Η πανδημία κάνει ό,τι μπορεί για να μας θυμίσει πως είναι εδώ. Το θέμα είναι κατά πόσο εμείς ακούμε. Δεν είναι μόνο ότι αυξήθηκαν οι εισαγωγές στα νοσοκομεία σε σταθερά πάνω από 200 τη μέρα, όπως και οι διασωληνωμένοι στους 220-240 μεσοσοσταθμικά. Το πιο ανησυχητικό είναι ότι θρηνήσαμε τρεις θανάτους νέων ανθρώπων από 18-39 ετών αυτή την εβδομάδα. Επίσης, άλλοι δέκα, συμπεριλαμβανομένου και ενός παιδιού, εισήχθησαν σε Μονάδα Εντατικής Θεραπείας.
Το έχουμε ξαναπεί. Οι νέοι δεν είναι άτρωτοι. Τις ημέρες αυτές βλέπουμε μεγάλη διασπορά του ιού σε αυτές τις ηλικίες, προφανώς λόγω της χαλαρότητας που επικρατεί παντού. Είναι κρίμα, να θρηνήσουμε απώλειες σε ανθρώπους μίας ηλικίας, που κατ’ουσίαν θα μπορούσαν με ένα απλό «τσίμπημα» να τις είχαν αποφύγει.
Ευτυχώς, θα πει κάποιος, βρισκόμαστε στην καρδιά του καλοκαιριού, με τη θερμοκρασία σε επίπεδα καύσωνα, γι’ αυτό και υπάρχει μικρότερη μεταδοτικότητα του κορονοϊού. Ας μην ξεχνάμε ότι είναι ένας αναπνευστικός ιός, δηλαδή μεταδίδεται λιγότερο αποτελεσματικά το καλοκαίρι σε σχέση με το χειμώνα.
Τι θα συμβεί όμως όταν οι νέοι επιστρέψουν στη βάση τους, όταν θα πρέπει να ελαχιστοποιήσουν τις επαφές τους, να αποφύγουν το συγχρωτισμό, να κάνουν συχνά τεστ μετά τον γυρισμό τους;
Οι νέοι που έχουν ξεφαντώσει στα νησιά και στους παραθεριστικούς προορισμούς, θα έρθουν σε επαφή με τους πιο ηλικιωμένους συγγενείς, ένα σημαντικό ποσοστό των οποίων παραμένουν δυστυχώς ανεμβολίαστοι.
Και τι θα συμβεί μερικούς μήνες, όταν οι θερμοκρασίες θα έχουν πέσει και η μεταδοτικότητα του ιού αυξηθεί;
Ακόμη και αν είμαστε τυχεροί και μέχρι τότε δεν έχει κάνει την εμφάνισή του κάποιο καινούργιο μεταλλαγμένο και πιο μεταδοτικό στέλεχος, και πάλι θα υπάρξει έντονο πρόβλημα. Πρέπει όλοι να συνειδητοποιήσουμε ότι η πανδημία είναι εδώ και η μόνη μας πραγματική άμυνα είναι ο μαζικός και χωρίς δεύτερες σκέψεις και υποσημειώσεις, εμβολιασμός.
Μόνος τρόπος αποφυγής νέων κυμάτων είναι να πετύχουμε την ανοσία αγέλης. Αν φτάσουμε στο θεωρητικό ποσοστό του 85%, με μόνο 60% εμβολιασμένους και 25% όσων έχουν νοσήσει από κορονοϊό, θα έχουμε εκατόμβη νεκρών. Πρέπει σε αυτό το ποσοστό να φτάσουμε με όσο το δυνατόν μεγαλύτερη αναλογία εμβολιασμένων γίνεται. Το να νοσηλευόμαστε στη ΜΕΘ εξαιτίας ενός ιού, τον οποίο με ένα εμβόλιο θα μπορούσαμε να έχουμε αποφύγει, είναι απλώς μια τραγική επιλογή.
Και ας μην ξεχνάμε ότι η νοσηλεία στη ΜΕΘ, πέρα από την υψηλή θνητότητα έχει και ένα τεράστιο ημερήσιο κόστος ύψους 3.000-5.000 ευρώ κατ’ελάχιστον, που πληρώνουμε όλοι μας ως κοινωνία. Δεν θα ήταν πολύ καλύτερο να διαθέταμε αυτά τα χρήματα για τη κοινωνική πρόνοια, για πάρκα ή για οτιδήποτε άλλο με κοινωνικό αποτύπωμα;
