Τις προηγούμενες μέρες είχαμε προσπαθήσει να εντοπίσουμε τους λόγους για τους οποίους το Χρηματιστήριο Αθηνών δυσκολευόταν να συνεχίσει τη δυναμική ανοδική πορεία που ξεκίνησε στα μέσα Απριλίου. Η αδυναμία υπέρβασης του ψυχολογικά σημαντικού ορίου των 1.500 μονάδων έγινε αντικείμενο προβληματισμού πάνω από μία φορά από τις στήλες του liberal.gr.
Η χθεσινή πτώση όμως άλλαξε την εικόνα, καθώς δεν μιλάμε πλέον για αδυναμία υπέρβασης μίας σημαντικής αντίστασης αλλά για μία καθαρή πτώση για την πλειοψηφία των μετοχών και των δεικτών. Δεν μπορούμε να εντοπίσουμε κάτι συγκεκριμένο στο οποίο να οφείλεται η σημαντική χειροτέρευση του κλίματος. Σίγουρα η ελληνική αγορά επηρεάστηκε από τις πιέσεις που εμφανίστηκαν στα διεθνή χρηματιστήρια κατά τη χθεσινή συνεδρίαση.
Η νέα άνοδος των αποδόσεων των αμερικανικών κρατικών ομολόγων είναι βέβαιο πως δεν έκανε καθόλου καλό στις αγορές. Καλό δεν κάνουν και οι συνεχείς δηλώσεις των στελεχών των κεντρικών τραπεζών σχετικά με το αν και πότε θα αρχίσουν οι μειώσεις των επιτοκίων, καθώς μπερδεύουν συνεχώς τους επενδυτές και τους κάνουν να δώσουν ακόμα μεγαλύτερη σημασία σε αυτό το ζήτημα, δημιουργώντας μία κατάσταση αυτοτροφοδοτούμενου άγχους.
Η νευρικότητα στις διεθνείς αγορές μάλλον ώθησε προς τα κάτω την ελληνική χρηματιστηριακή αγορά, η οποία ούτως ή άλλως δυσκολευόταν να διατηρήσει την ανοδική ορμή της. Όπως είχαμε δει χθες, το σημαντικότερο βραχυπρόθεσμο πρόβλημα για το Χρηματιστήριο Αθηνών είναι η τεράστια προσφορά μετοχών που εμφανίστηκε από τον Νοέμβριο μέχρι τώρα. Η προσφορά αυτή ικανοποίησε την εξαιρετικά μεγάλη ζήτηση για ελληνικές μετοχές, από Έλληνες και διεθνείς επενδυτές. Όσο ελκυστικές όμως και να είναι οι μετοχές των περισσότερων σημαντικών εισηγμένων εταιρειών της ελληνικής χρηματιστηριακής αγοράς, τα 4 δισεκατομμύρια ευρώ είναι ένα πολύ μεγάλο ποσό για τα δεδομένα της.
Για μερικές ημέρες η αγορά βρισκόταν σε μία σχετική ισορροπία, κινούμενη με μικρές διακυμάνσεις λίγο κάτω από τις 1.500 μονάδες και βασιζόμενη κυρίως στην καλή πορεία του τραπεζικού κλάδου στις ανοδικές της προσπάθειες. Η προχθεσινή πτώση της αγοράς σταμάτησε λίγο πάνω από τις 1.470 μονάδες που ήταν το κάτω όριο των κινήσεων της τελευταίας εβδομάδας, με τις τράπεζες να δείχνουν αδυναμία. Η αδυναμία των τραπεζικών μετοχών συνεχίστηκε και εντάθηκε χθες, με αποτέλεσμα το «σπάσιμο» αυτής της ισορροπίας των τελευταίων ημερών και την υποχώρηση προς σαφώς χαμηλότερα επίπεδα.
Αυτό που απασχολεί τώρα τους επενδυτές δεν είναι τόσο οι απώλειες του τελευταίου διημέρου, αφού το χαμένο έδαφος μπορεί να ανακτηθεί πολύ εύκολα (αυτό έχει γίνει πολλές φορές από το φθινόπωρο του 2022), αλλά το τι θα γίνει από εδώ και μετά. Πολλοί παράγοντες της αγοράς θεωρούν πολύ πιθανή, σχεδόν σίγουρη, τη συνέχιση της πτώσης μέχρι περίπου τις 1.420 μονάδες και αρκετά πιθανή τη συγκράτησή της σε αυτά τα επίπεδα, τα οποία συμπίπτουν με μερικές τοπικές κορυφές του Γενικού Δείκτη τον Φεβρουάριο, τον Μάρτιο και τον Απρίλιο.
