Δύο επιστημονικές μελέτες ρίχνουν σήμερα νέο φως στις περιπτώσεις οξείας ηπατίτιδας άγνωστης αιτιολογίας σε μικρά παιδιά που εντοπίστηκαν σε πολλές χώρες τους τελευταίους μήνες.
Λίγο περισσότερα από 1.000 κρούσματα οξείας ηπατίτιδας άγνωστης αιτιολογίας έχουν καταγραφεί σε 35 χώρες, σύμφωνα με τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας (ΠΟΥ) και 22 θάνατοι. Η πλειονότητα των παιδιών που προσβλήθηκε ήταν κάτω των έξι ετών και περίπου 5% μεταξύ αυτών χρειάστηκε μεταμόσχευση ήπατος.
Οι δύο έρευνες, οι οποίες δεν έχουν ακόμη αξιολογηθεί από ομοτίμους, συμπεραίνουν ότι για τη νόσο δεν ευθύνεται λοίμωξη με COVID-19. Ο νέος κορονοϊός δεν εντοπίστηκε στο ήπαρ των νοσούντων παιδιών οι περιπτώσεις των οποίων εξετάστηκαν από τους ερευνητές και το ποσοστό αυτών που παρουσίαζαν αντισώματα κατά της COVID-19 ήταν παρόμοιο με των παιδιών που δεν είχαν προσβληθεί από την οξεία ηπατίτιδα άγνωστης αιτιολογίας.
Οι έρευνες που έγιναν αντίστοιχα από επιστήμονες στη Σκωτία και την Αγγλία δείχνουν άλλο ένοχο: έναν κοινό ιό που ονομάζεται AAV2 (ιός αδενοσχετιζόμενος), ο οποίος εντοπίστηκε σε υψηλά επίπεδα στα παιδιά που νόσησαν. Ο ιός αυτός δεν προκαλεί συνήθως νόσηση.
Ο ιός δεν μπορεί να αναπαραχθεί μόνος και χρειάζεται γι'αυτό έναν άλλον ιό, έναν αδενοϊό, ή σπανιότερα τον ιό του έρπητα (HHV6).
Οι ερευνητές πιστεύουν ότι η ταυτόχρονη λοίμωξη από δύο ιούς (AAV2 και έναν αδενοϊό ή τον HHV6) δίνει προς το παρόν την καλύτερη εξήγηση για αυτά τα κρούσματα ηπατίτιδας.
«Νομίζω ότι είναι μια εύλογη εξήγηση για τις περιπτώσεις αυτές», σχολίασε σε δήλωσή της η Νέιρντρε Κέλι, καθηγήτρια παιδιατρικής ηπατολογίας στο Πανεπιστήμιο του Μπέρμινγχαμ, που δεν συμμετείχε στις έρευνες αυτές. «Φαίνεται ότι η συλλοίμωξη παίζει βασικό ρόλο», πρόσθεσε.
«Όμως ακόμη δεν καταλαβαίνουμε γιατί κάποια παιδιά αναπτύσσουν σοβαρές μορφές της ασθένειας ώστε να χρειάζονται μεταμόσχευση. Μια πιθανότητα θα μπορούσε να είναι μια συλλοίμωξη με περισσότεροπυς από ένας ιό;», συνέχισε.
Οι επιστήμονες επίσης δεν κατανοούν σαφώς τους λόγους που τα κρούσματα αυτά εμφανίζονται τώρα. Μια υπόθεση είναι ότι τα λοκντάουν λόγω της πανδημίας μπορεί να διαδραμάτισαν κάποιον ρόλο, για παράδειγμα αλλάζοντας τη συνήθη κυκλοφορία άλλων ιών ή εμποδίζοντας τα παιδιά να αναπτύξουν άμυνες απέναντι σε ιούς με τους οποίους δεν ήρθαν συχνά σε επαφή.
