Τους πέτυχα ανήμερα γενεθλίων.
-Δεκαεννιά χρόνια κλείνω σήμερα εδώ, έλεγε με συγκίνηση στην ομήγυρη, γι' αυτό και οι περισσότεροι δεν με λένε πια Ηλία, αλλά κύριο Περιήλιον.
Πράγματι, όταν είχα πάει από το γραφείο του Δημήτρη για να τον πάρω, μιλούσε με τη γραφίστρια.
-Όχι, δεν θέλω να δω το μπάνερ πριν το ετοιμάσεις. Αυτά τα κάνανε στη Σοβιετική Ένωση, στην ελεύθερη ελεύθερη αγορά το χτυπάς και το φέρνεις.
Δύο είναι οι ασφαλείς δείκτες για το πως τα πάει μία κυβέρνηση. Το χρηματιστήριο, το οποίο όμως επηρεάζεται και από εξωγενείς παράγοντες, και οι ατάκες των ανθρώπων της περιφέρειας. Κοντολογίς, αυτό που θα πουν οι Πιερείς και οι Κατερινιώτες κάθε φορά που επιστρέφω στην πατρίδα, αυτό ισχύει απαρέγκλιτα.
-Επιτέλους έχουμε πρωθυπουργό, ξέρεις πόσο σημαντικό είναι που μεγάλωσε σε οικογένεια πολιτικών; Ξέρει από το σπίτι του, μου είπε πρώτος-πρώτος ο γιατρός στο ετήσιο τσεκ-απ.
Ενώ η θεία μου όταν ήρθε να μας δει, ήταν ανυποχώρητη:
-Όσο ζω, θα ψηφίζω Μητσοτάκη.
Αγαπώ την πατρίδα μου την Πιερία, αγαπώ κάθε περιφέρεια της Ελλάδος, γιατί εκεί ζουν οι Έλληνες, που δραστηριοποιούνται στο πρωτογενή τομέα, την παραγωγή, το εμπόριο, τον τουρισμό, την ελεύθερη αγορά, και είναι εκείνοι που στηρίζουν το κράτος των Αθηνών, που βάζουν πάντα πλάτες στις αποφάσεις και κατευθύνσεις του κέντρου.
Εκεί συναντάς και συναναστρέφεσαι με αγρότες, οινοπαραγωγούς, μελισσουργούς, εμπόρους, ελεύθερους επαγγελματίες, ανθρώπους που καταγίνονται με την παραγωγή και την ελεύθερη αγορά. Δεν υπάρχει η γιγαντωμένη κάστα των δημοσίων υπαλλήλων της Αθήνας, η κλίμακα του δημοσίου παράγοντα είναι κατά πολύ μικρότερη. Γι' αυτό και κοινωνία και αγορά είναι πιο υγιείς.
Όλοι αυτοί οι φίλοι, οι άνθρωποι του αστικού χώρου ανέπνευσαν ξανά με την κυβέρνηση Μητσοτάκη. Το βλέπει κανείς στις παρέες, τις συναναστροφές, τις κουβέντες τους. Παρά τον οδοστρωτήρα του Covid-19, η ψυχική τους διάθεση παραμένει θετική.
Το κατεξοχήν στέκι του αστικού πολιτισμού στην Κατερίνη, είναι μία μικρή οινοθήκη που σερβίρει καφέ, κρασί και φαγητό, σε έναν γραφικό παράδρομο στον κεντρικό πεζόδρομο της πόλης. «Στέκι», γιατί για να προσέλθει κανείς δε χρειάζεται παρέα ή πρότερες συνεννοήσεις. «Πολιτισμού», διότι το Homo sapiens, ετυμολογείται από το sapio, που σημαίνει γεύομαι. Οι πνευματικές και νοητικές λειτουργίες στον άνθρωπο εκλεπτύνθηκαν από τότε που εκλεπτύνθηκε ο ουρανίσκος του. «Αστικού», διότι οι υπεύθυνοι, παρά το γεγονός ότι εκπαιδεύουν τους Πιερείς σε γεύσεις και κρασιά από όλον τον κόσμο, υποστηρίζουν τους Έλληνες και ντόπιους οινοπαραγωγούς και παραγωγούς, καθώς πρώτα θα επισημάνουν στον πελάτη την ελληνική κάππαρη και τα ελληνικά τυριά. «Αστός» δεν είναι παρά εκείνος που σκέφτεται τον διπλανό του.
-Πολλοί έρχονται στο Περιήλιον για να γλυτώσουν από την κατάθλιψη, λέει πάνω από τον ώμο του ο Απόστολος, καθώς μετακινείται αθόρυβα από το διπλανό τραπέζι στο δικό μας βαστώντας στο ένα χέρι μία σαλάτα κουσκούς και στο άλλο ένα ποτήρι ντόπιο κρασί.
Δεν είναι δυνατόν να είσαι νοήμων, να βρίσκεσαι σε παραγωγική ηλικία και να μην καταθλίβεσαι, να μην αγωνιάς. Για τον συμπολίτη, τον τόπο σου, την πατρίδα σου. Ακόμη κι όταν κυβέρνηση και πρωθυπουργός εν μέσω υγειονομικής και εθνικής κρίσης τα πάνε καλύτερα από ό,τι είχαμε όλοι φανταστεί. Από ό,τι είχαν φανταστεί και οι ίδιοι.
Α, και αυτό που ακούς παντού και πάντα από κάθε Κατερινιώτη, παρά το φόβο για το νέο ιό, παρά την οικονομική δυσκολία, τα οποία υποσκελίζει ένα αίσθημα ασφάλειας και υπερηφάνειας:
-Ευτυχώς τα περνάμε με κυβέρνηση Μητσοτάκη. Άγιο είχαμε.
