Τις πρώτες πρωινές ώρες της 7ης Μαΐου ομάδα εγκληματικών στοιχείων, φέροντας βαριοπούλες, τροχούς και εργαλεία διάρρηξης, ισοπέδωσε με μένος τον ισόγειο χώρο του Τμήματος Βιολογίας, όπου κατασκευάζεται η νέα ενοποιημένη βιβλιοθήκη της Σχολής Θετικών Επιστημών.
Εικόνες καταστροφής, εικόνες ντροπής, όπως χαρακτηρίζονται στα δημοσιεύματα, πλημμύρισαν το διαδίκτυο με το φως της ημέρας. Ζημιές πολλών χιλιάδων ευρώ σε δημόσια περιουσία, οι οποίες επιβαρύνουν τον Έλληνα φορολογούμενο. Η οργή, ο αποτροπιασμός και ό,τι άλλο ενεργοποιεί το συλλογικό θυμικό σε τέτοιες θλιβερές καταστάσεις που εδώ και δεκαετίες υπονομεύουν τη δυναμική του ελληνικού δημόσιου πανεπιστημίου, στην πράξη έχει αποδειχθεί πως είναι εφήμερες όσο και η επικαιρότητα.
Οι πρυτανικές Αρχές προχωρήσαμε σε όλες τις προβλεπόμενες νόμιμες ενέργειες, κι έχοντας εμπιστοσύνη στο Κράτος Δικαίου θεωρούμε πως καμία αξιόποινη πράξη δε θα μείνει ατιμώρητη. Οι τοίχοι που γκρεμίστηκαν θα ξαναχτιστούν. Οι καταστροφές θα αποκατασταθούν. Είναι αυτό αρκετό;
Το θεσμικό πλαίσιο άλλαξε κατοχυρώνοντας χωρίς αστερίσκους και υποσημειώσεις την ακαδημαϊκή ελευθερία, η αποφασιστικότητα της Πολιτείας να εφαρμοστεί ο νόμος διακηρύσσεται σε ανώτατο επίπεδο, η κοινωνία είναι σύμμαχος στην εθνική προσπάθεια το πανεπιστήμιο να αφήσει οριστικά πίσω την παρακμή. Τι δεν έχει αλλάξει λοιπόν, γιατί εξακολουθούν ακόμη τέτοια γεγονότα να τραυματίζουν το πανεπιστήμιο; Μπορούν κάποιες δεκάδες κουκουλοφόροι να τρομοκρατούν ολόκληρη την πανεπιστημιακή κοινότητα και να επιβάλλουν το «δίκαιο» της βαριοπούλας και της μολότοφ, που δεν ανέχεται τη δημιουργία μιας βιβλιοθήκης που θα εξυπηρετεί χιλιάδες φοιτητές και ερευνητές;
Οι απαντήσεις υπάρχουν και οι κουκούλες είναι καιρός να βγουν. Οι κουκούλες όσων βιοπορίζονται διαχρονικά από το μπάχαλο ως επάγγελμα, αλλά και το προσωπείο εκείνων που έχουν επενδύσει καριέρες και ζουν επί δεκαετίες πολιτικά από το μπάχαλο, και ουσιαστικά υποθάλπουν τη βία προσφέροντας δήθεν ιδεολογικό προκάλυμμα στην ανομία, τις καταστροφές, τη βία, τους τραμπουκισμούς. Οι μάσκες των δήθεν ευαίσθητων, δήθεν προοδευτικών, που μπροστά στις εικόνες ολικής καταστροφής το μόνο που μπορούν να κάνουν είναι να σφυρίζουν ανέμελα.
Η σιωπή είναι συνενοχή και πρέπει να τελειώσει εδώ και τώρα. Είμαι υπερήφανος που η απόφαση να δημιουργηθεί βιβλιοθήκη στον χώρο που επί 34 χρόνια ήταν κατειλημμένος από στοιχεία που καμία σχέση δεν έχουν με την ακαδημαϊκή λειτουργία του ιδρύματος, ήταν ομόφωνη. Τα μέλη της Συγκλήτου ανεξαρτήτως ιδεολογικών ή κομματικών αναφορών αποφάσισαν ομόφωνα ότι οι υποδομές του Πανεπιστημίου μας προορίζονται για λόγους εκπαιδευτικούς και προς όφελος όλης της πανεπιστημιακής κοινότητας.
Όποιος όμως διαφωνεί σήμερα στο να γίνει βιβλιοθήκη εκεί όπου 34 χρόνια υπήρχε κατάληψη, να βγει και να το πει. Οφείλουμε όλα τα μέλη της πανεπιστημιακής κοινότητας να επιλέξουμε πλευρά, τι μας εκφράζει, τι εκπροσωπούμε: Τη δημοκρατική νομιμότητα ή την τρομοκρατία της κουκούλας. Κι επειδή η συντριπτική πλειοψηφία έχει ήδη εκφραστεί μπορώ να πω με βεβαιότητα: Η Βιβλιοθήκη θα γίνει!
* Ο Νικόλαος Γ. Παπαιωάννου είναι Πρύτανης του ΑΠΘ
