«Αν η ΕΕ θέλει η Τουρκία να τη λαμβάνει υπόψιν οφείλει να αντιδράσει με αποφασιστικότητα» γράφει σήμερα η Süddeutsche Zeitung για τη Σύνοδο Κορυφής συμπληρώνοντας πως «είναι αλήθεια ότι η Ευρώπη χρειάζεται την Τουρκία, αλλά και η Τουρκία χρειάζεται την Ευρώπη». Η SZ έβαλε στην εξίσωση και τον Μπάιντεν σημειώνοντας ότι «σε λίγο ο ένοικος στο Λευκό Οίκο θα αλλάξει, την ώρα που οι διαφωνίες Ουάσιγκτον-Άγκυρας είναι πιο έντονες από ποτέ. Τότε θα αποδειχθεί ωφέλιμο για τον πρόεδρο Ερντογάν αν έχει κάποιους φίλους στην Ευρώπη».
Τις τελευταίες ημέρες κι εβδομάδες ο γερμανικός Τύπος αναφέρεται όλο και πιο συχνά στα ευρωτουρκικά κι ελληνοτουρκικά. Μάλιστα, όπως εύκολα διαπιστώνει κανείς από τα δημοσιεύματα, η άσκηση κριτικής προς την Τουρκία είναι σαφώς πιο έντονη από την ήπια οδό που έχει επιλέξει η κυβέρνηση Μέρκελ.
Η Frankfurter Allgemeine Zeitung σχολίαζε χθες ότι «Το ενδεχόμενο κυρώσεων φαίνεται να πλησιάζει για την Τουρκία. Δυνατές καθίστανται οι κυρώσεις εξαιτίας των παραβιάσεων ανθρωπίνων δικαιωμάτων, πιο πιθανές γίνονται λόγω των τουρκικών προκλήσεων στην ανατολική Μεσόγειο».
Στη συνέχεια η FAZ σημείωνε ότι «για τη γερμανική κυβέρνηση καθίσταται όλο και πιο δύσκολο να αποτρέψει τις κυρώσεις που απαιτούν Γαλλία και Ελλάδα. Παρά τις διαβεβαιώσεις, η Τουρκία δεν έκανε τίποτα ώστε να αποφευχθούν οι εντάσεις στη Μεσόγειο και για να εφαρμοστούν οι μεταρρυθμίσεις, που θα συντελούσαν στην αποκατάσταση της εμπιστοσύνης στο δικαστικό σύστημα της χώρας».
Και κατέληγε το δημοσίευμα της γερμανικής εφημερίδας: «Ο πρόεδρος Ερντογάν έκανε το ποτήρι να ξεχειλίσει: Προκειμένου να παραμείνει αξιόπιστη η ΕΕ, δεν θα αποφύγει τις κυρώσεις. Το τραγικό είναι όμως, ότι ακόμη κι αυτές δεν θα αλλάξουν τη στάση της Άγκυρας».
Σε ανάλυση που φιλοξένησε την Κυριακή η Tagesspiegel επέκρινε την Μέρκελ κάνοντας λόγο για αποτυχημένο εγχείρημα: «Τον Οκτώβριο η γερμανική προεδρία επέβαλε αναστολή κυρώσεων κατά της Τουρκίας. Η καγκελάριος ήθελε να διευθετήσει μέσω διαπραγματεύσεων την αντιπαράθεση για τα κοιτάσματα φυσικού αερίου. Όμως το γερμανικό εγχείρημα απέτυχε».
Τον Νοέμβριο ήταν αλλεπάλληλα τα δημοσιεύματα στον γερμανικό Τύπο για τον Ερντογάν, ειδικά μετά την αιφνιδιαστική παραίτηση του Μπεράτ Αλμπαϊράκ, με καυστικές αναφορές για το σύστημα οικογενειοκρατίας του Τούρκου προέδρου: «Ο γαμπρός ως αποδιοπομπαίος τράγος» έγραφε η FAZ, «οι κρατικοί θεσμοί έχουν χάσει την αξιοπιστία τους στην Τουρκία», σημείωνε η SZ, ενώ το Spiegel παρατηρούσε: «Ο Ερντογάν έχει μετατρέψει το τουρκικό κράτος σε οικογενειακή επιχείρηση».
