Φαίνεται πως η Ευρώπη όχι απλά θα δώσει τους πυραύλους Μετεόρ στην Τουρκία, αλλά προσανατολίζεται να της δώσει και την τεχνογνωσία να τους παράγει η ίδια. Αν σας φαίνεται τραβηγμένο και παράλογο αυτό το συμπέρασμα «διαβάστε» προσεκτικά τις τελευταίες εξελίξεις.
Στη σύνοδο που κάλεσε ο Βρετανός πρωθυπουργός πριν λίγες μέρες για την Ουκρανία, μετά τις θλιβερές σκηνές μεταξύ του Προέδρου και Αντιπροέδρου των ΗΠΑ και του Προέδρου της Ουκρανίας στο Λευκό Οίκο δεν εκλήθη η Ελλάδα ενώ εκλήθη η Τουρκία.
Είναι η δεύτερη φορά μετά τη σύνοδο στο Παρίσι την οποία συγκάλεσε ο Ε. Μακρόν που η Ελλάδα δεν καλείται σε σύνοδο « προθύμων» για τη δημιουργία ενός ευρωπαϊκού αμυντικού βραχίονα.
Η χώρα μας, αν και έχει στρατηγική θέση για την Ευρώπη φαίνεται πως παρακάμπτεται στις διεργασίες που έχουν αρχίσει για την αμυντική θωράκισή της.
Κάποιοι πιστεύουν πως αυτό να οφείλεται στο γεγονός πως η Ελλάδα θεωρείται δεδομένη.
Το πλέον πιθανό είναι πως η πρόσκληση της Ελλάδας ευθύς εξαρχής στην ίδρυση ενός ευρωπαϊκού αμυντικού βραχίονα, θα έβαζε εμπόδια στη συνεργασία αυτού του βραχίονα με την Τουρκία, η οποία λόγω μεγέθους, στρατιωτικής ισχύος, αμυντικής βιομηχανίας και γεωγραφικής έκτασης και θέσης θεωρείται απαραίτητη.
Οι Ευρωπαίοι προς το παρόν φαίνεται να θέλουν να παρακάμψουν τις ελληνικές αντιρρήσεις και διαμαρτυρίες για τις επεκτατικές βλέψεις της Τουρκίας σε βάρος της, προκειμένου να προχωρήσει η ανάσχεση της ρωσικής επεκτατικότητας που απειλεί άμεσα την Ευρώπη.
Οι Ευρωπαίοι κάνουν λάθος. Η Τουρκία του Ερντογάν ως αιχμή του αντιδυτικού ισλαμικού κόσμου, είναι πιο επικίνδυνη από τη δημογραφικά και βιομηχανικά φθίνουσα Ρωσία.
Ο αμυντικός βραχίονας που φαίνεται να δρομολογείται για να αντικαταστήσει το ΝΑΤΟ μετά τη διαφαινόμενη απόσυρση των ΗΠΑ, οι οποίες τείνουν χείρα φιλίας στη Ρωσία, εκτός της ΕΕ φαίνεται πως θα συμπεριλαμβάνει το Ηνωμένο Βασίλειο, την Τουρκία και τον Καναδά.
Ο φόβος των Ευρωπαίων για τη Ρωσία και η ανάγκη άμεσης ανάσχεσής της, φαίνεται πως παρακάμπτει τις όποιες αντιρρήσεις δυτικών για το ρόλο της Τουρκίας στην περιοχή σε σχέση με τους δεσμούς του καθεστώτος με την ισλαμική τρομοκρατία και το αντιδυτικό μέτωπο.
Είναι βέβαιο πως αν η Τουρκία συμπεριληφθεί στον αμυντικό βραχίονα της Ευρώπης το εμπάργκο μεταφοράς αμυντικής τεχνολογίας που υπάρχει από μερικές ευρωπαϊκές χώρες θα αρθεί και η Τουρκία θα αποκτήσει τεχνογνωσία για να αναπτύξει περαιτέρω την αμυντική της βιομηχανία.
