Αυτά που συμβαίνουν στις ΗΠΑ τις τελευταίες εβδομάδες μετά τη νίκη Τραμπ, είναι πρωτοφανή.
Ο νέος Πρόεδρος απειλεί με πόλεμο τον Παναμά για τη διώρυγα και τη Δανία για τη Γροιλανδία, ενώ προτείνει την προσάρτηση του Καναδά ως 51ης πολιτείας των ΗΠΑ.
Και στο ενδιάμεσο τσακώθηκε και με τον πρόεδρο του Μεξικού γιατί θέλει ν ‘αλλάξει το όνομα του Κόλπου της χώρας.
Ο στενός του συνεργάτης Ίλον Μασκ, πρόλαβε και τσακώθηκε ήδη με τον καγκελάριο Σολτς τον οποίο αποκάλεσε «ηλίθιο», τον Βρετανό πρωθυπουργό Στάρμερ αλλά και τον ομόσταυλο Φάρατζ, τον οποίο χαρακτήρισε «ακατάλληλο για αρχηγό κόμματος» παρά τη γενναία χορηγία των 100 εκατομμυρίων δολαρίων παρακαλώ.
Προέτρεψε δε, τον βασιλιά Κάρολο να διαλύσει τη Βουλή και να προκηρύξει πρόωρες εκλογές, λες και ο Κάρολος έχει τέτοιες αρμοδιότητες ή λες και ο Μασκ δικαιούται να επεμβαίνει στα εσωτερικά ξένης χώρας.
Ο ίδιος χθες, πρόσβαλε βάναυσα τον Καναδό παραιτηθέντα πρωθυπουργό Τριντό, αποκαλώντας τον «κοπελιά», ενώ προέβλεψε ήττα του Γερμανού προέδρου Σταινμάγιερ, λες και ο πρόεδρος θα είναι υποψήφιος στις προσεχείς βουλευτικές εκλογές.
Ο νέος υπουργός Υγείας, Ρόμπερτ Κένεντι τζούνιορ, που κατά μια ειρωνεία της τύχης είναι απόγονος της ιστορικής οικογένειας των Δημοκρατικών Κένεντι, όντας ο ίδιος φανατικός αντιεμβολιαστής, απειλεί να καταργήσει βασικές θεραπείες και να κάνει τα παιδικά εμβόλια προαιρετικά.
Κερασάκι στην τούρτα οι αναφορές Τραμπ για τον Ερντογάν, τον οποίο χαρακτήρισε «φίλο του» λέγοντας μάλιστα περίπου ότι η Τουρκία είχε ιστορικά δικαιώματα στη Συρία.
Ενώ παραμένουν φυσικά στο τραπέζι και οι απειλές για επιβολή δασμών στα ευρωπαϊκά προϊόντα.
Και όλα αυτά τα τραγελαφικά συμβαίνουν πριν καν οι τύποι αυτοί να αναλάβουν την εξουσία.
Κανείς δεν μπορεί να προβλέψει τι επιπτώσεις θα έχουν όλα αυτά στις σχέσεις ΗΠΑ-Ευρώπης, αλλά και στις συρράξεις που μαίνονται στην Ουκρανία και τη Μέση Ανατολή, καθώς ο Τραμπ φημίζεται για τον ευμετάβλητο χαρακτήρα του αλλά και ως ένας ηγέτης που παίρνει αποφάσεις με βάση το θυμικό παρά με τη λογική.
Στην προηγούμενη θητεία του είχε απειλήσει να σβήσει την Τουρκία από τον χάρτη, την είχε πετάξει έξω από το πρόγραμμα των F35, της είχε επιβάλει κυρώσεις, ενώ είχε γράψει και επιστολή στον «φίλο του» Ερντογάν, που μεταξύ άλλων του έλεγε «don’t be a fool, I will call you tomorrow» («μην είσαι ανόητος, θα σε πάρω αύριο να τα πούμε…»).
Τα πρώτα πάντως δείγματα γραφής είναι σοκαριστικά, τη στιγμή μάλιστα, που στην Ευρώπη -και με ελάχιστες εξαιρέσεις- απουσιάζουν οι στιβαροί ηγέτες που υπήρχαν κάποτε. Και περισσεύουν απεναντίας ανά τον κόσμο, αυταρχικοί ηγέτες ή και παράφρονες.
Θάτσερ, Μιτεράν, Κολ, Ντ’ Έστεν, Καραμανλής, Αντρεότι, Γκονζάλες διαφέντευαν κάποτε την Ευρώπη.
Φαίνεται πως περάσαμε στη σφαίρα της Μεταπολιτικής και φαινόμενα σαν τον Μπόρις Τζόνσον, τον Μπέπε Γκρίλο, τον Τσίπρα, τον Βαρουφάκη και τον Καμμένο, τον Τραμπ τότε και σήμερα, τη Μελόνι, αλλά ακόμα και τον Κασσελάκη πρόσφατα, δεν είναι καθόλου μεμονωμένα, αλλά αποτελούν πλέον δυστυχώς τον κανόνα. Και νοσηρά συμπτώματα κοινωνιών που βρίσκονται σε σύγχυση και παρακμή.
Αν αυτό το δυστοπικό περιβάλλον είναι αναστρέψιμο στα χρόνια που έρχονται, μένει φυσικά να το δούμε.
Αλλιώς θα βρεθούμε στο μέσο μιας τέλειας καταιγίδας που τίποτα καλό δεν προοιωνίζει.
