Πολλά φληναφήματα ακούμε τελευταία, δηλαδή μωρολογίες, ανόητες φλυαρίες, σαχλαμάρες.
Φληναφία ήταν η ανοησία, η κουβέντα για τα μάταια και τα επουσιώδη. Φλήναφοι όσοι συζητούσαν για πράγματα χωρίς ουσία.
Αντί για φληναφήματα θα μπορούσαμε να πούμε ότι ερχόμαστε σε επαφή με αστειότητες, αρλούμπες, αερολογίες.
Ο λεκτικός τύπος είναι λόγιος, αλλά χρησιμοποιείται ευρύτατα σήμερα. Πολλά από όσα συμβαίνουν γύρω μας προκύπτουν, επειδή ορισμένοι φληναφούν, ακριτολογούν, μιλούν χωρίς να σκέφτονται. Αρκεί να δει κανείς λίγο τηλεόραση, να σταθεί μπροστά στα τηλεοπτικά παράθυρα και θα το διαπιστώσει. Μπορεί και να παρακολουθήσει Βουλή! Μπορεί, ακόμη, να διαβάσει αναρτήσεις και σχόλια στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης. Θα κατανοήσει πλήρως τι είναι τα φληναφήματα.
Ο καθένας κάνει τις σκέψεις του, διαβάζοντας τι σημαίνει η λέξη. Φέρνει στο νου του πρόσωπα και καταστάσεις.
Τα φληναφήματα μπορεί να είναι ιδεολογικά, προπαγανδιστικά ή απλώς ρητορικά τεχνάσματα.
Εάν η ανοησία η λεκτική είναι υπερβολική, τότε μιλάμε για πομφόλυγες και φληναφήματα, για σαπουνόφουσκες ή φούμαρα.
Αερολογήσαμε αρκετά! Καιρός για λίγη σοβαρότητα, που είναι το αντώνυμο του λεκτικού μας τύπου.
