Ο πόλεμος για την αντιμετώπιση της πανδημίας είναι ένας Μαραθώνιος Αγώνας και στη δεδομένη συγκυρία με την ορμή που κινείται το πανδημικό κύμα, ο ιός μας προσπερνά. Τώρα είναι η ώρα να αντιδράσουμε, να περάσουμε στην «αντεπίθεση» με μια στρατηγική κλιμάκωσης, την οποία ξεδιπλώνει στο Liberal ο καθηγητής πολιτικής Υγείας και Κοσμήτωρ στη Σχολή Κοινωνικών και Πολιτικών Επιστημών του Πανεπιστημίου Πελοποννήσου, Κυριάκος Σουλιώτης, γνωρίζοντας εκ πείρας ότι οι πολιτικές προάσπισης της Δημόσιας Υγείας έχουν αξία όταν είναι εφαρμόσιμες.
Σε μια στρατηγική κλιμάκωσης για την αντιμετώπιση της τόσο εκτεταμένης διασποράς του κορονοϊού, ο καθηγητής επισημαίνει ότι προφανώς πρέπει να ξεκινήσεις με την πειθώ για την καθοριστική σημασία του μαζικού εμβολιασμού, ώστε να χτιστεί ένα ικανό τείχος ανοσίας αλλά και να περιοριστεί ο κίνδυνος της βαριάς νόσησης για το μεγαλύτερο δυνατό τμήμα του πληθυσμού. Στο σημείο που έχουμε φτάσει, ωστόσο, σχεδόν όσοι ήταν να πειστούν έχουν εμβολιαστεί και προσεγγίζουμε πλέον σταδιακά τον σκληρό και αμετάπειστο πυρήνα των «αρνητών» που πιθανώς δεν θα πεισθούν ό,τι κι αν κάνουμε.
Σε αυτό το στάδιο, οι προσπάθειες να πεισθούν όσοι δεν έχουν εμβολιαστεί είναι αναγκαίο να συνοδευτούν και από μέτρα επιτάχυνσης της διαδικασίας ολοκλήρωσης και της αναμνηστικής δόσης σε όσους η προστασία έχει υποχωρήσει λόγω του χρονικού διαστήματος που μεσολάβησε από την ολοκλήρωση του εμβολιασμού τους. Πρόκειται για μεγάλο μέρος του πληθυσμού, που όμως έχει αποδεχτεί την επιστημονική τεκμηρίωση και έχει ήδη πεισθεί να προβεί σε εμβολιασμό.
Βέβαια, όταν η δύναμη της πειθούς εξαντλήσει τα όρια της, προκρίνεται ως απαραίτητη η θεσμοθέτηση κινήτρων, όπως είναι για παράδειγμα τα μέτρα που έλαβε πρόσφατα η κυβέρνηση και οι κυβερνήσεις άλλων κρατών, τα οποία αποδίδουν ακριβώς επειδή οι άνθρωποι δεν θέλουν να περιορίζονται σε σχέση με σημαντικές ή/και ευχάριστες γι’ αυτούς δραστηριότητες και συνήθειες. Στο σημείο αυτό αξίζει να σημειωθεί ότι σε προηγούμενο Διάγγελμα του προέδρου της Γαλλικής Δημοκρατίας Εμανουέλ Μακρόν, για την εφαρμογή επιπλέον μέτρων για τον περιορισμό της covid, την επόμενη ημέρα του Διαγγέλματος εμβολιάστηκαν 10 εκατ. Γάλλοι.
Τα κίνητρα για τον εμβολιασμό αποδίδουν και το επιχείρημα ότι δημιουργούν διακρίσεις είναι έωλο γιατί η πρόσβαση στο εμβόλιο είναι δωρεάν και ισότιμη για όλους. Άρα, με μία απόφαση, το κλείσιμο ενός ραντεβού που μπορεί να γίνει και για την επόμενη μέρα και με ένα τσίμπημα, αλλάζει το status και κάθε άνθρωπος μπορεί να εισέλθει ελεύθερα σε θέατρα, γήπεδα, εστιατόρια, χώρους συναυλιών και γενικά όπου η είσοδος γίνεται υπό προϋποθέσεις, όπως εξηγεί ο καθηγητής Πολιτικής Υγείας.
Τέλος, μετά και τα κίνητρα περνάμε στο αυστηρότερο μέτρο της κλιμάκωσης, το οποίο συνίσταται στην επέκταση της υποχρεωτικότητας του εμβολιασμού, η οποία θα μπορούσε να αποδώσει για συγκεκριμένες επαγγελματικές ομάδες πληθυσμού, υπό ορισμένες προϋποθέσεις. Έτσι, αν για παράδειγμα στα σχολεία είχαμε συρροές κρουσμάτων και χαμηλό επίπεδο εμβολιαστικής κάλυψης των Εκπαιδευτικών, θα μπορούσαμε να συζητήσουμε για επέκταση του υποχρεωτικού εμβολιασμού σε αυτούς.
Ωστόσο, κάτι τέτοιο δεν συμβαίνει, οι εκπαιδευτικοί είναι εμβολιασμένοι σε ποσοστό άνω του 80% και δεν έχουν καταγραφεί επικίνδυνες συρροές κρουσμάτων στη μαθητική κοινότητα, ενώ σε σύνολο περισσότερων από 80.000 σχολικών τμημάτων έχουν κλείσει από διασπορά του κορονοϊού μόλις τα οκτώ, σύμφωνα με τα διαθέσιμα στοιχεία του Υπουργείου Παιδείας.
Επίσης, υπό προϋποθέσεις θα μπορούσαμε να συζητήσουμε την επέκταση του υποχρεωτικού εμβολιασμού και στην εστίαση, λέει ο καθηγητής πολιτικής υγείας, ξεκινώντας από τη λογική βάση ότι και οι δύο πλευρές, δηλαδή ο πελάτης και ο εργαζόμενος στις επιχειρήσεις εστίασης θα πρέπει συμμετάσχουν ισότιμα στην πρόληψη της διασποράς του κορονοϊού.
Όλα αυτά θα μπορούσαν να συζητηθούν γενικά για δραστηριότητες που λαμβάνουν χώρα σε εσωτερικούς χώρους, με υψηλό συγχρωτισμό. Μάλιστα, ο προβληματισμός για αυτές τις δραστηριότητες θα εντείνεται καθώς προχωράμε προς τον χειμώνα και αναγκαστικά, λόγω των χαμηλών θερμοκρασιών, θα κλεινόμαστε πολύ περισσότερες ώρες μέσα.
Τελικά, αυτό που θα πρέπει να μας κινητοποιήσει προς την κατεύθυνση του εμβολιασμού είναι το πρωτοφανές γεγονός των 50 περίπου θανάτων ημερησίως που καταγράφονται στη χώρα μας από covid. Κάθε εβδομάδα που περνά είναι σαν να πέφτει ένα επιβατικό αεροπλάνο και να σκοτώνονται οι επιβάτες του κι αυτό δεν πρέπει να το δεχτούμε, δεν επιτρέπεται να το δεχτούμε, αφού έχουμε στα χέρια μας το μέσο, το «όπλο», για να το αποτρέψουμε. Είμαστε κοινωνία συνύπαρξης, πρέπει να έχουμε κοινωνική συνείδηση, να σκεφτόμαστε και να πράττουμε για το καλό όλων. Δεν είμαστε ερημίτες, καταλήγει ο καθηγητής Κ. Σουλιώτης.
