Μετεωρίτης ήταν τελικά η πέτρα 10 κιλών που επί 30 χρόνια είχε στην κατοχή του αγρότης στην περιοχή Γκραντ Ράπιντς του Μίσιγκαν, χρησιμοποιώντας την για να κρατά την πόρτα τοπικής φάρμας. Εν τέλει πούλησε τον μετεωρίτη στο Abrams Planetarium του Michigan State University έναντι 75.000 δολαρίων
Η ανακάλυψη έγινε αφότου ο αγρότης ζήτησε να την εξετάσει η Mona Sirbescu, γεωλόγος στο Central Michigan University (CMU). Όπως είχε δηλώσει η ίδια για τον μετεωρίτη: «είναι το πιο πολύτιμο δείγμα που έχω κρατήσει ποτέ στη ζωή μου, τόσο σε χρηματικό όσο και σε επιστημονικό επίπεδο».
H σχετική έρευνα έχει δημοσιευθεί στο Science Alert.
Ο «μετεωρίτης του Έντμορ»
Ένας μεγάλος μετεωρίτης σιδήρου-νικελίου, με σημαντική ποσότητα νικελίου καθώς αποτελεί περίπου το 12% της σύστασής του, είναι ο μετεωρίτης στο οποίο έχει δοθεί το παρατσούκλι «μετεωρίτης του Έντμορ».
Πώς περιήλθε στην κατοχή του αγρότη; Σύμφωνα με την γεωλόγο Sirbescu, όταν ο αγρότης αγόρασε ένα αγρόκτημα στο Έντμορ του Μίσιγκαν το 1988, ο προηγούμενος ιδιοκτήτης τον ξενάγησε στην ιδιοκτησία και είδε έναν μεγάλο, παράξενο βράχο να χρησιμοποιείται για να ανοίγει μια πόρτα σε ένα υπόστεγο.
Όταν ρώτησε τον απερχόμενο ιδιοκτήτη για τον βράχο, του είπαν ότι στην πραγματικότητα ήταν ένας μετεωρίτης. Ο άνδρας συνέχισε λέγοντας ότι, τη δεκαετία του 1930, ο ίδιος και ο πατέρας του είχαν δει τον μετεωρίτη να πέφτει τη νύχτα πάνω στην ιδιοκτησία τους «και έκανε τρομερό θόρυβο όταν χτύπησε».
Το επόμενο πρωί, το ζευγάρι βρήκε τον κρατήρα που άφησε το αντικείμενο και ξέθαψε τον μετεωρίτη από το χαντάκι. Ήταν ακόμα ζεστός, είπαν.
Μάλιστα, ο άνδρας του είπε ότι, αφού ο μετεωρίτης ήταν μέρος της ιδιοκτησίας του, θα του ανήκε πλέον.
Και έτσι ο αγρότης κράτησε τον διαστημικό βράχο για 30 χρόνια και συνέχισε να τον χρησιμοποιεί ως στοπ πόρτας – εκτός από τις περιπτώσεις που τα παιδιά του πήγαιναν τον βράχο στο σχολείο για να τον δείξουν και να διηγηθούν την ιστορία του.
Παρατηρώντας ότι οι άνθρωποι έβγαζαν χρήματα από την εύρεση και την πώληση μικρών κομματιών μετεωριτών, σκέφτηκε ότι θα έπρεπε να αξιολογήσει τον διαστημικό βράχο του.
«Αυτό που συνήθως συμβαίνει είναι ότι οι μετεωρίτες μπορούν είτε να πωληθούν και να παρουσιαστούν σε ένα μουσείο, είτε να πωληθούν σε συλλέκτες και πωλητές που αναζητούν κέρδος», δήλωσε η γεωλόγος.
Τελικά, ο αγρότης πούλησε τον μετεωρίτη του στο Abrams Planetarium του Michigan State University, ενώ το 10% του απρόσμενου ποσού που κέρδισε κατατέθηκε στο τμήμα γεωεπιστημών και ατμοσφαιρικών επιστημών του CMU, όπου η Sirbescu αναγνώρισε την πραγματική ταυτότητα του διαστημικού βράχου.