Με απλά λόγια δεν θα αποκτήσουν με τα Eurofighter μερικούς πυραύλους Meteor αλλά και την τεχνογνωσία να τους παράγουν οι ίδιοι.
Το ερώτημα που τίθεται είναι μέχρι πού είναι διατεθειμένοι οι δυτικοί να υποχωρήσουν προκειμένου να εξασφαλίσουν την σύμπραξη της Τουρκίας;
Υπενθυμίζουμε πως δεν έχουν περάσει πολλά χρόνια από το 2021 όταν οι σχέσεις του Γάλλου προέδρου Μακρόν με τον πρόεδρο Ερντογάν είχαν φτάσει στα άκρα.
«Πιστεύω», έλεγε τότε ο Μακρόν, «ότι οι εταίροι δεν έχουν καταλάβει ότι η Τουρκία του 2021 δεν είναι η Τουρκία του 2015 και εννοώ την ηγεσία της, με τις γεωπολιτικές επιλογές της που απειλούν την ασφάλεια».
Κατά τον ίδιο οι επιλογές της Τουρκίας τότε που έβαζαν σε κίνδυνο την ασφάλεια της ΕΕ ήταν οι εξής:
- Όταν η κυριαρχία και τα συμφέροντα ενός κράτους - μέλους της Ένωσης απειλούνται, δεν το αποδεχόμαστε.
- Όταν ζημιώνεται η αποτελεσματικότητα της ασφάλειας στη Συρία, απ’ όπου άλλωστε προετοιμάστηκαν οι τρομοκρατικές επιθέσεις του 2015 στη Γαλλία, δεν το αποδεχόμαστε.
- Όταν δίνεται υποστήριξη στις εξτρεμιστικές ομάδες στη Λιβύη και ενθαρρύνονται επικίνδυνες μεταναστευτικές ομάδες, είναι ένα παιγνίδι ασυμβίβαστο με την ευρωπαϊκή κυριαρχία και τα συμφέροντα της Ευρώπης και της Γαλλίας. Δεν το αποδεχόμαστε.
- Όταν υπάρχει μια γεωπολιτική στρατηγική που ενοχλεί τις σχέσεις με το ΝΑΤΟ, αυτό είναι πλέον αδύνατο.»
«Τι πρέπει να κάνουμε;» αναρωτήθηκε ο Γάλλος πρόεδρος.
«Να μην αφήνουμε πλέον τίποτα να περνάει απαρατήρητο, να δρούμε δυναμικά και ξεκάθαρα σε επίπεδο εθνικό, ευρωπαϊκό και στο πλαίσιο του ΝΑΤΟ. Είμαι υπέρ της συνέχισης του μάξιμουμ των σχέσεων με τη μεγάλη αυτή χώρα, παραμένοντας όμως ανένδοτοι στις διαφωνίες».
Ο Τούρκος πρόεδρος ανέφερε προχθές πως τώρα που το ΝΑΤΟ πλέον δεν απολαμβάνει τη στήριξη των ΗΠΑ, η ΕΕ δεν μπορεί να επιβιώσει αμυντικά δίχως την Τουρκία, καθώς αυτή έχει τον μεγαλύτερο στρατό στην Ευρώπη και στην ευρύτερη περιοχή, αλλά και λόγω της ισχυρής αμυντικής της βιομηχανίας.
Ο Ερντογάν φαίνεται να αλλάζει γραμμή πλεύσης και από εκεί που έπνεε τα μένεα εναντίον της Ευρώπης και της Δύσης τώρα ισχυρίζεται πως η Τουρκία πρέπει να γίνει μέλος της ΕΕ. Ο Ερντογάν έχει αποδειχτεί μετρ των οβιδιακών μεταμορφώσεων.
Ο Τούρκος πρόεδρος ανέφερε πως το κλίμα μεταξύ της Ελλάδος και της Τουρκίας είναι θετικό, και πως επιθυμεί να παραμείνει ως έχει.
