Ο εμπνευστής και ιδρυτής του Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ Θεσσαλονίκης και επί χρόνια διευθυντής του θεσμού, ο Δημήτρης Εϊπίδης, ο άνθρωπος που δημιούργησε το τμήμα Νέοι Ορίζοντες, ανοίγοντας ένα παράθυρο σε ένα σπουδαίο σινεμά που μέχρι τότε ήταν άγνωστο στην Ευρώπη, πέθανε σήμερα το πρωί.
Ο κόσμος του κινηματογράφου, οι επαγγελματίες του, το κοινό των φεστιβάλ και όσοι συνεργάστηκαν μαζί του, θρηνούν την απώλεια του Δημήτρη Εϊπίδη, του εργατικού, συνεπούς δασκάλου της τέχνης του σινεμά. «Ο Δημήτρης Εϊπίδης υπήρξε μια διεθνής, εξαιρετικά σεβαστή προσωπικότητα του κινηματογράφου, ως διευθυντής και προγραμματιστής του φεστιβάλ του Μόντρεαλ και υπεύθυνος για τον προγραμματισμό των φεστιβάλ του Τορόντο και του Ρέικιαβικ» σημειώνει στο συλλυπητήριο μήνυμά της η υπουργός Πολιτισμού Λίνα Μενδώνη.
«Η συμβολή του στην αλλαγή ταυτότητας και τη διεθνοποίηση του Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης, ως προγραμματιστής και στη συνέχεια ως Διευθυντής του, ήταν καθοριστική. Το επιδραστικό τμήμα των ‘Νέων Οριζόντων’ σύστησε στο κοινό νέες τάσεις, το αβάν γκαρντ και το ανεξάρτητο σινεμά. Έδωσε χώρο σε φωνές δημιουργών που δεν παρουσιάζονταν πουθενά αλλού στην Ελλάδα. Πραγματοποίησε προβολές, που έχουν μείνει στην ιστορία του θεσμού ως γεγονότα. Ως δημιουργός του Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ Θεσσαλονίκης, είδε την εξέλιξη του σινεμά τεκμηρίωσης και έφτιαξε το κατάλληλο περιβάλλον για την προβολή και την ανάδειξή του. Ο Δημήτρης Εϊπίδης αγάπησε έντονα τον κινηματογράφο και τον στήριξε μέσα από τους θεσμούς. Η απώλειά του θα είναι αισθητή, αλλά το έργο που αφήνει πίσω του είναι μια σπουδαία παρακαταθήκη.»
«Ο Δημήτρης Εϊπίδης μάς δίδαξε πώς να βλέπουμε ντοκιμαντέρ, μάς έδειξε πώς να ανακαλύπτουμε δημιουργούς» αναφέρει το ΦεστιβάλΚινηματογράφου Θεσσαλονίκης. «Ο κινηματογράφος ήταν η ζωή του. Όμως μέσα από τον χώρο του μύθου, εκείνος ανίχνευε τα δύσκολα θέματα, τις ανθρωποκεντρικές ιστορίες που γεννά η πραγματικότητα. Αυτό το σινεμά υπηρέτησε σε όλο τον κόσμο, στη Θεσσαλονίκη, στο Μόντρεαλ, στο Τορόντο, στο Ρέικιαβικ.»
Είχε γεννηθεί στην Αθήνα. Σπούδασε Αγγλική Λογοτεχνία και Αμερικανικό Θέατρο στο Πανεπιστήμιο του Σαν Φρανσίσκο, καθώς και Σκηνοθεσία Θεάτρου στην Αμερικανική Ακαδημία Δραματικών Τεχνών στην Νέα Υόρκη. Ηταν επίσης απόφοιτος της Σχολής Κινηματογράφου του Λονδίνου.
Το 1971 ίδρυσε το Φεστιβάλ Κινηματογράφου του Μόντρεαλ με έμφαση στον νέο κινηματογράφο, το οποίο διηύθυνε επί 14 χρόνια. Μέχρι πρόσφατα παρέμεινε σύμβουλός του και διευθυντής του διεθνούς του προγράμματος. Από το 1988 ήταν στέλεχος του Διεθνούς Φεστιβάλ Κινηματογράφου του Τορόντο ως υπεύθυνος διεθνούς προγράμματος.
Διετέλεσε διευθυντής προγράμματος του Διεθνούς Φεστιβάλ Κινηματογράφου της Ισλανδίας στο Ρέικιαβικ από το 2005 έως το 2010. Το 1993, ο Ιρανός Υπουργός Πολιτισμού του απένειμε τιμητικό βραβείο σε αναγνώριση της συμβολής του στην προώθηση του ιρανικού κινηματογράφου διεθνώς. Ήταν ο αγαπημένος θείος Δημήτρης των Ιρανών δημιουργών.
Από το 1992 έως το 2005 διηύθυνε το παράλληλο τμήμα του Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης, «Νέοι Ορίζοντες». Το 1999, ίδρυσε το Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ Θεσσαλονίκη, το παιδί του, όπως το αποκαλούσε. Έπεισε τους θεατές πως το ντοκιμαντέρ είναι μια σχέση αγάπης και πως ξεπερνά την ίδια την τέχνη του και γίνεται κομμάτι της ζωής μας.
«Θα τον θυμόμαστε πάντα μπροστά στην οθόνη, να παρακολουθεί μια ταινία και να μας εξηγεί με πάθος τί είναι αυτό που την κάνει ιδανική για ένα φεστιβάλ, ιδανική για την ψυχή μας» καταλήγει η ανακοίνωση του Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης.
