Η εποχή του Προκόπη Παυλόπουλου που προσπαθούσε να εξοντώσει το Μινώταυρο του Νεοφιλελευθερισμού που σύμφωνα με τον ίδιο εκπροσωπούσε η Νέα Δημοκρατία του Κυριάκου Μητσοτάκη έχει περάσει στην ιστορία. Σήμερα τη σκυτάλη των γραφικών μαχών παραλαμβάνει ο Νίκος Ανδρουλάκης, εγκαινιάζοντας τον αγώνα κατά του Τραμπισμού της Νέας Δημοκρατίας και του Κυριάκου Μητσοτάκη.
Έτσι είναι. Όταν δεν έχεις δομημένες πολιτικές θέσεις και όταν αδυνατείς να παρουσιάσεις σαφή οικονομικά προγράμματα, πρέπει αναγκαστικά να επενδύσεις πάνω στη στείρα άρνηση έναντι των πεπραγμένων και των εξαγγελιών των πολιτικών σου αντιπάλων. Και να επενδύσεις πάνω στη δημιουργία φαντασμάτων που προκαλούν τον φόβο. Έτσι αφού το φάντασμα του Νεοφιλελευθερισμού δεν «πουλάει» πια στην Ελλάδα και δεν δημιουργεί αρνητικά αντανακλαστικά, ο αρχηγός του ΠΑΣΟΚ, επέλεξε το φάντασμα του Τραμπισμού.
Ποια είναι τα σημάδια του Τραμπισμού, που διακρίνει ο Νίκος Ανδρουλάκης στη Νέα Δημοκρατία; Όπως ανέλυσε ο ίδιος στην ομιλία του στην Πολύχνη, είναι «τα fake news και οι τραμπισμοί», που χρησιμοποιεί η ΝΔ απέναντι στον «καθαρό και συγκεκριμένο» λόγο του ΠΑΣΟΚ. Ωστόσο αν κάποιος σκύψει με προσοχή πάνω στα γεγονότα, θα διαπιστώσει με ευκολία πως είναι οι ίδιοι οι εκπρόσωποι του ΠΑΣΟΚ αυτοί που υπονομεύουν το κόμμα τους και τις υποψηφιότητες τους και όχι κάποιοι τρίτοι.
Υποχρέωσε άραγε κανένας τους εκπρόσωπους του ΠΑΣΟΚ να ασχοληθούν στις παρουσιάσεις του με τα φορολογικά θέματα; Να αναφερθούν σε έκτακτες φορολογήσεις 150 επιχειρήσεων από διάφορους κλάδους; Να αναφερθούν σε αυξήσεις στη φορολογική επιβάρυνση των μερισμάτων που διανέμουν οι εταιρείες στους μετόχους τους;
Να επιχειρηματολογήσουν για τη μείωση του αφορολόγητου των γονικών παροχών από τις 800 χιλιάδες ευρώ στις 400 χιλιάδες ευρώ; Και να προτείνουν αύξηση των φόρων όπως του ΕΝΦΙΑ που οδηγούν στην αναδιανομή; Υποχρέωσε κανένας τους εκπροσώπους του ΠΑΣΟΚ, να διαφωνούν μεταξύ τους ανοικτά, ως προς το ύψος της κοστολόγησης των μέτρων που προτείνουν, που κυμαίνονται από τα 400 εκατ. έως τα 2,4 δισ. Ευρώ; Υποχρέωσε κανείς τα στελέχη και τους υποψήφιους βουλευτές του ΠΑΣΟΚ να προβαίνουν σε αυτές κωμικοτραγικές αντιφατικές δηλώσεις και να αγωνίζονται να δικαιολογήσουν τα αδικαιολόγητα;
Τους υποχρέωσε κανένας να υιοθετήσουν την τοξικότητα του Σύριζα; Τους εξανάγκασε κανείς αντί να προωθούν τις θέσεις τους, να καταφέρονται νυχθημερόν κατά της κυβέρνησης του Κυριάκου Μητσοτάκη εκφέροντας ένα στείρο αρνητικό λόγο; Τους εξανάγκασε κανείς να αναζητούν συγκρούσεις και ιδεολογικούς αντιπάλους, μέτωπα και ιστορικούς εχθρούς;
Δεν τους φταίει κανείς, που επιλέγουν συγκρουσιακές αντιπαραθέσεις στη στιγμή που οι πολίτες επιλέγουν την ομαλότητα, τη σταθερότητα, τον ρεαλισμό και την αποτελεσματικότητα. Και μπορεί προσωρινά να καταφέρουν να αποσπάσουν ένα κομμάτι των ψηφοφόρων του Σύριζα. Όμως σε βάθος χρόνου το ΠΑΣΟΚ θα βγει ηττημένο διότι εχθρεύεται τον φυσικό πολιτικό του χώρο. Διότι τίποτα από αυτά που κάνει και λέει, δεν έχει σχέση με τη σοσιαλδημοκρατία.
Δεν του φταίει του Νίκου Ανδρουλάκη ο δήθεν Τραμπισμός της ΝΔ, όπως δεν έφταιγε του Προκόπη Παυλόπουλου ο Μινώταυρος του Νεοφιλελευθερισμού της ΝΔ. Είναι το βάδισμα του κάβουρα που του φταίει, αφού πηγαινοέρχεται στα αριστερά για να ψαρέψει ψήφους, αλλά δεν κινείται ποτέ προς τα εμπρός. Παραμένοντας στην πραγματικότητα στατικός και αμετακίνητος απέναντι σε όλα όσα αλλάζουν.
