Οι Κυριάκος Μητσοτάκης και Αλέξης Τσίπρας, πέραν των διαφορών που είναι προφανείς, παρουσιάζουν και μια τεράστια απόκλιση, ως προς τη δυνατότητα προσαρμογής στα γεγονότα και τα δεδομένα.
Ο 48 ετών πλέον, αρχηγός του ΣΥΡΙΖΑ, με ανεξήγητη και σχεδόν παιδιάστικη επιμονή, προσδοκά ότι η κοινωνία θα ταυτιστεί με τα «θέλω» και τις επιδιώξεις του κόμματός του. Δεν κατανοεί και ούτε μπορεί να ευθυγραμμιστεί με όσα οι πολίτες δηλώνουν, ως κεφαλαιώδη και σημαντικά. Προσκολλημένος στην υπόθεση των υποκλοπών, έχει μετατραπεί στον πολιτικό ιμάντα που μεταφέρει και χρησιμοποιεί ατεκμηρίωτες καταγγελίες και μυθιστορηματικής υφής «ρεπορτάζ» της «ερευνητικής δημοσιογραφίας», που αίφνης αλληλοσπαράσσεται και ανταλλάσσει βαρύτατους υπαινιγμούς για τα κίνητρα και τις επιδιώξεις των συντακτών τους.
Δεν θεωρώ ότι ο κόσμος αδιαφορεί για τα ζητήματα λειτουργίας των Θεσμών και του κράτους δικαίου, επειδή τάχα τον νοιάζουν μόνο οι ταμπέλες με τις τιμές στο σούπερ μάρκετ και στην αντλία της βενζίνης. Αδιαφορεί επιδεικτικά για το μονόπρακτο υποκλοπές, ίσως επειδή διαισθάνεται ή διαθέτει πλέον επαρκείς αποδείξεις ότι ο αρχηγός και τα στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ δεν διακατέχονται από γνήσιο ενδιαφέρον και αγωνία για την ποιότητα των θεσμών.
Οι θεσμοί όπως και οι αξίες της αστικής φιλελεύθερης δημοκρατίας, ήταν τα πρώτα που πριόνισε η κυβερνώσα αριστερά του ΣΥΡΙΖΑ σε αγαστή σύμπνοια με τους ΑΝΕΛ του Πάνου Καμμένου. Αλλά και εκπρόσωποι των Θεσμών που ενώ όφειλαν να δίνουν τη μάχη να διατηρηθούν αλώβητοι οι αρμοί βοηθούσαν τους κυβερνητικούς από όποιο μετερίζι τους ζητήθηκε. Και μπορεί να είναι περασμένα, αλλά δεν είναι ούτε ξεχασμένα ούτε διαγραμμένα.
Είναι γι΄αυτό απορίας άξιο, αν η διαρκής ενασχόληση της αξιωματικής αντιπολίτευσης με το θέμα των υποκλοπών είναι μια ακόμη ένδειξη της δυσκολίας Τσίπρα να προσαρμοστεί ή είναι μια «υποχρέωση» που ανέλαβε και από την οποία δεν μπορεί να υπαναχωρήσει, ακόμη και όταν βλέπει ότι τον πλήττει πολιτικά και εκλογικά.
Στους αντίποδες, η προσαρμογή της εκλογικής στρατηγικής του Κ. Μητσοτάκη κάθε μέρα, προσομοιάζει με πυξίδα. Στο τρίπτυχο «σταθερότητα, συνέπεια και συνέχεια» στο οποίο στηρίζει το αίτημα του για ψήφο αυτοδυναμίας, προσθέτει το απολύτως προσωπικό « νοιώθω, ακούω, προσπαθώ». Ότι ακριβώς πρέπει και αδυνατεί να πράξει ο αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης τη στιγμή που άλλη μια δημοσκόπηση ήρθε να επιβεβαιώσει την παράσταση ήττας του…