Η Τουρκία αλλάζει προσανατολισμό και προσαρμόζεται με ταχύτητα στις εξελίξεις. Οι εξελίξεις αυτές παρουσιάζουν κινδύνους αλλά και ευκαιρίες.
Οι διαφορές της Ελλάδας με την Τουρκία και το Κυπριακό παραμένουν «αγκάθια» στις διεργασίες που γίνονται για τη δημιουργία ευρωπαϊκού αμυντικού βραχίονα. Η Ελλάδα όμως είναι χώρα του σκληρού πυρήνα της ΕΕ και της Ευρωζώνης. Είναι βέβαιο πως Ελλάδα και Τουρκία θα πιεστούν να λύσουν τις διαφορές μεταξύ τους.
Τούτο ενέχει κινδύνους αλλά συνιστά και μια ευκαιρία η ΕΕ να υποστηρίξει καθορισμό ΑΟΖ και υφαλοκρηπίδας με βάση το διεθνές δίκαιο και το δίκαιο των θαλασσών που είναι η πάγια ελληνική θέση.
Η Τουρκία έχει βλέψεις περιφερειακής δύναμης και αυτό σε αυτήν τη φάση μπορεί να μην ενοχλεί το Λονδίνο αλλά θα έπρεπε να ενοχλεί το Παρίσι και τη Ρώμη που είναι μεγάλες μεσογειακές δυνάμεις και η Τουρκία τις εκτοπίζει από την Ανατολική Μεσόγειο, τη Μέση Ανατολή και τη Βόρεια Αφρική.
Το εθνικιστικό-ισλαμικό καθεστώς της Άγκυρας φαίνεται πως επιδιώκει την αύξηση της επιρροής στο εσωτερικό ευρωπαϊκών χωρών μέσω δικτύων μουσουλμάνων μεταναστών και τζαμιών.
Σε αρκετές χώρες αυτό είναι αισθητό και έχει γίνει αντιληπτό από τις αρχές ασφαλείας.
Η άνοδος των ακροδεξιών στην Ευρώπη σε πολλές περιπτώσεις αλλάζει τις ισορροπίες. Τα κόμματα που τοποθετούνται σε αυτό το μέτωπο διάκεινται φιλικά προς τη Ρωσία και εχθρικά προς το ισλάμ.
Η κατάσταση είναι περίπλοκη, δεν χρειάζονται βιαστικές κινήσεις αλλά χρειάζεται εγρήγορση...
Μήνυμα 1: Χρήση αιγιαλού από ξενοδοχεία
Αγαπητέ κύριε Στούπα,
Επικοινωνούμε μαζί σας ως τελευταία προσπάθεια επίλυσης ενός σοβαρότατου ζητήματος, ελπίζοντας ότι εάν λάβει σοβαρή και έγκυρη δημοσιότητα μπορεί να υπάρξει εξέλιξη στο ζήτημα: Η επιστολή αυτή αφορά τις συνεχείς αντιξοότητες που αντιμετωπίζουμε – ως παραθαλάσσια ξενοδοχειακή μονάδα - με τις διάφορες Υπηρεσίες του Ελληνικού Δημοσίου και κυρίως την Αρχαιολογία (Εφορεία Αρχαιοτήτων Ανατολικής Αττικής) που απειλούν τη λειτουργία της επιχείρησής μας και την επιβίωσή της.
Ενώ το ξενοδοχείο μας (που λειτουργεί εδώ και 54 έτη με όλες τις νόμιμες άδειες) ανεγέρθηκε με Προεδρικό Διάταγμα κατόπιν γνωμοδότησης του Συμβουλίου της Επικρατείας και έγκρισης του Κεντρικού Αρχαιολογικού Συμβουλίου, τα προσκόμματα που δημιουργεί η αρχαιολογική υπηρεσία και οι λοιποί δημόσιοι φορείς καθιστούν απαγορευτική τη λειτουργία μας.
