Κάποιος συμπολίτης μας μάς υπόσχεται τεράστιο απόθεμα χρημάτων που θα λύσει όλα μας τα προβλήματα, υπόσχεται δηλαδή πακτωλό χρημάτων, όπως λέμε, που θα μάς εξασφαλίσει κιόλας πακτωλό αγαθών.
Ο Πακτωλός με Π κεφαλαίο ήταν αρχαίο ποτάμι της Λυδίας, που πήγαζε από το όρος Τμώλο και χυνόταν στο Αιγαίο πέλαγος. Αν και μικρό ποτάμι, στην κοίτη του, μαζί με την άμμο, υπήρχαν κοιτάσματα χρυσού και γι' αυτό μια άλλη ονομασία του ήταν «Xρυσορρόας»(=αυτός που ρέει χρυσάφι). Χάρη σ' αυτόν ο μυθικός βασιλιάς της Λυδίας, Κροίσος, ήταν πλούσιος. Κατά την μυθολογία γέμισε χρυσάφι, επειδή πλύθηκε σε αυτόν ο Μίδας, που, ευεργετημένος από τον Σιληνό, ό, τι έπιανε γινόταν χρυσάφι, ακόμη και το φαγητό του. Ξεπλύθηκε, όμως, ο Μίδας τελικά στον Πακτωλό και απαλλάχθηκε από αυτήν την κατάρα. Ο Πακτωλός γέμισε χρυσάφι και μάς έμεινε η λέξη πακτωλός με π μικρό να δηλώνει την αφθονία χρημάτων και κυρίως τον μεγάλο πλούτο.
Σήμερα ονομάζεται στα τουρκικά Sart Cay?, ποταμός των Σάρδεων.
Έναν τέτοιο πακτωλό δισεκατομμυρίων διατείνεται ότι έχει στην διάθεσή του ένας που ζει ανάμεσά μας. Εμείς εδώ απλώς λεξιλογούμε και θα πούμε ότι ως τοπωνύμιο είναι αβέβαιης ετυμολογίας λέξη. Ο Σοφοκλής τον χαρακτηρίζει «ε?χρυσον» (που βγάζει καλό χρυσάφι) στην τραγωδία του Φιλοκτήτης.
Τα αντώνυμα του λήμματος είναι σκέτη απογοήτευση: έλλειψη, μικροποσότητα.
