Είναι μία επίσκεψη σίγουρα διαφορετική από τις άλλες. Τόσο ως προς την ουσία αλλά και ως προς τη σημασία της. Η Άνγκελα Μέρκελ θα φτάσει στην Αθήνα το βράδυ της 28ης Οκτωβρίου, ανταποκρινόμενη στην πρόσκληση που της απηύθυνε ο Κυριάκος Μητσοτάκης κατά τη σύνοδο της Ευρωπαϊκής Ένωσης - Δυτικών Βαλκανίων πριν από περίπου έναν μήνα.
Το ταξίδι αυτό προφανώς και ενταγμένο στο πλαίσιο μας αποχαιρετιστήριας περιοδείας της κυρίας Μέρκελ, δεν μπορεί να αποτελέσει ουσιαστικό σημείο αναφοράς στις ελληνογερμανικές σχέσεις. Πώς να γίνει αυτό άλλωστε όταν μέχρι το τέλος του χρόνου η "σιδηρά κυρία" της Ευρώπης θα έχει βγει στη σύνταξη. Παρόλα αυτά η παρουσία της Άνγκελα Μέρκελ από μόνη της στην ελληνική πρωτεύουσα έχει εξαιρετικό ενδιαφέρον, αν θυμηθούμε τα δεκάδες σκαμπανεβάσματα στις σχέσεις Αθήνας Βερολίνου που καταγράφηκαν την τελευταία κυρίως δεκαετία. Για τους περισσότερους το ενδιαφέρον εστιάζεται στις δηλώσεις που θα κάνουν ο Έλληνας πρωθυπουργός και η Γερμανίδα καγκελάριος το πρωί της Παρασκευής στο Μέγαρο Μαξίμου, όταν και είναι βέβαιο ότι η Γερμανίδα αξιωματούχος θα ρωτηθεί για την πρόσφατη δήλωση της ότι "ζήτησε πολλά από τους Έλληνες". Μία δήλωση που από πολλούς ερμηνεύθηκε ως μία έμμεση συγνώμη για τον ρόλο που έπαιξε κυρίως την περίοδο που πρωθυπουργός ήταν ο Αντώνης Σαμαράς και τα προσχώματα που έβαλε η καγκελαρία στην τότε ελληνική κυβέρνηση.
Παρότι η κυρία Μέρκελ έχει πλέον την ιδιότητα της "υπηρεσιακής" καγκελαρίου η συνάντηση των δύο έρχεται σε μία χρονική συγκυρία που έχει ενδιαφέρον κυρίως για όλα όσα θα ακολουθήσουν σε μία σειρά θεμάτων.
Αρχικά στο μεταναστευτικό. Είναι πολύ φρέσκο άλλωστε το κείμενο των συμπερασμάτων που υιοθέτησε το ευρωπαϊκό συμβούλιο, την περασμένη Παρασκευή. Κείμενο που ικανοποίησε πλήρως την ελληνική πλευρά, ενώ το Βερολίνο δε σταματά να πιέζει την Ελλάδα αναφορικά με τις δευτερογενείς μεταναστευτικές ροές.
Βασικό ζήτημα στην ατζέντα, τα ελληνοτουρκικά και συνολικά οι σχέσεις ΕΕ-Τουρκίας. Η Άνγκελα Μέρκελ ουδέποτε έκρυψε ότι θεωρούσε τον Ταγίπ Ερντογάν έναν αξιόπιστο συνομιλητή για τα γερμανικά συμφέροντα, κάτι που φρόντιζε να το επαναφέρει όποτε εκείνη το έκρινε χρήσιμο. Για την Τουρκία όλα αυτά τα χρόνια η Γερμανία και οι "δορυφόροι" της εντός της ΕΕ ήταν ο πιο σημαντικός σύμμαχος μέσα στην ευρωπαϊκή οικογένεια. Σε βαθμό "παρεξηγήσεως" τόσο ως προς την Ελλάδα αλλά κυρίως ως προς την Κύπρο. Θα αποτελέσει έκπληξη πρώτου μεγέθους αν η Άνγκελα Μέρκελ στις δηλώσεις της επί ελληνικού εδάφους δεν επιμείνει στην αναγκαιότητα ενός απευθείας ελληνοτουρκικού διαλόγου, όπως παγίως επισημαίνει.
Ένα ακόμα βασικό στοιχείο που προφανώς και ρίχνει "βαριά τη σκιά του" πάνω στο επερχόμενο τετ α τετ είναι το γεγονός ότι περίπου 15 μέρες μετά τη συνάντηση της Παρασκευής θα πραγματοποιηθεί η διάσκεψη για τη Λιβύη, την οποία συγκαλεί ο Εμμανουέλ Μακρον στο Παρίσι. Αυτή τη φορά το παρόν θα δώσει η ελληνική κυβέρνηση, κάτι που στην προηγούμενη διάσκεψη στο Βερολίνο η κυρία Μέρκελ είχε φροντίσει να μη συμβεί.
