Το καλύτερο πόρισμα για την κακοδαιμονία και τη φτώχεια αυτής της χώρας το διάβασα στα κοινωνικά δίκτυα από κάποιον που υπογράφει με το όνομα ενός παλιού Γάλλου πολιτικού, του Ιωσήφ Φουσέ.
«Τέλειωσε το δημοτικό, ήταν κτηνοτρόφος, έγινε αχθοφόρος, κατέληξε σταθμάρχης με μισθό 3,5 χιλιάρικα. Η Ελλάδα σε μια πρόταση...» έγραφε.
Φοβάμαι πως στο βασίλειο της Δανιμαρκίας του Νότου υπάρχουν δεκάδες χιλιάδες «αχθοφόροι» που διοικούν νοσοκομεία, διδάσκουν σε σχολεία, διευθύνουν υπηρεσίες.
Τις τραγικές συνέπειες τις βιώνουμε καθημερινά στην παιδεία, την υγεία την οδική κυκλοφορία, την ποιότητα ζωής και συχνά την απώλεια της ίδιας της ζωής μας.
Δεν υπάρχει αμφιβολία πως οι συγκεντρώσεις διαμαρτυρίας για τα Τέμπη ήταν από τις μεγαλύτερες έχουν γίνει στη χώρα. Το ίδιο ισχυρή ήταν και παραμένει και η οργή της κοινωνίας.
Πιστεύω όμως πως σαν χώρα θα είχαμε καλύτερη τύχη αν τα ξεσπάσματα οργής και αντισυστημικότητας τα διοχετεύαμε προς μια σωστή κατεύθυνση που θα ήταν η διόρθωση των κακώς κείμενων και η προώθηση στην εξουσία πολιτικών που δεν μας χαϊδεύουν τα αυτιά υποσχόμενοι λαγούς με πετραχήλια.
Διαβάζω λοιπόν στο πόρισμα του Εθνικού Οργανισμού Διερεύνησης Αεροπορικών και Σιδηροδρομικών Ατυχημάτων και Ασφάλειας των Μεταφορών (ΕΟΔΑΣΑΑΜ) για το δυστύχημα των Τεμπών:
«Ο πίνακας ελέγχου που έπρεπε να χρησιμοποιήσει για τον απομακρυσμένο χειρισμό των αλλαγών μπορεί να είναι εύκολος στη χρήση από πιο έμπειρους σταθμάρχες, αλλά μπορεί να οδηγήσει σε σύγχυση όταν ο σταθμάρχης δεν είναι αρκετά έμπειρος. Αυτό ίσχυε για τον σταθμάρχη εκείνης της βάρδιας...»
Σε άλλο σημείο η έκθεση αναφέρει: «Επιπλέον, ο τρόπος με τον οποίο ο ΟΣΕ διαχειρίζεται τις ικανότητες των σταθμαρχών του δεν εγγυάται ότι είναι ικανοί για τις εργασίες που σχετίζονται με την ασφάλεια για τις οποίες είναι υπεύθυνοι και υπό οποιεσδήποτε συνθήκες.
Επίσης, δεν είχε πραγματοποιηθεί μεθοδευμένη παρακολούθηση της απόδοσης κανενός από τους σταθμάρχες, με αποτέλεσμα ο ΟΣΕ να μην έχει εικόνα για την όποια επιδείνωση στην ποιότητα εκτέλεσης εργασιών που σχετίζονται με την ασφάλεια.
...Με τα υπάρχοντα στοιχεία είναι αδύνατο να προσδιοριστεί τι ακριβώς προκάλεσε αυτό το φαινόμενο, αλλά προσομοιώσεις και εκθέσεις ειδικών υποδεικνύουν την πιθανή παρουσία ενός άγνωστου μέχρι στιγμής καυσίμου...».
Με απλά λόγια μας λέει αυτά ακριβώς που γράφει αυτός που χρησιμοποιεί το όνομα του Φουσέ, του διαβόητου υπουργού Δημόσιας Τάξης του Ναπολέοντα.
Υποστηρίζει ακόμη το πόρισμα πως εκτός του ακατάλληλου προσώπου που βρέθηκε στην ακατάλληλη θέση φταίνε και οι χρόνιες παθογένειες του τρόπου που λειτουργούν οι σιδηρόδρομοι.
Επιπλέον, οι δυνάμεις που έφτασαν μετά το δυστύχημα για να διασώσουν και να αποκαταστήσουν το χώρο του συμβάντος, σύμφωνα με το πόρισμα, δεν διέθεταν στη δουλειά τους εμπειρία μεγαλύτερη του σταθμάρχη.
Είναι βέβαιο πως φταίει και ο αρμόδιος υπουργός μεταφορών (όχι μόνο ο τωρινός αλλά και όλοι όσοι έχουν περάσει από τη θέση) γιατί δεν πρόσεξε κάποια από τις δεκάδες εκθέσεις οι οποίες κατά καιρούς επεσήμαναν την κατάσταση των σιδηροδρόμων και τους κινδύνους για την ασφάλεια των επιβατών.
Κάθε υπεύθυνος άνθρωπος όταν διάβαζε για τους κινδύνους ασφαλείας θα σταματούσε τα δρομολόγια. Αυτό όμως έχει πολιτικό και οικονομικό κόστος.
Δεν λειτουργεί όμως μόνο ο σιδηρόδρομος έτσι, αλλά σχεδόν ολόκληρο το Δημόσιο και το επίπεδο που δημιουργεί συμπαρασύρει μαζί και τμήματα του ιδιωτικού τομέα.
