Ερευνητές ανακάλυψαν έναν νέο τρόπο στόχευσης και θανάτωσης των καρκινικών κυττάρων σε δύσκολα αντιμετωπίσιμους όγκους του εγκεφάλου, χρησιμοποιώντας ηλεκτρικά φορτισμένα μόρια για την ενεργοποίηση της αυτοκαταστροφής, κάτι που θα μπορούσε να εξελιχθεί σε θεραπεία με σπρέι κατά τη διάρκεια χειρουργικής επέμβασης.
Επιστήμονες στο Νότιγχαμ ανακάλυψαν έναν νέο τρόπο χρήσης νανοσωματιδίων για την πρόκληση κυτταρικού θανάτου, γνωστού επιστημονικά ως «απόπτωση», σε κύτταρα γλοιοβλαστώματος - μια από τις πιο επιθετικές μορφές καρκίνου του εγκεφάλου. Τα σωματίδια μπόρεσαν να στοχεύσουν ειδικά τα κύτταρα του γλοιοβλαστώματος, αφήνοντας αλώβητα τα υγιή κύτταρα.
Οι ερευνητές πιστεύουν ότι πρόκειται για την πρώτη κβαντική θεραπεία, αξιοποιώντας τις δυνατότητες της κβαντομηχανικής για την αντιμετώπιση του καρκίνου. Πιστεύουν ότι τα ευρήματά τους θα παράσχουν μια νέα και αποτελεσματική θεραπεία για τους όγκους του εγκεφάλου.
Γράφοντας στο περιοδικό Nature Nanotechnology, οι ερευνητές από το Πανεπιστήμιο του Νότιγχαμ δήλωσαν: «Εξ' όσων γνωρίζουμε, αυτή είναι η πρώτη επιτυχής επίδειξη της τεχνολογίας ηλεκτρικής - μοριακής κβαντικής σηματοδότησης στη βιολογία».
Ο δρ Φράνκι Ρόουσον, επικεφαλής της μελέτης, δήλωσε: «Αναφερόμαστε στα νανοσωματίδια ως "βιο-νανοαντένες", επειδή μετατρέπουν ένα ηλεκτρικό πεδίο σε ένα βιολογικό συμβάν σηματοδότησης, το οποίο στη συνέχεια ρυθμίζει κυτταρικές λειτουργίες όπως η απόπτωση - προγραμματισμένος κυτταρικός θάνατος».
Και πρόσθεσε: «Η ομάδα έδειξε ότι τα καρκινικά κύτταρα υποκύπτουν στον περίπλοκο χορό των ηλεκτρονίων, που ενορχηστρώνεται από τον μαγευτικό κόσμο της κβαντικής βιολογίας. Με την έλευση των βιο-νανοαντιδραστήρων, αυτό το όραμα των κβαντικών θεραπειών του πραγματικού κόσμου πλησιάζει στην πραγματικότητα.
Διαμορφώνοντας με ακρίβεια την κβαντική βιολογική σήραγγα ηλεκτρονίων, αυτά τα έξυπνα νανοσωματίδια δημιουργούν μια συμφωνία ηλεκτρικών σημάτων που ενεργοποιούν τον φυσικό μηχανισμό αυτοκαταστροφής των καρκινικών κυττάρων».
Ο Δρ Ρόουσον πρόσθεσε, ότι η θεραπεία έχει επίσης βρεθεί ότι λειτουργεί στα καρκινικά κύτταρα του χοληδόχου πόρου, γεγονός που υποδηλώνει ότι θα μπορούσε να αποτελέσει μια ευρύτερη θεραπεία.
