτουργούν στην ίδια λογική που κόμματα του κοινοβουλίου επιτίθενται προς όλους.
Αυτό που προκάλεσε όμως εντύπωση και θέτει κεντρικά ερωτήματα είναι η στάση του ΚΙΝΑΛ υπό τον Νίκο Ανδρουλάκη που ευαγγελίζεται μια σοβαρή αντιπολίτευση. Αναδεικνύοντας στο έπακρο την τακτική των ίσων αποστάσεων το ΚΙΝΑΛ επέλεξε να επιτεθεί και στη ΝΔ και στον ΣΥΡΙΖΑ. Μίλησε για χουλιγκανισμό και τοξικό κλίμα από τα δύο μεγάλα κόμματα επέκρινε τη συμπεριφορά της κυβερνώσας παράταξης και έκλεισε τα μάτια στον Πολακισμό αποφεύγοντας να καταγγείλει τη στάση του μέσα στο Κοινοβούλιο. Στάση που θύμισε πραξικοπηματικές λογικές αλλά και λογικές κομμάτων που τέθηκαν, όχι μόνο εκτός Βουλής, αλλά και εκτός πολιτικού σκηνικού με τους επικεφαλής του να βρίσκονται στη φυλακή.
Το σόου που επιχείρησε ευτέλισε τη Βουλή. Βρήκε πλήρη στήριξη από τον αρχηγό του με τον ΣΥΡΙΖΑ να βγάζει πολλαπλές ανακοινώσεις μιλώντας για καθεστώς και παραβλέποντας την καθεστωτική λογική του στελέχους της που διαρκώς απειλεί για τη δεύτερη φορά που θα είναι αλλιώς.
Βρήκε όμως στήριξη και στο ΚΙΝΑΛ το οποίο φρόντισε να προσφέρει επίσης κάλυψη αφού δεν προχώρησε σε καταγγελία των πράξεων βουλευτή, παρά επιχείρησε να τηρήσει και σε αυτή την περίπτωση ίσες αποστάσεις, μετατρέποντας τη σοβαρή αντιπολίτευση που επικαλείται σε μικροκομματική. Το να μη λαμβάνει ένα κόμμα του κοινοβουλίου θέση σε τέτοιες περιπτώσεις απέχει της λογικής του κέντρου αλλά και των πολιτών που επιθυμούν ένα διαφορετικό αύριο στο σύνολο του οικονομικοκοινωνικού πεδίου.