Η μοναδική λύση είναι η αξιολόγηση με επιβράβευση όσων προσπαθούν και τα καταφέρνουν και απόλυση όσων δεν πιάνουν τη βάση. Αν ο Μητσοτάκης όμως έλεγε προεκλογικά πως θα εφαρμόσει ένα τέτοιο σύστημα αξιολόγησης που θα συνεπαγόταν και απολύσεις δεν θα έβρισκε ούτε την ψήφο του.
Η πολιτική ηγεσία δεν είναι «χαζή». Γνωρίζει τι ακριβώς φταίει για τη χαμηλή ανταποδοτικότητα του ελληνικού δημοσίου. Προσπαθεί όμως να θεραπεύσει τον καρκίνο με γιατροσόφια και ασπιρίνες.
Με την ψηφιοποίηση π.χ. του Δημοσίου προσπαθεί να παρακάμψει τους αργόμισθους «σφραγιδοκρούστες» και σε κάποιο βαθμό τα έχει καταφέρει. Το βαθύ πελατειακό κράτος όμως παραμένει ακμαίο και όταν του δίνεται η ευκαιρία κάνει αισθητή την παρουσία του.
Δεν αισιοδοξώ πως το τραγικό δυστύχημα των Τεμπών θα λειτουργήσει σαν αιτία να βελτιωθεί κάτι στο Δημόσιο. Ούτε οι περισσότεροι από αυτούς που διαμαρτύρονται φαίνεται να το επιθυμούν.
Ούτε οι κυβερνώντες το επιθυμούν καθώς έχουν βολευτεί με αυτό το δούνε και λαβείν με τους πελάτες «σταθμάρχες». Ούτε στην αντιπολίτευση βλέπω κάποιους να θέλουν να αλλάξουν κάτι. Ενδιαφέρονται μόνο για τη νομή των προνομίων της εξουσίας.
Τουτέστιν, φύγε εσύ να’ρθω έγω...
*Ο Ιωσήφ Φουσέ, Ά Δούκας του Οτράντο, Ά Δούκας του Φουσέ (Λε Πελερίν: 21 Μαΐου 1759 – Τεργέστη: 25 Δεκεμβρίου 1820) ήταν Γάλλος πολιτικός, επαναστάτης και υπουργός της αστυνομίας υπό τον Ναπολέοντα Βοναπάρτη, ο οποίος αργότερα, ήταν ιδιαίτερα γνωστός για την αγριότητα με την οποία κατέστειλε την εξέγερση της Λυών κατά τη διάρκεια της Επανάστασης το 1793, στις οποίες αντέδρασε ακόμη και ο Ροβεσπιέρος και για το ότι ήταν εξαιρετικά ικανός υπουργός της αστυνομίας. Το 1815, υπηρέτησε ως Πρόεδρος της Εκτελεστικής Επιτροπής, η οποία ήταν η προσωρινή κυβέρνηση της Γαλλίας που επεβλήθη μετά την παραίτηση του Ναπολέοντα.
Μήνυμα 1:Δεν ήταν κακιά η ώρα, ήταν κακιά η χώρα
Κύριε Πρωθυπουργέ,
Στην αναφορά σας για το βράδυ της τραγωδίας των Τεμπών περιγράψατε την κακιά τη χώρα ως εξής:
«…Εκείνο το βράδυ, είδαμε το πιο άσχημο πρόσωπο της χώρας στον εθνικό καθρέφτη. Μοιραία ανθρώπινα λάθη ενώθηκαν με χρόνιες ανεπάρκειες του κράτους και εκτροχίασαν βίαια τις βεβαιότητές μας. Τίποτα δεν θα είναι, πια, όπως πριν. Και αυτό, ακριβώς, δείχνει το μέγεθος της μάχης που έχουμε να δώσουμε μέχρι να νικηθεί το «βαθύ κράτος» του παρελθόντος…».
Τι θα κάνετε, κ. Πρωθυπουργέ, για να νικηθεί το «βαθύ κακό κράτος»; Πού δεν είναι μόνο του παρελθόντος, αλλά και του παρόντος; Που ταΐζει την ακρίβεια και με τα νύχια του ξεσκίζει τις συντάξεις, την Παιδεία, την Υγεία.
- Θα μειώσετε τους βουλευτές σε 200, τα υπουργεία σε 12, το Υπουργικό Συμβούλιο σε 24, τους μετακλητούς σε 1.000;
- Θα καταργήσετε τους κομματικούς γενικούς και ειδικούς γραμματείς στα υπουργεία και θα εφαρμόσετε δυτικά πρότυπα στην οργάνωση και λειτουργία στα υπουργεία, σύμφωνα με την depoliticization που προωθούσε η τρόικα;
- Θα μειώσετε τον αριθμό των 2.300 ΔΕΚΟ σε κάτω από 1.000 με καταργήσεις και συγχωνεύεις; Θα καταργήσετε την πολυπρόσωπη διοίκηση των ΔΕΚΟ τοποθετώντας έναν στην κορυφή;
- Θα καταργήσετε την κρατική χρηματοδότηση των κομμάτων και των γραφείων, Ινστιτούτων και Ιδρυμάτων των πρώην προέδρων Βουλής, ΠτΔ και Πρωθυπουργών;
- Θα μειώσετε τον αριθμό των μελών στα Δημοτικά και Περιφερειακά Συμβούλια και το πλήθος των Αιρετών στην Τοπική Αυτοδιοίκηση;
Αν δεν τολμήσετε να κάνετε τίποτε από τα παραπάνω, θα γίνει μια τρύπα στο νερό!
1.3.2025 Ηλίας Εμμανουηλίδης
