Οι ραγδαίες πολιτικές εξελίξεις των τελευταίων ημερών στο Αφγανιστάν δεν προκαλούν ανησυχία μόνο σε διπλωματικό - γεωστρατηγικό επίπεδο, αλλά και σε επίπεδο ανθρωπιστικό, καθώς η προστασία των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, και ιδίως των γυναικών και των κοριτσιών της χώρας, φαντάζει όλο και περισσότερο ιδιαίτερα επισφαλής.
Παρά τις διαβεβαιώσεις των Ταλιμπάν ότι οι γυναίκες θα εξακολουθήσουν να μπορούν να εργάζονται και να σπουδάζουν, τα πρώτα δείγματα γραφής δεν είναι καθόλου ενθαρρυντικά μιας και υπάρχουν ήδη αναφορές πως σε περιοχές που ελέγχονταν από αυτούς, έχουν διαταχθεί μία σειρά απαγορεύσεων, όπως η υποχρεωτική συνοδεία άνδρα για όσες γυναίκες έχουν ανάγκη επίσκεψης σε γιατρό.
Βρισκόμαστε λοιπόν μπροστά σε μία ιδιαίτερα ρευστή κατάσταση, για την οποία εκφράζονται όλο και πιο έντονα φόβοι πως θα εξελιχθεί σε μία από τις μεγαλύτερες ανθρωπιστικές κρίσεις των τελευταίων ετών. Μία κρίση που θα θυμίζει την περίοδο 1996-2001 και κύρια συστατικά της οποίας θα είναι η ανάκληση δικαιωμάτων που με μακροχρόνιες, διεθνείς προσπάθειες είχαν διασφαλισθεί για τις γυναίκες στο Αφγανιστάν.
Για την Ελλάδα, ένα σύγχρονο ευρωπαϊκό κράτος το οποίο βασίζεται στις αρχές της δημοκρατίας και της ισότητας, καμία παραβίαση ανθρώπινου δικαιώματος προφανώς και δεν είναι ανεκτή. Χωρίς υποσημειώσεις και χωρίς αστερίσκους.
Αυτό άλλωστε είναι εμφανές και από την ιδιαίτερη μέριμνα που έχουμε επιδείξει ήδη γύρω από την προστασία γυναικών και κοριτσιών προσφύγων που διαμένουν στη χώρα μας απέναντι σε φαινόμενα κακοποίησης, σεξουαλικής βίας και παρενόχλησης, αλλά και ενδοοικογενειακής βίας.
Κατ’ αρχάς ως χώρα έχουμε προχωρήσει στην κύρωση της «Σύμβασης του Συμβουλίου της Ευρώπης για την Πρόληψη και την Καταπολέμηση της βίας κατά των γυναικών και της ενδοοικογενειακής βίας», γνωστής και ως «Σύμβαση της Κωνσταντινούπολης». Παράλληλα, τόσο κατά την περίοδο του πρώτου lockdown όσο και μετά υπήρξε μέριμνα για τις γυναίκες αυτές μέσα από μία σειρά δράσεων, για τις οποίες μάλιστα η χώρα μας έλαβε τα συγχαρητήρια τόσο από την ΕΕ όσο και από τον ΟΗΕ.
Ανάμεσα σε αυτές τις δράσεις ήταν η μετάφραση ενημερωτικών φυλλαδίων που αφορούσαν στην έμφυλη και ενδοοικογενειακή βία σε πολλές γλώσσες, αλλά και η προσθήκη αραβικών και περσικών στην τηλεφωνική Γραμμή SOS 15900. Παράλληλα, φροντίσαμε -και φροντίζουμε- για την άμεση απομάκρυνση από το κακοποιητικό περιβάλλον των γυναικών- θυμάτων βίας με τα ανήλικα παιδιά τους και την στέγασή τους σε κάποιον από τους 19 Ξενώνες Φιλοξενίας που βρίσκονται σε μυστικές τοποθεσίες στο σύνολο της επικράτειας, ενώ τέθηκε σε εφαρμογή και το πρόγραμμα Survivor, στόχος του οποίου ήταν η ενημέρωση των τοπικών φορέων σχετικά με το πως πρέπει να αντιμετωπίζονται τέτοιου είδους φαινόμενα.
* Η Μαρία Συρεγγέλα είναι υφυπουργός Εργασίας και Κοινωνικών Υποθέσεων, αρμόδια για τη δημογραφική πολιτική, την οικογένεια και την ισότητα των φύλων.
