Επειδή πολλοί/πολλές έχουν περιπέσει σε βαθύτατη απόγνωση για το κακό που βρήκε την ανθρωπότητα με την εκλογή Τραμπ, συμπεραίνοντας πως ο Κόσμος καλείται, μετά την ψήφο των Αμερικανών πολιτών, να στρίψει – και μάλιστα απότομα – προς τα δεξιά, είναι σοφό να κοιτάξουμε προς τα πού πραγματικά μπορεί να μας θα δείξει ο περίφημος Τραμπισμός.
Ειρήσθω εν παρόδω, τα ίδια και χειρότερα έλεγαν, οι ίδιοι ή και άλλοι, όταν εξελέγη, το 1981, ο Ρήγκαν. Ο πολύ καλός βιογράφος του Max Boot, έγραψε το καλοκαίρι στην Washington Post ότι, «Ο πραγματικός Ρήγκαν ήταν πολύ πιο ιδεαλιστής και πολύ πιο πραγματιστής από ό,τι οι περισσότεροι νομίζουν. Η πρώτη ως άνω ιδιότητα, κατέστησε δυνατή την ταχεία πολιτική του άνοδο. Η άλλη του διασφάλισε τη μακρόπνοη επιτυχία του στο αξίωμα».
Για να μην κρυβόμαστε, κανείς δεν είναι σίγουρος ποιες ακριβώς πολιτικές θα ακολουθήσει ο σημερινός, δεύτερος και τελευταίος, Ντόναλντ Τραμπ. Στη διάρκεια της πολυετούς επανόδου του μέχρι τον Λευκό Οίκο δεν έδωσε ποτέ κάποιο διεξοδικό και αιτιολογημένο προεκλογικό πρόγραμμα. Η καμπάνια του έμοιαζε περισσότερο με συζήτηση καφενείου. Οι ανταλλαγές «επιχειρημάτων» ήταν προσαρμοσμένες στα νέα μήντια και σε τηλεοπτικές ελλειπτικές εντυπώσεις.
Υπήρχαν όμως κάποιες κατευθύνσεις. Οι βασικοί στόχοι, όπως εμφανίστηκαν στην πλατφόρμα των Ρεπουμπλικάνων ήταν οι ακόλουθοι.
- Σφράγιση συνόρων για να σταματήσει η «εισβολή των μεταναστών», εναντίον των οποίων θα πραγματοποιηθεί η «μεγαλύτερη επιχείρηση απέλασης στην αμερικανική ιστορία. Πάταξη της επιδημίας εγκληματικότητας των μεταναστών, κατεδάφιση ξένων καρτέλ ναρκωτικών, συντριβή της βίας των συμμοριών και φυλάκιση των βίαιων παραβατών».
- Τερματισμός του πληθωρισμού ώστε να γίνει η «Αμερική ξανά προσιτή».
- Όλες οι κρατικές προμήθειες θα πάνε σε «αμερικανικές» επιχειρήσεις προκειμένου οι ΗΠΑ να μετατραπούν σε «κατασκευαστική υπερδύναμη».
- «Μεγάλες φορολογικές περικοπές για τους εργαζόμενους» που θα απαλλαγούν κάθε φόρου τα φιλοδωρήματα.
- Θα υπερασπιστεί το Σύνταγμα, τη Διακήρυξη των Δικαιωμάτων και τις θεμελιώδεις ελευθερίες, συμπεριλαμβανομένης της ελευθερίας του λόγου, της ελευθερίας της θρησκείας και του δικαιώματος οπλοφορίας.
- Αποτροπή από έναν «Τρίτο Παγκόσμιο Πόλεμο» με αποκατάσταση της «ειρήνης στην Ευρώπη και στη Μέση Ανατολή».
- Θα ξαναχτίσει τις πόλεις «συμπεριλαμβανομένης της Ουάσιγκτον, καθιστώντας τις ασφαλείς, καθαρές και όμορφες ξανά».
