Κάποιοι θέλουν να ξυπνήσουν στο σώμα της κοινωνίας κάποιες από τις χειρότερες στιγμές μας. Προφανώς, γιατί, για τους ίδιους, είναι μερικές από τις καλύτερες αναμνήσεις τους. ‘Η τουλάχιστον πιστεύουν ότι τότε, στις διαδηλώσεις του 2008 «ενηλικιώθηκε», εκλογικά, το κόμμα τους. Φαίνεται από το πόσο εύκολα τρέχει ο μύθος στις τάξεις τους, ότι οι πυρπολημένοι της Μαρφίν «κακώς ήσαν εκεί», ενώ και τη φωτιά την έβαλαν τα «τσιράκια της ασφάλειας», πάμε παρακάτω.
Το φώτισε πλήρως το χθεσινό ρεπορτάζ της Λίδας Μπόλα: «Η Κουμουνδούρου καλεί σε κατάθεση πρότασης δυσπιστίας πριν την Παρασκευή, ώστε την ώρα που θα βρίσκονται σε εξέλιξη τα συλλαλητήρια, να βρίσκεται παράλληλα σε εξέλιξη και η συζήτηση στη Βουλή, που θα αφορά στην ίδια την κυβέρνηση».
Μεγαλεία που μπορεί να ζήσουμε ξανά, ποιος ξέρει, νέες εικόνες από τα παλιά, όπως εκείνη η επίθεση εναντίον του κτηρίου της Βουλής με ιαχές από την «άνω-κάτω πλατεία». Οι τεχνικές είναι ίδιες. Εξυπηρετούν όμως μόνον τα άκρα, ούτε καν τον ίδιο τον κ. Φάμελλο, που ζήτησε να στηθεί σκηνικό αναίρεσης του κοινοβουλευτισμού την ώρα που πάμπολλοι πολίτες θέλουν να συγκεντρωθούν ειρηνικά και βοερά για να στηρίξουν την απόδοση δικαιοσύνης στη μνήμη των σκοτωμένων.
Το έγραψα και χθες: «Αν ο πρωθυπουργός δεν διέθετε την αυτοσυγκράτηση που οφείλει να τον διακατέχει, θα μπορούσε να δεχτεί την πρόκληση και να προσφύγει στις κάλπες.»
Αν συμβεί αυτό, οι υπολογισμοί για τη σύνθεση της Βουλής που θα προκύψει, στη βάση των υπολογισμών επί των τρεχουσών δημοσκοπήσεων, δίνουν την ακόλουθη εικόνα: Η Νέα Δημοκρατία θα έχει 117-120 έδρες. Το ΠΑΣΟΚ 42-52 έδρες. Τρίτη δύναμη θα είναι ο Βελόπουλος με 33-38 βουλευτές. Πλασέ θα βρεθεί το ΚΚ με 29-35 έδρες. Από κοντά το κόμμα της Ζωής με 29-34, ο Συριζα με 24-29 και η Λατινοπούλου με 15-20 βουλευτές. Αν οι δύο σχηματισμοί στα αριστερά (ΝΕΑΡ και Κασσελάκης) καθώς και ο κ. Νατσιός μπουν στη Βουλή θα έχουν από περίπου 10-12 έδρες.
Δύο κόμματα θα κρατούν, σε παρόμοια συγκυρία, το κλειδί σχηματισμού κυβέρνησης: ο Βελόπουλος και το ΚΚ. Το προφανές συμπέρασμα είναι ότι με όσα μας λένε οι σημερινές δημοσκοπήσεις δεν πρόκειται να σχηματιστεί κυβέρνηση και θα χρειαστεί να πάμε σε νέα εκλογική αναμέτρηση. Δεν είναι τίποτε ασυνήθιστο. Το 1989-90 είχαμε τρεις αναμετρήσεις μέσα σε ένα εξάμηνο.
Το «έργο» Φάμελλου θα έχει ολοκληρωθεί. Η Ελλάδα θα επιστρέψει στο μπάχαλο που τόσο αρέσει στα παιδιά αυτής της παρέας. Ακόμη σήμερα, πολλοί ανάμεσά τους συζητούν ότι αν επικρατήσει αδιέξοδο θα χρειαστεί κάποιος «υπεράνω» για να διευκολύνει μια κάποια λύση.
Στην επαναληπτική αναμέτρηση όμως υπάρχουν περισσότερες πιθανότητες να διευκολυνθεί ο σχηματισμός κυβέρνησης. Περισσότερες αλλά όχι επαρκείς.
Κάπου εδώ υπεισέρχονται οι εσωτερικές υποθέσεις της κυβερνητικής παράταξης. Απλή διερεύνηση εμπεδώνει την πεποίθηση ότι ο Κυριάκος Μητσοτάκης δεν θα πάει σε πρόωρες εκλογές, τουλάχιστον μέχρι το τέλος του φθινοπώρου, ό,τι και αν κάνει ο όποιος Φάμελλος και ο οιοσδήποτε Ανδρουλάκης.
Πλην όμως, όλοι μέσα στη Νέα Δημοκρατία αναγνωρίζουν ότι η κατάσταση, όπως είναι σήμερα, δεν είναι διαχειρίσιμη χωρίς κάποιο μεγάλο ξεκαθάρισμα. Αν αυτό δεν μπορεί να γίνει διαμέσου των εκλογών, πώς μπορεί να γίνει; Προφανώς, μέσω εσωτερικής ανασύνταξης. Εντάξει, καταλάβαμε!
