«Μία μέρα σαν την 25η Γενάρη, ένα χρόνο μετά την περσινή λαμπρή λαϊκή αντιμνημονιακή νίκη, ο Αλ. Τσίπρας θα έπρεπε να κρύβεται, αν όχι να σιωπά», αναφέρει, σε δήλωσή του στην εφημερίδα Δημοκρατία, ο επικεφαλής της Λαϊκής Ενότητας, Π. Λαφαζάνης, σημειώνοντας πως ο πρωθυπουργός, υπογράφοντας το «τρίτο και καταστροφικό μνημόνιο [...] πρόδωσε τη λαϊκή εντολή της 25ης Γενάρη και ξεπούλησε το περήφανο ''''ΟΧΙ'''' του λαού στο δημοψήφισμα της 5ης Ιουλίου».
Ο κ. Λαφαζάνης τονίζει ότι «ότι η κυβερνητική ηγετική ομάδα ούτε κρύβεται, ούτε σιωπά, ούτε ζητά, τουλάχιστον, ένα συγνώμη, αλλά θρασύτατα πανηγυρίζει πάνω στα εγκλήματά της: Τους θρήνους, τη λεηλασία και την απόγνωση ενός ολόκληρου λαού», υπογραμμίζοντας πως αυτή η κυβέρνηση δεν έχει μέλλον, ούτε και «ένας μνημονιακός διπολισμός τύπου Τσίπρα -Μητσοτάκη, όπως επιδιώκουν τα συστημικά κέντρα». «Το μέλλον ανήκει σε μία σύγχρονη αντιμνημονιακή πορεία της πατρίδας μας, η οποία, ένα χρόνο μετά την αντιμνημονιακή λαϊκή εντολή της 25ης Γενάρη, γίνεται ακόμα πιο επείγουσα και επίκαιρη για την Ελλάδα, τον λαό μας και ιδιαίτερα τη νεολαία μας» προσθέτει ο επικεφαλής της ΛΑΕ.
Ολόκληρη η δήλωση του επικεφαλής της ΛΑΕ, Παναγιώτη Λαφαζάνη, έχει ως εξής:
«Η 25η Ιανουαρίου υπήρξε μία μεγάλη μέρα για τον ελληνικό λαό και τον ενιαίο, τότε, ΣΥΡΙΖΑ. Ο ενιαίος ΣΥΡΙΖΑ, μετά από σκληρούς πολυετείς αγώνες και με ριζοσπαστική ταυτότητα και πρόγραμμα, κέρδισε περήφανα τις εκλογές στις 25 Γενάρη, ενώ ο ελληνικός λαός, μετά τα κινήματα των πλατειών και τις μεγαλειώδεις πορείες, πανηγύριζε, ελπίζοντας ότι θα απαλλαγεί επιτέλους από τη νεομνημονιακή μπότα.
Δυστυχώς, όμως, ο Αλ. Τσίπρας μετά από παλινωδίες σχεδόν ενός επταμήνου, μετά από άσκοπα μακρόσυρτες και επιζήμιες διαπραγματεύσεις, προέβη, την αποφράδα μέρα της 12ης Ιουλίου, σε ταπεινωτική συνθηκολόγηση, υπογράφοντας ένα τρίτο και καταστροφικό μνημόνιο.
Ο Αλ. Τσίπρας, με την εξευτελιστική αυτή μνημονιακή παράδοσή του, οδήγησε σε μετάλλαξη και διάσπαση τον ΣΥΡΙΖΑ, ενώ πρόδωσε τη λαϊκή εντολή της 25ης Γενάρη και ξεπούλησε το περήφανο ''''ΟΧΙ'''' του λαού στο δημοψήφισμα της 5ης Ιουλίου.
Μια μέρα σαν την 25η Γενάρη, ένα χρόνο μετά την περσινή λαμπρή λαϊκή αντιμνημονιακή νίκη, ο Αλ. Τσίπρας θα έπρεπε να κρύβεται, αν όχι να σιωπά.
Είναι, όμως, τραγικό ότι η κυβερνητική ηγετική ομάδα ούτε κρύβεται, ούτε σιωπά, ούτε ζητά, τουλάχιστον, ένα συγνώμη αλλά θρασύτατα πανηγυρίζει πάνω στα εγκλήματα της: Τους θρήνους, τη λεηλασία και την απόγνωση ενός ολόκληρου λαού, που βρίσκεται σε αδιέξοδο και αισθάνεται ότι δεν θα έχει μέλλον.
Ένα χρόνο μετά την 25η Γενάρη, η κυβέρνηση έχει σπαταλήσει, σχεδόν, κάθε ίχνος από το εκλογικό της κεφάλαιο και συναντά τη γενική κοινωνική κατακραυγή. Οι βουλευτές και τα στελέχη της όπου σταθούν σχεδόν αποδοκιμάζονται, ενώ την ίδια ώρα αναπτύσσονται γιγάντιες κινητοποιήσεις των λαϊκών στρωμάτων, με αποκορύφωμα την αγροτική εξέγερση και τις πρωτοφανείς κινητοποιήσεις του επιστημονικού επαγγελματικού κόσμου.
Η κυβέρνηση αυτή, αν δεν πνέει τα λοίσθια, δεν έχει μέλλον, όπως δεν έχει μέλλον και το μνημονιακό σκηνικό. Στις τραγικές συνθήκες της χώρας δεν μπορεί να σταθεί ένας μνημονιακός διπολισμός τύπου Τσίπρα-Μητσοτάκη, όπως επιδιώκουν τα συστημικά κέντρα.
Οι κατασκευές αυτού του τύπου γρήγορα θα σαρωθούν, μαζί με την κυβέρνηση και την αδιέξοδη μνημονιακή πορεία της χώρας.
Το μέλλον ανήκει σε μία σύγχρονη αντιμνημονιακή πορεία της πατρίδας μας, η οποία, ένα χρόνο μετά την αντιμνημονιακή λαϊκή εντολή της 25ης Γενάρη, γίνεται ακόμα πιο επείγουσα και επίκαιρη για την Ελλάδα, τον λαό μας και ιδιαίτερα τη νεολαία μας»
Πηγή: ΑΠΕ-ΜΠΕ