Η ανοδική διάσπαση αυτής της περιοχής έδωσε και το έναυσμα για την απόπειρα της αγοράς να διασπάσει μονομιάς και τις 1.500 μονάδες, μία απόπειρα που είναι πολύ πιθανόν να έχει αποτύχει όπως βλέπουμε σήμερα τα πράγματα. Αν η πτώση σταματήσει κάπου εκεί, θα μιλάμε για μία σχεδόν ιδανική κατάσταση, καθώς θα έχει γίνει μία φυσιολογική διόρθωση της αγοράς μετά την πολύ ισχυρή κίνηση από τα μέσα του Απριλίου και αρκετοί επενδυτές που «είχαν χάσει την αγορά» θα έχουν βρει την ευκαιρία να προχωρήσουν σε νέες τοποθετήσεις.
Αν όμως διασπαστεί καθοδικά και αυτή η περιοχή, τότε δύσκολα θα αποφύγουμε την εκδήλωση και άλλων σημαντικών ρευστοποιήσεων από επενδυτές που θα θελήσουν να κατοχυρώσουν τα κέρδη τους φοβούμενοι πως το ρητό «πούλα τον Μάιο και σήκω φύγε μακριά» τελικά θα έχει εφαρμογή το 2024. Τεχνικοί αναλυτές δεν είμαστε, αλλά σε μία τέτοια περίπτωση δεν θα μπορούσε να αποκλειστεί μία σημαντική καθοδική κίνηση, ίσως προς τις 1.350 μονάδες που ήταν το ανώτατο σημείο που είχε φθάσει ο Γενικός Δείκτης το καλοκαίρι του 2023.
Προφανώς, αυτό δεν είναι κάτι που προβλέπουμε πως θα γίνει. Απλώς θυμόμαστε αρκετές παρόμοιες περιπτώσεις σημαντικών διορθωτικών κινήσεων σε ανοδικά και στην πραγματικότητα φθηνά χρηματιστήρια και δεν μπορούμε να αποκλείσουμε εντελώς αυτό το ενδεχόμενο. Ιδίως αν οι διεθνείς αγορές αποφασίσουν και αυτές να κινηθούν διορθωτικά από τα υψηλότερα επίπεδα της ιστορίας τους (τουλάχιστον οι μεγάλοι χρηματιστηριακοί δείκτες).
Είναι λοιπόν κρίσιμες οι επόμενες ημέρες στο χρηματιστήριό μας, όπως και στα διεθνή βέβαια. Μπορεί η αγορά μας να συμπεριφερθεί όπως έχει κάνει αρκετές φορές από τον περσινό Οκτώβριο και να διαλύσει γρήγορα οποιαδήποτε ανησυχία. Μπορεί όμως και να αποφασίσει να ακολουθήσει πορεία ανάλογη με αυτήν του περσινού καλοκαιριού όταν έκανε μία ισχυρή πτωτική κίνηση, την οποία αυτή τη στιγμή έχουμε ήδη σχεδόν ξεχάσει.
Προτιμούμε το πρώτο «σενάριο» αλλά δεν είναι λογικό να αποκλείσουμε εντελώς το δεύτερο, ειδικά αν χαλάσει το κλίμα στις διεθνείς αγορές. Όπως συμβαίνει πάντα, η χρηματιστηριακή μας οθόνη θα μας λύσει τις απορίες, χωρίς απαραίτητα να μας προειδοποιήσει για το τι θα κάνει τελικά. Ακόμα όμως και αν γίνει πραγματικότητα το αρνητικό σενάριο, είμαστε σχεδόν σίγουροι πως σε έναν χρόνο από τώρα θα το έχουμε σχεδόν ξεχάσει, «θεού θέλοντος και διεθνούς χρηματιστηριακού περιβάλλοντος επιτρέποντος» για να παραφράσουμε τη γνωστή μας ρήση.