Το Σεπτέμβριο του 2024, η Κτηματική Υπηρεσία Αθηνών-Ανατολικής Αττικής προέβη σε αιφνιδιαστικό έλεγχο των εγκαταστάσεών μας, σφράγισε το χώρο που είχαμε τοποθετήσει ομπρέλες και ξαπλώστρες, διέταξε την απομάκρυνσή τους και μας επέβαλε πρόστιμο 47.628 €, παρά το γεγονός ότι είχαμε υποβάλει προ μηνών αίτηση για χορήγηση άδειας χρήσης αιγιαλού και ουδέποτε λάβαμε οποιαδήποτε θετική ή αρνητική απάντηση από την Κτηματική Υπηρεσία, η οποία ανέμενε τη σύμφωνη γνώμη της Εφορείας Αρχαιοτήτων (που άγνωστο αν χορηγήθηκε ποτέ) και ενώ το ξενοδοχείο μας και ο προς παραχώρηση χώρος βρίσκονταν εκτός των Ζωνών Α’ και Β΄ του αρχαιολογικού χώρου.
Αυτό δεν μας ζημίωσε ανεπανόρθωτα μόνο για την υπολειπόμενη τουριστική περίοδο (ως τα τέλη Οκτωβρίου 2024), αλλά και για μία ολόκληρη πενταετία, λόγω της παράνομης και αντισυνταγματικής οριζόντιας σχετικής πρόβλεψης- διοικητικής κύρωσης του Ν. 5092/2024 (άρθρο 19), αδιακρίτως του λόγου μη εφοδιασμού με άδεια. Εξυπακούεται ότι η από μέρους μας παροχή επαρκούς αριθμού ποσότητας ξαπλωστρών και ομπρελών στους πελάτες μας δεν είναι μόνο σύμφυτη με τη λειτουργία μας ως παραθαλάσσιου ξενοδοχείου, αλλά συνιστά και ουσιώδη συμβατική μας δέσμευση προς τους tour operators του εξωτερικού & εσωτερικού που ελέγχουν ολόκληρη την αγορά.
Το υπουργείο Οικονομικών δεν επιθυμεί να αρθεί η πενταετής «τιμωρία» ώστε να υποβάλουμε νέο αίτημα και να καταβάλουμε το ετήσιο αντίτιμο/ ενοίκιο που μας αναλογεί – πώς άραγε είναι αυτό το μέτρο υπέρ του δημοσίου συμφέροντος; Πώς θα μπορέσουμε και εμείς (μαζί με τόσες άλλες επιχειρήσεις που αντιμετωπίζουν το αντίστοιχο θέμα) να προσφέρουμε στους πελάτες μας υπηρεσίες και σκίαση; Το υπουργείο Πολιτισμού είναι εκκωφαντικά απών και όλες οι επιστολές των φορέων του τουρισμού για το θέμα αυτό δεν έχουν λάβει την παραμικρή ανταπόκριση από τον υπουργό Οικονομικών κ. Κωστή Χατζηδάκη.
Θα επιθυμούσαμε να φέρετε το θέμα στη δημοσιότητα με την ελπίδα ότι το υπουργείο Οικονομικών να επανεξετάσει και αναθεωρήσει τον άδικο αυτό νόμο και να τον τροποποιήσει ώστε και να έχουμε τη δυνατότητα να ξαναϋποβάλλουμε αίτηση, και να θεσμοθετήσει ότι οι δημόσιες υπηρεσίες θα πρέπει να απαντούν στις αιτήσεις μας σε σύντομο χρονικό διάστημα ώστε να μπορέσουμε να συνεχίσουμε την απρόσκοπτη λειτουργία μας. Θέλουμε ως χώρα τουρισμό και έσοδα από τις τουριστικές επιχειρήσεις ή απλά την τιμωρία τους (λόγω μη απάντησης από τις αρμόδιες δημόσιες υπηρεσίες) για την επικοινωνιακή μόνο διαχείριση του κινήματος της πετσέτας;
Θα επιθυμούσα να μην δημοσιευτεί το ονοματεπώνυμό μου,
Σας ευχαριστώ για τον χρόνο σας.
Α.Κ.
Ιδιοκτήτρια ξενοδοχειακού ομίλου