- Ενίσχυση του στρατού «καθιστώντας τον, χωρίς αμφιβολία, τον ισχυρότερο και ισχυρότερο στον κόσμο».
- Διατήρηση του δολαρίου «ως παγκόσμιου αποθεματικού νομίσματος».
- Προστασία «της κοινωνικής ασφάλισης και της ιατρικής περίθαλψης χωρίς περικοπές, συμπεριλαμβανομένων αλλαγών στην ηλικία συνταξιοδότησης».
- Ακύρωση της εντολής για ηλεκτρικά οχήματα και μείωση δαπανηρών και επαχθών κανονισμών
- Διακοπή της κρατικής χρηματοδότησης «για κάθε σχολείο που προωθεί την κριτική θεωρία της φυλής, τη ριζοσπαστική ιδεολογία του φύλου και κάθε άλλο ακατάλληλο φυλετικό, σεξουαλικό ή πολιτικό περιεχόμενο στα παιδιά».
- Οι άνδρες θα μείνουν «έξω από τον γυναικείο αθλητισμό».
- Απέλαση των ριζοσπαστών που υποστηρίζουν τη Χαμάς ενώ «οι πανεπιστημιουπόλεις (θα γίνουν) ασφαλείς και πατριωτικές ξανά».
- Διασφάλιση της εκλογικής διαδικασίας «συμπεριλαμβανομένης της αυθημερόν ψηφοφορίας, της ταυτοποίησης ψηφοφόρων, των έντυπων ψηφοδελτίων και της απόδειξης υπηκοότητας».
Κάντε τώρα τον λογαριασμό. Πόσες από αυτές τις «προτάσεις» είναι τόσο εξτρεμιστικές, ώστε να διαχυθεί τέτοιος φόβος για εγκατάσταση μιας απαίσιας ακροδεξιάς;
Μια ψύχραιμη πολιτική ανάλυση θα μας οδηγούσε στο συμπέρασμα ότι πρόκειται για στόχους, οι περισσότεροι των οποίων είναι απολύτως συμβατοί με εκείνους που κάθε μείζονα πολιτική δύναμη θα έβαζε στο πρόγραμμά της.
Κάποιοι «στόχοι», όπως αυτός για τα ηλεκτρικά αυτοκίνητα, δύσκολα θα οδηγήσουν σε ανατροπή της σχετικής νομοθεσίας Biden αφού, όπως έγραψε το έγκυρο εξειδικευμένο περιοδικό Wired, η απειλή Τραμπ να σταματήσει τον εξηλεκτρισμό έχει ήδη μετατραπεί σε «προεδρική φυλαρία χάρις στην επιρροή του Elon Musk.
Τι από όλα αυτά ενδιαφέρει περισσότερο τους πολλούς και μεταξύ αυτών εμάς, εδώ στην Ελλάδα; Σίγουρα να σταματήσουν οι πόλεμοι. Σίγουρα η ενίσχυση του αμερικανικού στρατού. Σίγουρα η σταθερότητα του δολαρίου. Σίγουρα η διατήρηση της Αμερικής ως παγκόσμιου σημείου αναφοράς για τη Δημοκρατία και τα Δικαιώματα.
Τα υπόλοιπα ενδιαφέρουν κυρίως τους Aμερικανούς πολίτες και αυτοί μίλησαν. Μια ορθολογική ματιά σε όσα περιγράφουν την στροφή Τραμπ, δείχνει ότι εκείνοι που τον ψήφισαν επιθυμούν μια εξισορρόπηση των κατευθύνσεων που δίνει η Ουάσιγκτον στις ανεξάρτητες αμερικανικές πολιτείες.
Παραμένουν όμως μακριά από όσα μια μεγάλη πλειοψηφία πολιτών, στην Αμερική αλλά, πιστεύω και στην Ελλάδα, θεωρεί, σήμερα, ακραία. Με δύο λόγια, ο Τραμπ δείχνει… κέντρο.
