Η αλήθεια είναι ότι η περίφημη φράση του Κυριάκου Μητσοτάκη «Στόχος είναι η σταθερότητα, όχι επί τούτω η αυτοδυναμία» τάραξε τα νερά του πολιτικού παιχνιδιού, όπως το είχαμε συνηθίσει μέχρι σήμερα. Μπορεί να θεωρήσει κανείς ότι η θέση αυτή αποτελεί και μια έμπρακτη αυτοκριτική της μέχρι τώρα στάσης του που συνοψιζόταν στο «αυτοδυναμία ή τίποτα».
Ανεξάρτητα από τους λόγους που τον οδήγησαν να επανακαθορίσει τη στάση του κόμματός του - η αντιπολίτευση μίλησε για κατέβασμα του πήχυ της αυτοδυναμίας εξ αιτίας της πολιτικής πίεσης που δέχεται η κυβέρνηση - η κίνηση αυτή επαναφέρει τη θεσμική τάξη που είχε διασαλευτεί από την προεξόφληση των διπλών εκλογών σε περίπτωση που η απλή αναλογική δεν έδινε αυτοδυναμία στη Νέα Δημοκρατία.
Η πρόθεση της κυβέρνησης να μην σεβαστεί την προβλεπόμενη από το σύνταγμα διαδικασία σχηματισμού κυβέρνησης μετά τις εκλογές με την απλή αναλογική, συνοδεύτηκε και από την έντονη φημολογία για δεύτερη αλλαγή του εκλογικού νόμου στη διάρκεια της ίδιας τετραετίας, γεγονός που θα αφαιρούσε κάθε ψήγμα αξιοπιστίας από τον πρωθυπουργό και θα ήταν αμφίβολο κατά πόσο θα προσπόριζε στο κόμμα του πολιτικά οφέλη.
Απορρίπτοντας τα σενάρια νέας αλλαγής του εκλογικού νόμου, ο Κυριάκος Μητσοτάκης φάνηκε συνεπής με την τοποθέτησή του περί πολιτικής σταθερότητας και κυβερνήσεων συνεργασίας αποβλέποντας και σε πολιτικά οφέλη μιας και, όπως είπε ο Βαγγέλης Βενιζέλος, «τώρα είναι η σειρά της αντιπολίτευσης να δώσει απαντήσεις αφού δεν μπορεί πια να επαναπαύεται στην επιμονή του κυβερνώντος κόμματος για αυτοδυναμία».
Η αντίδραση του προέδρου του ΣΥΡΙΖΑ ήταν αναμενόμενη και συνεπής προς τη μόνιμη αντιθεσμική του συμπεριφορά. Αρκέστηκε να επαναλάβει το πάγιο αίτημά του για εκλογές που θα οδηγήσουν, όπως επιμένει να διακηρύσσει, σε μια «δεύτερη φορά Αριστερά» με κάποιον άλλο συνεταίρο αυτή τη φορά, πρόθυμο να αντικαταστήσει τον αποχωρήσαντα από την πολιτική Πάνο Καμμένο. Την ίδια περιφρόνηση προς τους θεσμούς είχε δείξει και στη διάρκεια της πρωθυπουργικής του θητείας. Προκήρυξε ένα αντιευρωπαϊκό δημοψήφισμα με παραπλανητικά ερωτήματα, έκανε δεύτερες εκλογές, μερικούς μήνες μετά την άνοδό του στην εξουσία, για να απαλλαγεί από τους επιμένοντες να σκίσουν τα μνημόνια βουλευτές του και αποφάσισε να ψηφίσει την απλή αναλογική όταν συνειδητοποίησε ότι δεν θα κέρδιζε το μπόνους για τρίτη φορά. Ας μην ξεχνάμε και την ενορχηστρωμένη παρέμβαση στη δικαιοσύνη προκειμένου να σπιλώσει τους πολιτικούς του αντιπάλους.
Ο νεοεκλεγείς πρόεδρος του Κινήματος Αλλαγής που είναι μάλλον και ο «ηθικός αυτουργός» της αλλαγής της στάσης του πρωθυπουργού, δήλωσε ότι το κόμμα του «δεν θα γίνει σωσίβιο καμιάς κυβέρνησης», παραμένοντας ανοιχτός σε αυστηρά προγραμματικές συμφωνίες. Ο Νίκος Ανδρουλάκης βλέπει το κόμμα του να σταθεροποιείται σε ικανοποιητικά ποσοστά και δικαιούται να διεκδικεί έναν καθοριστικό μετεκλογικά ρόλο με όπλο τις σοσιαλδημοκρατικές ιδέες που κακοποιήθηκαν τα τελευταία χρόνια από τους λαϊκιστές του ΣΥΡΙΖΑ.
Ο σταθερός φιλοευρωπαϊκός προσανατολισμός, η ξεκάθαρη στήριξη της Ουκρανίας εναντίον του εισβολέα Πούτιν και μια σειρά θετικών παρεμβάσεων σε θέματα της καθημερινότητας απομακρύνουν ολοένα και περισσότερο τον ευσεβή πόθο κάποιων για δήθεν «προοδευτική συνεργασία».
Η πολιτική ζωή της χώρας δεν πρέπει να εγκλωβιστεί στον ιδεοληπτικό διαχωρισμό σε «πολυκατοικίες» που επιχείρησε πρόσφατα να κάνει ο πρωθυπουργός εντάσσοντας το ΚΙΝΑΛ στην πολυκατοικία του ΣΥΡΙΖΑ. Το αναγνώρισε άλλωστε και ο ίδιος μιλώντας για κυβερνήσεις συνεργασίας, αποκλείοντας ταυτόχρονα κάθε συζήτηση με το κόμμα του Βελόπουλου.
Η χώρα έχει ανάγκη εκείνες τις πολιτικές δυνάμεις που αν και έχουν διαφορετικές ιδεολογικές ρίζες και αυτόνομα πολιτικά σχέδια, υπερασπίζονται τους θεσμούς της φιλελεύθερης δημοκρατίας, παραμένουν αταλάντευτα προσηλωμένες στην Ευρωπαϊκή τροχιά και στέκονται αποφασιστικά απέναντι στον λαϊκισμό. Χρειάζεται πολιτικές δυνάμεις ικανές να συγκροτήσουν μια κυβερνητική προγραμματική συμφωνία - σωσίβιο για τη χώρα σε περίπτωση που το απαιτήσουν οι πολίτες αρνούμενοι με τη ψήφο τους την αυτοδυναμία ενός κόμματος.
