Μετά από τόσες φορές που έχουμε βιώσει την αγωνία των διαπραγματεύσεων με τους δανειστές, μπορούμε να σας πούμε με μεγάλη πιθανότητα επιτυχίας την συνέχεια: Θα φωνάξουμε, θα διαμαρτυρηθούμε, αλλά στο τέλος θα συμφωνήσουμε. Το ερώτημα είναι σε τι ακριβώς θα συμφωνήσουμε! Διότι εδώ ο κ. Γιούνκερ μας ζήτησε επί της ουσίας να ξεχάσουμε τα θαλάσσια σύνορά μας…
Πριν από 9 χρόνια είχε επισκεφτεί την Αθήνα ο πρόεδρος Κλίντον. Ήταν η περίοδος που έβγαζε το ψωμί του ως ομιλητής. Βλέπετε, δεν ήταν ο κ. Βαρουφάκης ο πρώτος που αποκάλυψε αυτόν τον τρόπο για να βγάζει τον επιούσιο…
Ο κ. Κλίντον, λοιπόν, είχε δώσει μία δική του ερμηνεία για τα γεγονότα στα Ίμια. Είπε ότι τον ξύπνησαν μέσα στα άγρια χαράματα και τον πληροφόρησαν ότι Ελλάδα και Τουρκία βρισκόντουσαν μία ανάσα από τον πόλεμο. Κι αυτό για μερικά κατσίκια σε έναν βράχο στην μέση της Θάλασσας.
Ο κ. Κλίντον δεν είναι αφελής. Ήξερε πολύ καλά περί τίνος πρόκειται. Θέλησε, όμως, να υποβαθμίσει με έναν τρόπο την αξία των θαλάσσιων συνόρων μας. Το ίδιο συνέβη και με τον κ. Γιούνκερ! Είπε κάτι ανάλογο με αυτό που είχε πει ο κ. Κλίντον και με τον ίδιο δήθεν αφελή τρόπο. Είναι σαφές ότι ο διεθνής παράγοντας κάτι θέλει να μας πει!
Κι εδώ έρχεται η περίφημη δήλωση που είχε γίνει από τον κ. Τσίπρα περί θαλάσσιων συνόρων. Μήπως βλέπετε να συγκεντρώνονται πολλές συμπτώσεις κάτω από τον συννεφιασμένο ουρανό των Αθηνών; Έχετε δίκιο!
Το προσφυγικό είναι ιδιαίτερα σημαντικό θέμα για την Ευρώπη. Μια Ευρώπη που θέλει να είναι πρωταγωνίστρια στην φιλανθρωπία, αρκεί τα δράματα να συμβαίνουν μακριά από την αυλή της. Καλά το καταλάβατε! Η Ελλάδα δεν είναι η αυλή της Ευρώπης. Τουλάχιστον δεν είναι η μπροστινή αυλή.
Η Ελλάδα της οικονομικής κρίσης βρίσκεται σε αδύναμη θέση. Το πολύ-πολύ να δεχτεί να γίνει η αποθήκη ψυχών του πολέμου της Συρίας, έναντι μιας δόσης ή μιας ευνοϊκής ρύθμισης για τα κόκκινα δάνεια. Αν και για το τελευταίο αμφιβάλλουμε. Όσο για τα εθνικά μας θέματα; Η Τουρκία έχει μεγαλύτερη σημασία για τους συμμάχους και δανειστές μας. Είναι σαφές εδώ και χρόνια.
Θανάσης Μαυρίδης
