Έπειτα από τα bonus που δίνει η κυβέρνησή σας, κύριε Πρόεδρε, σε ιατρούς, αστυνομικούς και λιμενικούς, άλλοι κλάδοι εργαζομένων νιώθουν το άδικο…
Κι εδώ που τα λέμε, ένα δίκιο το έχουν! Γιατί μόνο οι ιατροί και οι λιμενικοί και όχι και οι δάσκαλοι! Και γιατί μόνο αυτοί και όχι και οι εργαζόμενοι στην κοινή ωφέλεια. Δεν έχει τέλος αυτός ο κατάλογος. Πόσο μάλλον όταν η ακρίβεια έχει ψαλιδίσει τα ήδη πενιχρά εισοδήματα των εργαζομένων και η ανάγκη για περισσότερα έσοδα είναι στις περισσότερες των περιπτώσεων επιτακτική.
Μπορεί η Οικονομία να αντέξει ένα τέτοιο κύμα αυξήσεων και εισοδημάτων; Η άσκηση είναι σε κάθε περίπτωση δύσκολη και απαιτεί λεπτούς χειρισμούς. Για να πάρετε μία ιδέα τι σας περιμένει στην προεκλογική περίοδο, σας μεταφέρουμε το σημείωμα ενός δασκάλου:
«Βλέποντας τις αυξήσεις που θα δοθούν στους ιατρούς του ΕΣΥ, και το «εξακοσάρι»-δώρο στους αστυνομικούς και λιμενικούς, εγώ ο φτωχός δασκαλάκος - καθηγητάκος, αναρωτιέμαι πόσο η κυβέρνηση και το κράτος με υπολογίζει... μου έχει κόψει δέκατο τρίτο και δέκατο τέταρτο μισθό και από την εποχή των μνημονίων, μου αφαίρεσε περίπου 35 τοις εκατό του μισθού μου... με έβαλε να παλεύω να επιμορφωθώ με δικά μου έξοδα, έβαλα πλάτη να κρατήσω τους μαθητές μου κοντά στην γνώση στην περίοδο του κορονοϊού, ενώ προσπαθώ να τα βγάλω πέρα βλέποντας (μη) επιστρεπτέες να χαρίζονται σε «επαγγελματίες» που χώνουν στην τσέπη το ΦΠΑ, τις τιμές να ανεβαίνουν συνεχώς και βιώνοντας μία συνεχή απαξίωση στο σχολείο από μαθητές, γονείς και προσφάτως και από στελέχη-διευθυντές. Αν η αντιμετώπιση του κράτους και οι υποσχέσεις του πρωθυπουργού ότι θα στηρίξει την εκπαίδευση των νέων είναι αυτό που βλέπω να γίνεται, δηλαδή την απαξίωση ενός εκπαιδευτικού κλάδου επαγγελματιών υψηλών τυπικών προσόντων, που ο ρόλος του στην ανάπτυξη ενός κράτους είναι κομβικός, λυπάμαι, ανάπτυξη και ανάταση δεν θα δούμε ποτέ σ' αυτή την χώρα... απογοητευμένος εκπαιδευτικός»
O φιλελεύθερος
