Με τον τίτλο «Ελληνική κόλαση: Δέκα χρόνια συνεχούς κρίσης στην Ελλάδα» δημοσίευμα του RT παρουσιάζει τις καταστροφικές συνέπειες της κρίσης στην Ελλάδα: Η παιδικής θνησιμότητα αυξήθηκε από 3,2 σε 5,3 ανά 1000 κατοίκους το 2017, το ποσοστό εργαζομένων μειώθηκε κάτω από το 40% το 2013 και η ανεργία αυξήθηκε κατά 58%, το κατά κεφαλήν εισόδημα μειώθηκε στα 18.000 δολάρια το 2016, από 32.000 δολάρια και το δημόσιο χρέος, αυξήθηκε από 265 δισεκατομμύρια δολάρια το 2008 σε 350 δισεκατομμύρια δολάρια το 2018.
Αναλυτικά στο άρθρο του ο Hasan Posdnyakov αναφέρει ότι οι κάτοικοι της Ελλάδας έχουν επιζήσει μια ολόκληρη δεκαετία μιας γενικής οικονομικής και πολιτικής κρίσης. Οι στατιστικές και οι έρευνες τεκμηριώνουν την πλήρη έκταση της ανθρωπιστικής καταστροφής που έπληξε τους Έλληνες.
Τα κυριότερα μέσα ενημέρωσης ανακοινώνουν εδώ και μήνες ότι η Ελλάδα έχει περάσει την κρίση και ότι αναμένεται ταχεία ανάκαμψη. Το μόνο που λείπει είναι ο έξυπνος πολιτικός που θα υπόσχεται στους κατοίκους της Ελλάδας την «γη της Επαγγελίας». Στην πραγματικότητα, η κατάσταση είναι ζοφερή. Μια ολόκληρη δεκαετία, μιας εξαιρετικά βαθιάς γενικής οικονομικής και πολιτικής κρίσης, έχει αφήσει σοβαρά σημάδια. Αυτό μπορεί να γίνει κατανοητό από ορισμένες βασικές στατιστικές και έρευνες.
Το ποσοστό παιδικής θνησιμότητας, για παράδειγμα, αυξήθηκε από 3,2 ανά 1.000 σε 4.3 το χρόνο το 2017, σύμφωνα με την ιστοσελίδα του Προγράμματος Ανάπτυξης του ΟΗΕ. Μια παρόμοια δραματική επιδείνωση διαπιστώνεται και στο ποσοστό βρεφικής θνησιμότητας από την ηλικία των νεογέννητων έως την ηλικία των πέντε ετών. Διαπιστώθηκε ότι εάν το 2011 ήταν 3,9 ανά 1.000, είχε ήδη αυξηθεί σε 5,3 το 2017. Η τάση ανοδική.
Ο συντελεστής ανθρώπινης ανισότητας που χρησιμοποιείται μεταξύ άλλων για τον δείκτη ανθρώπινης ανάπτυξης του ΟΗΕ αυξήθηκε από 10,5 το 2013 σε 13,1 το 2017. Αντίθετα, το ποσοστό των εργαζομένων μειώθηκε περισσότερο από 48% το 2005 και κάτω από 40% το 2013. Η ανεργία των νέων διπλασιάστηκε πάνω από 58% κατά την κρίση (από το 2013).
Παρόλο που από τότε έχει κάπως μειωθεί, η πραγματική ανάκαμψη δεν διαφαίνεται. Επιπλέον, τα χρόνια της κρίσης, εκατοντάδες χιλιάδες, ιδιαίτερα νέοι, Έλληνες έφυγαν στα πλουσιότερα κράτη της ΕΕ. Αφενός, αυτό έχει οδηγήσει σε ένα ξεκαθάρισμα της ελληνικής αγοράς εργασίας, αλλά από την άλλη πλευρά, η Ελλάδα πρέπει να διαμαρτυρηθεί για τη δραματική απώλεια πληθυσμού.
Σύμφωνα με το Statista.de, το ακαθάριστο εγχώριο προϊόν μειώθηκε από 350 δισεκατομμύρια δολάρια το 2008 σε σχεδόν 190 δισεκατομμύρια δολάρια το 2016. Το κατά κεφαλήν ΑΕΠ μειώθηκε από περίπου 32.000 δολάρια το 2008 σε λιγότερο από 18.000 δολάρια το 2016. Το δημόσιο χρέος, από την άλλη, αυξήθηκε από περίπου 265 δισεκατομμύρια δολάρια το 2008 σε μόλις λιγότερα από 350 δισεκατομμύρια δολάρια το 2018. Το «Ευρωβαρόμετρο» επιβεβαιώνει αυτή τη μείωση στην Ελλάδα.
Ενώ σχεδόν το 60% των ερωτηθέντων ήταν ικανοποιημένοι με τη δημοκρατία στην Ε.Ε. πριν από την κρίση το 2007, σήμερα το 65% δηλώνουν ότι ήταν δυσαρεστημένοι το 2018. Το 2007 η μεγάλη πλειοψηφία των Ελλήνων εξακολουθούσε να έχει εμπιστοσύνη στην Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα (ΕΚΤ) και την ίδια την ΕΕ. Μετά από μια χαμένη δεκαετία, συμπεριλαμβανομένης της κρίσης του ευρώ και τις πολιτικές λιτότητας των Βρυξελλών και του Βερολίνου το 70% των Ελλήνων, εμφανίζεται να μην εμπιστεύεται την ΕΕ και την ΕΚΤ.
Αν και το 2006 το 70% των Ελλήνων ήταν ικανοποιημένοι από τη ζωή τους, μέχρι το 2018 περίπου οι μισοί από τους ερωτηθέντες δήλωσαν ότι ήταν πια δυσαρεστημένοι.
